Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Badania nad karlowymi mutantami pszenzyta ozimego [ X Triticosecale Witt.] Czesc II. Efekt heterozji mieszancow F1 pszenzyta ozimego

100%
Grzesik H.
Hodowla Roślin, Aklimatyzacja i Nasiennictwo
|
1995
|
tom 39
|
nr 3
21-39
2

Badania karlowatosci pszenzyta ozimego

100%
Grzesik H.
Zeszyty Naukowe. Akademia Rolnicza w Szczecinie. Rolnictwo
|
1997
|
tom 65
|
nr 1
121-125
3

Inheritance of some mofphological traits and yield components in induced mutants of winter wheat variety Flevina

100%
Grzesik H.
Plant Breeding and Seed Science
|
2000
|
tom 44
|
nr 1
4

Badania nad karlowymi mutantami pszenzyta ozimego [ X Triticosecale Witt.] Czesc I. Dziedziczenie karlowatosci oraz efekty dzialania genow warunkujacych niektore cechy mieszancow karlowych mutantow pszenzyta z ich formami wyjsciowymi

100%
Grzesik H.
Hodowla Roślin, Aklimatyzacja i Nasiennictwo
|
1995
|
tom 39
|
nr 3
3-19
5

Charakterystyka rodów pszenżyta ozimego odpornych na porastanie. Komunikat

100%
Grzesik H.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2002
|
tom 223-224
145-150
Podano krótką charakterystykę pod względem odporności na porastanie, mrozoodporności oraz cech struktury plonu sześciu rodów pszenżyta ozimego o normalnej wysokości roślin wytworzonych w Zakładzie Roślin Zbożowych Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Krakowie. Rody wykazujące wysoką odporność na porastanie w ciągu 5 do 6 kolejnych lat badań można uznać za źródła tej cechy, co stwarza możliwość wykorzystania ich w dalszych pracach zmierzających do wyhodowania nowych odpornych na porastanie odmian pszenżyt.
6

Odziedziczalnosc niektorych cech struktury plonu pszenzyta ozimego

63%
Grzesik H., Wegrzyn S.
Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis. Agricultura
|
2000
|
tom 82
89-92
7

Effect of variable hardening conditions on frost resistance of Triticale

63%
Gut M., Grzesik H.
Acta Physiologiae Plantarum
|
2001
|
tom 23
|
nr 3 suppl.
8

Studies on the inheritance of the resistance to leaf rust (Puccinia recondita f. sp. tritici) of winter triticale varieties at the seedling and adult plant stages

63%
Grzesik H., Strzembicka A.
Plant Breeding and Seed Science
|
1999
|
tom 43
|
nr 1
9

Odpornosc wybranych odmian pszenzyta ozimego na rdze brunatna [Puccinia recondita f.sp.tritici]

63%
Grzesik H., Strzembicka A.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2003
|
tom 230
171-175
10

Heterozja i zdolnosc kombinacyjna pszenzyta

63%
Wegrzyn S., Grzesik H.
Zeszyty Naukowe. Akademia Rolnicza w Szczecinie. Rolnictwo
|
1994
|
tom 58
267-272
11

Zdolność kombinacyjna i efekt heterozji elementów struktury plonu kilku odmian pszenżyta ozimego (X Triticosecale Witt.)

63%
Wegrzyn S., Grzesik H.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2001
|
tom 218-219
243-249
Oszacowano zdolność kombinacyjną oraz efekt heterozji kilku cech pszenżyta ozimego w mieszańcach uzyskanych z krzyżowania w układzie czynnikowym trzech form matecznych z pięcioma formami ojcowskimi. Doświadczenie polowe obejmujące 15 mieszańców i 8 form rodzicielskich założono metodą bloków niekompletnych w czterech powtórzeniach. Poletka były 5-rządkowe o szerokości 1 m; ziarniaki wysiewano w rozstawie 5 x 25 cm. Analizowano 5 cech: długość źdźbła, długość kłosa, liczbę i masę ziaren z kłosa oraz masę 1000 ziaren. Na podstawie wykonanej analizy zmienności pokolenia F1 i form rodzicielskich stwierdzono, że ogólna zdolność kombinacyjna badanych form ojcowskich pszenżyta była istotna w przypadku wszystkich analizowanych cech, a w odniesieniu do form matecznych była ona nieistotna jedynie dla długości kłosa. Swoista zdolność kombinacyjna była istotna tylko w przypadku długości źdźbła oraz liczby ziaren z kłosa. W odniesieniu do pozostałych cech swoista zdolność kombinacyjna nie została statystycznie udowodniona. Efekt heterozji długości źdźbła i długości kłosa był niewielki, znaczny natomiast w przypadku masy ziaren z kłosa i masy 1000 ziaren.
12

Zdolnosc kombinacyjna i heterozja cech uzytkowych kilku odmian pszenzyta ozimego

63%
Wegrzyn S., Grzesik H.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
1995
|
tom 195-196
13-19
13

Analiza elektroforetyczna bialek zapasowych kilku rodow pszenzyta ozimego odpornych na porastanie

63%
Waga J., Grzesik H.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2003
|
tom 230
157-163
14

The combining ability in some varieties and strains of winter triticale [x Triticosecale Witt.]

63%
Wegrzyn S., Grzesik H.
Plant Breeding and Seed Science
|
1996
|
tom 40
|
nr 3-4
15

Charakterystyka rodow pszenzyta ozimego pod wzgledem odpornosci na rdze brunatna i rdze zdzblowa

51%
Strzembicka A., Grzesik H., Wegrzyn S., Gajda Z.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
1999
|
nr 211
191-197
16

Związek porastania z innymi cechami heksaploidalnego pszenżyta ozimego (X Triticosecale Witt.)

51%
Grzesik H., Gut M., Wegrzyn S., Cygankiewicz A.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2001
|
tom 218-219
269-275
W latach 1996–1999 prowadzono badania, których celem było sprawdzenie czy odporność na porastanie pszenżyta wiąże się z innymi cechami, takimi jak: mrozoodporność, przezimowanie, wczesność, wysokość roślin oraz liczba opadania, liczba sedymentacji i zawartość białka ogólnego. Obliczono współczynniki zmienności badanych cech oraz korelacje pomiędzy porastaniem a tymi cechami. Ze względu na zmienność porównywanych parametrów w latach badań współczynniki korelacji między odpornością na porastanie a pozostałymi cechami wyliczono oddzielnie dla każdego roku doświadczeń oraz na wartościach średnich, czyli po wyeliminowaniu zmienności. Tylko korelacje pomiędzy porastaniem a mrozoodpornością i pomiędzy porastaniem a przezimowaniem były statystycznie nie udowodnione. W odniesieniu do pozostałych cech współczynniki korelacji były istotne, a w przypadku długości źdźbła były one ujemne.
17

Odpornosc na porastanie a inne cechy heksaploidalnego pszenzyta ozimego

51%
Wegrzyn S., Gut M., Grzesik H., Strus M.
Zeszyty Naukowe. Akademia Rolnicza w Szczecinie. Rolnictwo
|
1997
|
tom 65
|
nr 02
467-471
18

Ocena rodow hodowlanych pszenzyta pod wzgledem odpornosci na rdze brunatna [Puccinia recondita f.sp.tritici]

51%
Strzembicka A., Wegrzyn S., Grzesik H.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
1998
|
nr 205-206
273-277
19

Zdolnosc kombinacyjna i efekt heterozji komponentow plonu kilku odmian i rodow pszenzyta jarego [X Triticosecale Witt.]

51%
Grzesik H., Wegrzyn S., Cichy H., Milewski G.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2005
|
nr 236
91-98
20
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Charakterystyka cytologiczna i analiza elektroforetyczna kilku karłowych mutantów heksaploidalnego pszenżyta ozimego

51%
Grzesik H., Waga J., Apolinarska B.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2004
|
tom 497
|
nr 1
Wykonano analizy cytologiczne kariotypów karłowych mutantów pszenżyta ozimego oraz ich form wyjściowych (kontrola) metodą C - prążkową, a także analizy białek zapasowych (glutenin wysokocząsteczkowych) metodą rozdziału elektroforetycznego na żelu poliakrymidowym z dodatkiem soli sodowej siarczanu dodecylu (SDS PAGE). Analizy cytologiczne wykazały, że wszystkie badane materiały miały pełny zestaw chromosomów heksaploidalnego pszenżyta. Wzór prążkowy chromosomów kontroli - 2088 i 51/59 zasadniczo nie różnił się od standardu. Jednakże w kontroli zaobserwowano różnice w strukturze chromosomów 1R i 4A. W karłowych mutantach zróżnicowane były chromosomy 1R, 3R oraz 4R. Niektóre obserwowane zmiany w strukturze rozmieszczenia prążków mogą świadczyć o delecji, translokacji i/lub duplikacji fragmentów ramion chromosomów. Badane mutanty, a także ich formy wyjściowe (kontrola) różniły się również pod względem składu podjednostek wysokocząsteczkowych glutenin. Mutanty linii 2088 - Tm 942, Tm 917 i Tm 1294 - były polimorficzne, natomiast mutanty rodu 51/59 - Tm 1297, Tm 1300 i Tm 1303 były identyczne i całkowicie różniły się od kontroli. Także kontrola 2088 różniła się od kontroli 51/59.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.