Twardziak jadalny - potocznie shiitake (Lentinula edodes Berk.), należy do rzędu bedłkowce (Agaricales), rodziny boczniakowatych (Pleurotaceae), rodzaju twardziak (Lentinus). Lentinula edodes jest grzybem o dość szerokich możliwościach troficznych. System enzymów jest tak niespecyficzny, że może rozkładać oprócz hemicelulozy, substraty lignocelulozowe, również związki szkodliwe, np. fenole ze ścieków. Uprawa tradycyjna jest czasochłonna, pierwsze owocniki pojawiają się po 1 - 1,5 roku od inokulacji. W uprawach intensywnych dąży się do opracowania opłacalnych ekonomicznie technologii, dodając substancje przyspieszające fruktyfikację, tzw. akcelatory owocowania. Do ważnych czynników w uprawie tego grzyba należy znalezienie zgodności między odmianą a substratami w podłożu. Celem przedstawionej pracy było badanie jakości grzybów odmiany 37·37 typ koschin, otrzymanych w warunkach uprawy doświadczalnej i towarowej, w której porównywano grzyby z upraw o 4 różnych składach podłoża. Podłoża zawierały trociny bukowe, trociny drzew liściastych, osadki kolb kukurydzy, otręby, śrutę pszenną, śrutę zbożową, makuch z dyni oraz makuch z rzepaku. W grzybach oznaczano: zawartość suchej substancji - metodą wagową, ekstrakt - metodą refraktometryczną, zawartość rozpuszczalnych związków białkowych - metodą kolorymetryczną, aktywność enzymów proteolitycznych - metodą Ansona oraz przeprowadzono przez wyspecjalizowany zespół ocenę organoleptyczną - metodą pięciopunktową. Skład podłoża użytego w uprawie shiitake decydował o zawartości białka rozpuszczalnego, aktywności enzymów proteolitycznych oraz o ekstrakcie grzybów. Stwierdzono pozytywny wpływ dodatku makuchu z dyni do podłoża uprawianego na cechy organoleptyczne grzybów, zwłaszcza na ich zapach. Grzyby z tego podłoża posiadały zapach zbliżony do grzybów dziko rosnących - borowikowatych; obecność w podłożu makuchu z rzepaku pogarszała jakość uzyskanych grzybów.