Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ocena owocow ogorka z uprawy na roznych keramzytach

100%
Celem badań było określenie cech morfologicznych, fizykochemicznych i organoleptycznych owoców ogórka z upraw w zależności od pochodzenia keramzytu i jego granulacji. Ogórki uprawiane były w szklarni nieogrzewanej, w cyklu wiosennym na podłożach o różnej granulacji keramzytu, z dwóch wytwórni, a mianowicie: polskiej firmy Embra Gniew Sp. z o. o. o granulacji 8 - 16 mm i 4 - 8 mm, oznakowane odpowiednio (G 8 - 16 mm) i (G 4 - 8 mm) oraz duńskiej firmy Fibo Exclary Polska o takiej samej granulacji 4 - 8 mm i 8 - 16 mm, oznakowane (F 4 - 8 mm) i (F 8 - 16 mm). Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że według większości badanych wyróżników ogórki charakteryzowały się lepszą jakością z uprawy na podłożach o granulacji 4 - 8 mm niż 8 - 16 mm i to niezależnie od pochodzenia keramzytu. Ogórki z uprawy na keramzycie firmy duńskiej Fibo były gorsze w smaku w porównaniu do ogórków z uprawy na polskim keramzycie firmy Gniew.
2
100%
Twardziak jadalny - potocznie shiitake (Lentinula edodes Berk.), należy do rzędu bedłkowce (Agaricales), rodziny boczniakowatych (Pleurotaceae), rodzaju twardziak (Lentinus). Lentinula edodes jest grzybem o dość szerokich możliwościach troficznych. System enzymów jest tak niespecyficzny, że może rozkładać oprócz hemicelulozy, substraty lignocelulozowe, również związki szkodliwe, np. fenole ze ścieków. Uprawa tradycyjna jest czasochłonna, pierwsze owocniki pojawiają się po 1 - 1,5 roku od inokulacji. W uprawach intensywnych dąży się do opracowania opłacalnych ekonomicznie technologii, dodając substancje przyspieszające fruktyfikację, tzw. akcelatory owocowania. Do ważnych czynników w uprawie tego grzyba należy znalezienie zgodności między odmianą a substratami w podłożu. Celem przedstawionej pracy było badanie jakości grzybów odmiany 37·37 typ koschin, otrzymanych w warunkach uprawy doświadczalnej i towarowej, w której porównywano grzyby z upraw o 4 różnych składach podłoża. Podłoża zawierały trociny bukowe, trociny drzew liściastych, osadki kolb kukurydzy, otręby, śrutę pszenną, śrutę zbożową, makuch z dyni oraz makuch z rzepaku. W grzybach oznaczano: zawartość suchej substancji - metodą wagową, ekstrakt - metodą refraktometryczną, zawartość rozpuszczalnych związków białkowych - metodą kolorymetryczną, aktywność enzymów proteolitycznych - metodą Ansona oraz przeprowadzono przez wyspecjalizowany zespół ocenę organoleptyczną - metodą pięciopunktową. Skład podłoża użytego w uprawie shiitake decydował o zawartości białka rozpuszczalnego, aktywności enzymów proteolitycznych oraz o ekstrakcie grzybów. Stwierdzono pozytywny wpływ dodatku makuchu z dyni do podłoża uprawianego na cechy organoleptyczne grzybów, zwłaszcza na ich zapach. Grzyby z tego podłoża posiadały zapach zbliżony do grzybów dziko rosnących - borowikowatych; obecność w podłożu makuchu z rzepaku pogarszała jakość uzyskanych grzybów.
Celem pracy było określenie wpływu ekstruzji na jakościowe i ilościowe zmiany związków fenolowych preparatow łubinowych. Materiał doświadczalny stanowiły nasiona niskoalkaloidowych odmian trzech gatunków łubinu: Lupinus luteus (odm. Juno), Lupinus albus (odm. Boros) i Lupinus angustifolius (odm. Baron). W ekstrudowanych próbkach oznaczano zawartość: tanin, fenoli ogółem i wolnych kwasów fenolowych. Charakter zmian w zawartości i składzie badanych polifenoli pod wpływem ekstruzji zależał od cech gatunkowych łubinu. We wszystkich badanych odmianach stwierdzono zmniejszenie zawartości tanin, w preparacie z łubinu wąskolistnego odmiany Baron aż o 61%. Dla łubinu żółtego i wąskolistnego odnotowano wzrost zawartości fenoli ogółem, natomiast w przypadku łubinu białego obniżenie. We wszystkich badanych próbkach najwięcej stwierdzono kwasu ferulowego. W ekstrudowanych próbkach stwierdzono wyższą zawartość kwasu p-hydroksybenzoesowego (odmiany Juno i Boros), kwasu ferulowego (odmiany Boros i Baron) i protokatechowego (odmiana Baron).
W pracy określono efektywność preparatów łubinowych w stabilizowaniu emulsji kwasu linolowego. Badany materiał stanowiły rozdrobnione w warunkach laboratoryjnych liścienie nasion łubinu odmiany Boros (Lupinus albus), które poddano modyfikacjom - fermentacji, ekstruzji oraz obu procesom łącznie. Preparaty po odtłuszczeniu ekstrahowano 80% etanolem (ETOH). Stosowano dwa stężenia ekstraktów łubinowych 0,1% i 0,02% w układzie modelowym z kwasem linolowym. Próby inkubowano w temperaturze 37±1°C przez 96 godz. Efektywność przeciwutleniajacą ekstraktów określano poprzez oznaczenie nadtlenków, dialdehydu malonowego oraz dienów skoniugowanych. Wykazano, że najskuteczniejszym przeciwutleniaczem w stosunku do substratu był ekstrakt ETOH preparatu uzyskanego z łubinu białego odmiany Boros bez łuski po fermentacji w stężeniu 0,1%. Najmniej efektywnie działał ekstrakt ETOH z preparatu nasion łubinu z łuską niemodyfikowanego w obu zastosowanych stężeniach 0,1% i 0,02%
Celem pracy było określenia wpływu warunków uprawy i przetwarzania nasion łubinu na zawartość związków fitynowych i tanin. Przedmiot badań stanowiły nasiona łubinu z doświadczeń polowych (Lupinus albus, odmiana Butan, szczepienie bakteriami brodawkowymi Bradyrhisobium lupini, nawożenie wieloskładnikowymi preparatami z mikro- i makroelementami Ekolist i Wuxal) oraz technologicznych (Lupinus luteus, odmiana Juno, fermentacja mlekowa, ekstruzja). Analizowano; zawartość tanin - zmodyfikowaną metodą wg Swain i Hillis 1959 oraz zawartość związków fitynowych - zmodyfikowaną metodą wg Czarneckiej i wsp. 2003. Stwierdzono, że sposób uprawy tak jak i technologia przetwarzania łubinu mogą modyfikować zawartość naturalnych inhibitorów biodostępności pierwiastków jego nasion. Nawożenie spowodowało spadek zawartości tanin oraz fitynianów w nasionach łubinu białego odmiany Butan. Ekstruzja spowodowała obniżenie, natomiast fermentacja, wzrost zawartości tanin w preparatach łubinowych odmiany Juno. Zawartość związków fitynowych tej odmiany zależała od obecności łuski oraz zastosowanego procesu technologicznego.
Celem badań była ocena wpływu procesów fermentacji i ekstruzji na cechy sensoryczne uzyskanych preparatów łubinowych. Badaniom poddano preparaty uzyskane z nasion trzech gatunków łubinu (sześć odmian). Analizowano smak i zapach (metodą wielokrotnych porównań) oraz zawartość tanin (metodą wanilinową). Stwierdzono, że ekstrudowane próbki łubinowe, których cechy sensoryczne oceniono najwyżej, w porównaniu do pozostałych preparatów, zawierają najmniej tanin. Wyniki te sugerują pośredni wpływ poziomu tanin na cechy sensoryczne preparatów łubinowych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.