Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  reducing sugar content
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 1998-2001, których celem było określenie wpływu wsiewek międzyplonowych i obornika na plonowanie i jakość bulw ziemniaka w zmiennych warunkach pogodowych. W doświadczeniu badano następujące kombinacje wsiewek międzyplonowych: obiekt kontrolny, obornik, komonica zwyczajna, komonica zwyczajna + życica wielokwiatowa, życica wielokwiatowa. Wyniki badań pozwalają stwierdzić, iż warunki pogodowe w latach prowadzenia badań modyfikowały plon handlowy, zawartość skrobi i cukrów redukujących w bulwach ziemniaka. Spośród wsiewek międzyplonowych tylko mieszanka komonicy zwyczajnej z życicą wielokwiatową w pełni zastępuje obornik w nawożeniu ziemniaka przeznaczonego do przetwórstwa spożywczego.
W pracy przedstawiono wyniki badań z 3 lat, których celem było określenie wpływu międzyplonów, słomy i obornika na kształtowanie się składu chemicznego bulw ziemniaka. W doświadczeniu badano dwa czynniki: nawożenie miedzyplonem (obiekt kontrolny, obornik, lucerna chmielowa, życica wielokwiatowa, rzodkiew oleista, rzodkiew oleista - mulcz), nawożenie słomą (podblok bez słomy, podblok ze słomą). Otrzymane wyniki badań pozwalają stwierdzić, iż skład chemiczny bulw ziemniaka nawożonego międzyplonami i słomą kształtował się na zbliżonym poziomie, jak ziemniaka nawożonego obornikiem, z wyjątkiem lucerny chmielowej.
Doświadczenie miało na celu ocenę zawartości cukrów redukujących w bulwach oraz barwę czipsów i frytek usmażonych z ziemniaków przechowywanych w atmosferze o zróżnicowanym stężeniu CO₂(0,1%; 1%; 3% i 5%) i w temperaturze 8°C. Badano odmiany: Asterix, Saturna, Tokaj i Monsun. Zawartość cukrów redukujących w ziemniakach badanych odmian po przechowywaniu w atmosferze o podwyższonym stężeniu CO₂ przekraczała 0,25%. Najwięcej cukrów redukujących miały ziemniaki przechowywane w atmosferze o stężeniu 5% CO₂. Ciemniejszą barwę czipsów i frytek uzyskano z ziemniaków przechowywanych w atmosferze o podwyższonym stężeniu CO₂. W miarę wydłużania okresu przechowywania ziemniaków barwa frytek z nich usmażonych pogarszała się, najbardziej z bulw przechowywanych w atmosferze o wysokim stężeniu CO₂ (5%).
Wyniki badań pochodzą z doświadczenia polowego przeprowadzonego w latach 2002-2004. Celem pracy było określenie wpływu sposobów uprawy roli (tradycyjnej i uproszczonej) i sposobów odchwaszczania z zastosowaniem herbicydów (Plateen 41,5 WG, Plateen 41,5 WG + Fusilade Forte 150 EC, Plateen 41,5 WG + Fusilade Forte 150 EC + adiuwant Atpolan 80 EC, Barox 460 SL, Barox 460 SL + Fusilade Forte 150 EC, Barox 460 SL + Fusilade Forte 150 EC + adiuwant Atpolan 80 EC) na zawartość skrobi, cukrów redukujących i sacharozy w bulwach ziemniaka jadalnego odmiany Wiking. Analiza statystyczna wykazała istotny wpływ sposobów odchwaszczania i warunków pogodowych w latach badań na zawartość cukrów redukujących w bulwach nieobranych oraz sposobów uprawy roli i warunków klimatycznych na ich koncentrację w bulwach obranych. Zawartość sacharozy zależała istotnie tylko od warunków pogodowych panujących w okresach wegetacji. Z przeprowadzonych badań wynika, że na zawartość skrobi miały istotny wpływ zarówno metody uprawy, jak i warunki pogodowe w latach badań. Bulwy pochodzące z obiektów na których wykonano uproszczoną uprawę roli zawierały istotnie więcej skrobi niż bulwy zebrane z obiektów uprawianych metodą tradycyjną.
Badania miały na celu określenie zmian zawartości suchej masy, skrobi, cukrów redukujących (glukoza + fruktoza) i sumy cukrów (glukoza + fruktoza + sacharoza) w bulwach 19 odmian ziemniaka w czasie przechowywania (lata 2006-2011). Analizy składników chemicznych oraz ocenę ciemnienia miąższu bulw surowych i po ugotowaniu prowadzono po zbiorze oraz po 7 miesiącach przechowywania w temperaturach 5°C i 8°C. Poziom badanych składników zależał od odmiany i temperatury przechowywania. Zawartość suchej masy, cukrów redukujących i sumy cukrów zwiększała się w czasie przechowywania. Wykazano zależności między zawartością cukrów redukujących po zbiorze a ich akumulacją w czasie przechowywania oraz między zawartością skrobi a zawartością cukrów redukujących. Bulwy odmiany Miłek, Benek i Marlen miały niską zawartość cukrów redukujących i sumy cukrów po przechowywaniu w temperaturach 5 i 8°C. Wysoką zawartością sumy cukrów (> 1%) cechowały się odmiany Bellarosa, Roxana i Zagłoba. Intensywność ciemnienia miąższu bulw surowych wzrastała po przechowaniu. Wszystkie badane odmiany charakteryzowały się bardzo małym i małym ciemnieniem bulw po ugotowaniu. Temperatura przechowywania nie wpływała istotnie na tę cechę.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.