Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  flesh darkening
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Potato tubers accumulate non-starch polysaccharides. A higher level of carbophydrates is correlated with a higher amount of potato pulp and high starch losses during technological processing. During the extraction of starch from potato tubers, glycoalkaloids, free amino acids and proteins are transferred to starch milk, which increases its foaminess and hinders further processing. Another important goal is to prevent the darkening of raw potato pulp. The scarcity of research reports on the effect of fertilization on the content of soluble and insoluble non-starch polysaccharides has encouraged the authors to undertake this study. The aim of this study was to determine the effect of soil (280 and 420 kg NPK·ha⁻¹) and foliar (Basfoliar 12-4-6, ADOB Mn, Solubor DF) application of mineral fertilizers on nutrient concentrations in potato varieties. The varieties had a significant effect on the dry matter content of tubers and flesh darkening four hours after cutting. The levels of crude protein and nonstarch polysaccharides were affected by the varieties and soil fertilizer doses. The late variety had the highest dry matter content. The medium-early variety the highest content of crude protein, the lowest content of non-starch polysaccharides and a low degree of flesh darkening. Foliar fertilizers had no significant influence on the analyzed parameters. The high level of soil fertilization (420 kg NPK·ha⁻¹) contributed to an increased content of protein and carbohydrates, which makes starch extraction from potato tubers more difficult.
W trakcie transportu, przeładunku i obrotu handlowego jabłka często ulegają uszkodzeniom, wśród których obicia i odgniecenia miąższu są najczęstszą przyczyną trwałych, widocznych zmian barwy na powierzchni owocu, wpływających na niższą ocenę konsumencką. Celem badań była parametryczna ocena zmian barwy wywołanej obiciem w okresie obrotu handlowego jabłek. Obicia wywołano obciążeniem udarowym o wartości energii: 0,74; 1,32 i 2,06 J. Badania prowadzono na jabł- -kach klonu ‘Szampion Arno’, określając parametr jasności L* i chromatyczności a* i b* zgodnie ze standardem CIE L*a*b*. Zaobserwowano, że na jaśniejszej stronie o barwie podstawowej obicia owoców o ciemniejszej barwie są w większym stopniu widoczne w okresie obrotu handlowego. Parametr jasności L* barwy podstawowej w tym okresie maleje od wartości 74,47 do 39,21, świadcząc o ciemnieniu miejsca obicia owocu, podobnie jak udział barwy żółtej, który potwierdzają malejące wartości parametru b* na całej powierzchni owocu. Natomiast parametr chromatyczności a*, reprezentujący czerwony kolor obicia od strony barwy podstawowej, wzrasta w zakresie od 6,8 do 29,68, uwidaczniając podskórne brązowienie tkanki. Ciemnienie obić opisane parametrem jasności L* jest mniej widoczne na powierzchni rumieńca – zmiany tego parametru maleją w zakresie od 41,28 do 27,82. Natomiast już po 6 dniach trudno zaobserwować różnice parametryczne jasności pomiędzy obiciem a barwą rumieńca. Generalnie, barwa rumieńca jabłek klonu ‘Szampion Arno’ jest bardziej wyrównana i parametr chromatyczności a* wskazuje na nieznaczne zróżnicowanie barwy czerwonej (47,32-34,79), a obicia stają się bardziej widoczne od strony przeciwnej, na co wskazuje wzrost udziału barwy czerwonej (parametr a* od 7,86 do 27,38), który zależy od wartości energii udaru. Jednak już po 2 dniach zmiany barwy obić na stronie przeciwnej do rumieńca (strona barwy podstawowej jabłek) wywołują negatywną ocenę jakości.
Badania miały na celu określenie zmian zawartości suchej masy, skrobi, cukrów redukujących (glukoza + fruktoza) i sumy cukrów (glukoza + fruktoza + sacharoza) w bulwach 19 odmian ziemniaka w czasie przechowywania (lata 2006-2011). Analizy składników chemicznych oraz ocenę ciemnienia miąższu bulw surowych i po ugotowaniu prowadzono po zbiorze oraz po 7 miesiącach przechowywania w temperaturach 5°C i 8°C. Poziom badanych składników zależał od odmiany i temperatury przechowywania. Zawartość suchej masy, cukrów redukujących i sumy cukrów zwiększała się w czasie przechowywania. Wykazano zależności między zawartością cukrów redukujących po zbiorze a ich akumulacją w czasie przechowywania oraz między zawartością skrobi a zawartością cukrów redukujących. Bulwy odmiany Miłek, Benek i Marlen miały niską zawartość cukrów redukujących i sumy cukrów po przechowywaniu w temperaturach 5 i 8°C. Wysoką zawartością sumy cukrów (> 1%) cechowały się odmiany Bellarosa, Roxana i Zagłoba. Intensywność ciemnienia miąższu bulw surowych wzrastała po przechowaniu. Wszystkie badane odmiany charakteryzowały się bardzo małym i małym ciemnieniem bulw po ugotowaniu. Temperatura przechowywania nie wpływała istotnie na tę cechę.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.