Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  metody graficzne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The article presents the graphic method of determining threshold of agrophage control. The method has been shown on the example of weed, though it may be useful while taking decisions concerning the control of other agrophages as well. The only condition for the use of this method is graphic expression of the effect of harmful organisms on the yields of the cultivated plant. The paper also contains an example of the use of the graphic method in determining the economic effectiveness of the treatments; in this case the connection between intensity of the harmful species and the level of ratios of economic effectiveness of protective treatments has been proved.
W pracy wykonano analizę plonu rodów owsa oplewionego i nieoplewionego. Dane pochodziły z doświadczeń wstępnych przeprowadzonych w 2008 r. Badano 27 rodów owsa oplewionego i 2 wzorce w 6 miejscowościach oraz 12 rodów owsa nieoplewionego i 2 wzorce w 5 miejscowościach. Do analizy plonu wykorzystano metodę graficzną biplot typu GGE (na efekty GGE składają się efekty główne genotypów G oraz efekty interakcji genotypowo środowiskowej GEI). Na podstawie wykresów biplot typu GGE scharakteryzowano genotypy oraz wskazano te o największym efekcie GGE w każdym środowisku. Spośród rodów owsa nieoplewionego we wszystkich badanych miejscowościach najwyżej plonowały i były dobrze adaptowalne: STH6264, CHD1368, a w przypadku owsa oplewionego: CHD1534, STH149, STH6038, STH12, KREZUS, POB3107. Zbadano stabilność genotypów typu dynamicznego tzn. wskazano genotypy, które nie wykazywały interakcji genotypowo środowiskowej GEI. Najbardziej stabilnymi rodami owsa nieoplewionego były: STH6294, CHD1408, CHD1438, CHD2567, CHD1368, a najmniej stabilnymi: STH108 i STH6315. Wśród rodów owsa oplewionego najbardziej stabilnymi były: CHD1156, CHD3833, STH12, CHD1193, zaś najmniej STH132 i POB3672. Określono genotyp idealny. Wśród rodów owsa nieoplewionego idealnym genotypem był STH6264, a w przypadku rodów owsa oplewionego STH12.
Biplot typu GGE jest graficzną metodą analizy tzw. efektów GGE, tzn. efektów głównych genotypów połączonych z efektami interakcji genotypowo-środowiskowych. Odpowiednio skonstruowany rysunek składa się z punktów (wektorów) na płaszczyźnie, z których część reprezentuje genotypy, a część środowiska. Efekty typu GGE są funkcjami długości wektorów i kątów między nimi. Zatem analiza interakcji genotypowo-środowiskowych polega na interpretacji własności geometrycznych i trygonometrycznych obiektów płaszczyzny. W pracy przedstawiony został proces konstrukcji biplotu typu GGE oraz podstawowe możliwości interpretacyjne tego biplotu (porządkowanie efektów GGE, szukanie genotypu o największym efekcie GGE w danym środowisku, wyznaczanie genotypów stabilnych oraz tzw. genotypu idealnego). Metoda została przedstawiona na przykładzie analizy danych dla plonu czterech rodów pszenicy ozimej w jednorocznej serii doświadczeń w siedmiu miejscowościach.
Biplot typu GGE jest graficzną metodą analizy tzw. efektów GGE, tzn. efektów głównych genotypów połączonych z efektami interakcji genotypowo-środowiskowych. W pracy metoda GGE biplot została zastosowana do interpretacji danych z 2004 roku, dotyczących plonów rodów pszenicy ozimej na terenie zachodniej Polski. Przedstawiono pewnego rodzaju analizę skupień badanych środowisk, polegającą na poszukiwaniu grup miejscowości (multiśrodowisk) o zbliżonym efekcie interakcji z wszystkimi analizowanymi genotypami. Metodę GGE biplot zastosowano następnie do oceny stabilności genotypów ze względu na wysokość plonu oraz do wskazania genotypów najbardziej zbliżonych do tzw. genotypu idealnego, definiowanego jako genotyp stabilny o największym średnim plonie poprzez środowiska.
W hodowli rzepaku ozimego i innych roślin istotnym zagadnieniem jest poznanie zmienności i współzależności podstawowych cech fenotypowych, zwłaszcza użytkowych, umożliwiających wyznaczenie kryteriów selekcji genotypów o wysokiej potencjalnej plenności, wynikającej między innymi z odpowiedniej relacji tych cech. W niniejszej pracy przedstawiono kilka graficznych metod prezentowania wyników doświadczeń. Materiał do badań stanowiły cztery mieszańce zrestorowane F1 CMS ogura: PN 4534/01, PN 4556/01, PN 4538/01, PN 4540/01 oraz cztery mieszańce złożone F1 CMS ogura rzepaku ozimego: Kaszub F1, Lubusz F1, Mazur F1 i Pomorzanin F1. Obiekty te badano w dwóch miejsco-wościach (Borowo i Zielęcin) w dwóch sezonach wegetacyjnych (2002/2003 i 2003/2004). W celu graficznej prezentacji zależności wybrano cztery cechy: plon nasion, liczbę nasion w łuszczynie, masę tysiąca nasion oraz zawartość tłuszczu. Charakterystyka pozycyjna badanych obiektów dla poszczególnych cech została przedstawiona na wykresach pudełkowych (boxplot). Współzależności pomiędzy cechami przedstawiono na wykresach rozrzutu, natomiast zależności pomiędzy obiektami na wykresie typu „sieć rybacka” (ang. parallel coordinate plot). Wizualizacja wyników eksperymentalnych jest dobrą metodą pozwalającą na przedstawienie zależności pomiędzy cechami i obiektami, którą można stosować jako alternatywną do metod tradycyjnych lub jako ich uzupełnienie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.