Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Agnes cultivar
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem doświadczeń polowych przeprowadzonych w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Oddział Jadwisin było poznanie reakcji na nawożenie azotem nowych jadalnych (Agnes, Roxana, Jelly, Niagara) i skrobiowych (Adam, Inwestor, Wist) odmian ziemniaka. W badaniach określono wpływ zróżnicowanego poziomu nawożenia azotem na plon bulw i skrobi, efektywność nawożenia, udział bulw dużych w plonie oraz zawartość skrobi i azotanów w bulwach. Badania przeprowadzono na glebie nawożonej organicznie słomą i międzyplonem gorczycy białej. W badaniach stosowano 5 poziomów nawożenia azotem: 0, 50, 100, 150 i 200 kg N·ha⁻¹ oraz stały poziom fosforu - 52,3 kg P·ha⁻¹ i potasu - 149,4 kg K·ha⁻¹. Dla odmian określono maksymalne i zalecane dawki azotu. Stwierdzono, że odmiana Inwestor charakteryzowała się średnimi wymaganiami względem dawki azotu, natomiast odmiany: Agnes, Roxana, Jelly, Niagara, Adam i Wist małymi. Efektywność maksymalnej dawki azotu wahała się od 26 do 73 kg bulw na 1 kg N. Największym plonem handlowym bulw charakteryzowała się odmiana Roxana a plonem skrobi odmiana Inwestor. Największy udział bulw dużych w plonie stwierdzono u odmiany Jelly (26%). Wzrastający poziom nawożenia azotem spowodował przyrost zawartości azotanów w bulwach oraz udziału bulw dużych w plonie, ale nie różnicował zawartości skrobi w bulwach badanych odmian.
Badania miały na celu określenie zmian zawartości suchej masy, skrobi, cukrów redukujących (glukoza + fruktoza) i sumy cukrów (glukoza + fruktoza + sacharoza) w bulwach 19 odmian ziemniaka w czasie przechowywania (lata 2006-2011). Analizy składników chemicznych oraz ocenę ciemnienia miąższu bulw surowych i po ugotowaniu prowadzono po zbiorze oraz po 7 miesiącach przechowywania w temperaturach 5°C i 8°C. Poziom badanych składników zależał od odmiany i temperatury przechowywania. Zawartość suchej masy, cukrów redukujących i sumy cukrów zwiększała się w czasie przechowywania. Wykazano zależności między zawartością cukrów redukujących po zbiorze a ich akumulacją w czasie przechowywania oraz między zawartością skrobi a zawartością cukrów redukujących. Bulwy odmiany Miłek, Benek i Marlen miały niską zawartość cukrów redukujących i sumy cukrów po przechowywaniu w temperaturach 5 i 8°C. Wysoką zawartością sumy cukrów (> 1%) cechowały się odmiany Bellarosa, Roxana i Zagłoba. Intensywność ciemnienia miąższu bulw surowych wzrastała po przechowaniu. Wszystkie badane odmiany charakteryzowały się bardzo małym i małym ciemnieniem bulw po ugotowaniu. Temperatura przechowywania nie wpływała istotnie na tę cechę.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.