Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 30

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule przedstawiono wyniki badań preparatów: Antykam PP-100, Antyspumin RW, Bevaloid 2561, Biosterid mocny, Diaprosim AB-13, Flofoam X 70, Flopam AN 923 SEP, Glanapon DS-5, Kebospum NT, Rocamix E-1/B, Rocamix PC-3, Romis C-21 i Spumol BJ. Badania obejmowały ocenę wpływu pozostałości preparatów na proces oczyszczania ścieków metodą samooczyszczania, fermentacji metanowej i tlenowego osadu czynnego. Określono również wpływ preparatów na biocenozę odbiorników wodnych. Przeprowadzone badania laboratoryjne wykazały, że stosowanie w cukrowniach preparatów chemicznych w cyklu produkcyjnym cukru czy też w gospodarce wodno-ściekowej może wiązać się z negatywnym ich oddziaływaniem na oczyszczanie ścieków i biocenozę odbiorników wód.
Zbadano alternatywne metody oczyszczania soków cukrowniczych uzyskanych z buraków cukrowych zdegradowanych termicznie oraz metody oczyszczania soku surowego, zawierającego wielkocząsteczkowe związki chemiczne pochodzące z biochemicznej degradacji, utrudniające proces jego oczyszczania. Porównanie wyników badań oczyszczania soku surowego metodą klasyczną z rezultatami oczyszczania z zastosowaniem oddzielania osadu po wstępnym nawapnianiu wskazało na możliwość zmniejszenia zabarwienia soku, zawartości soli wapniowych oraz wzrost czystości soku rzadkiego i efektu oczyszczania. Zastosowanie preparatu blokującego proces ekstrakcji związków koloidowych z krajanki i przyspieszającego proces sedymentacji podczas rozdzielania faz gwarantuje obniżenie zawartości soli wapniowych, wzrost czystości soku rzadkiego i efektu oczyszczania.
W artykule przedstawiono wyniki badań fermentacji metanowej wysłodków buraczanych suszonych, plantatorskich świeżych i zakiszonych. Badania polegały na jednorazowym dozowaniu do fermentora wsadu wysłodków i zrzucie wysłodków przefermentowanych po określonym czasie procesu. Proces statycznej fermentacji metanowej wysłodków może być prowadzony z optymalnym efektem (zarówno technologicznym, jak i ekonomicznym) dla wysłodków suszonych przy dawce 2-6 kg/m3 w czasie retencji 8-13 dni, dla wysłodków świeżych przy dawce 5 -7 kg/m3 w czasie retencji 4-5 dni, a dla wysłodków zakiszonych przy dawce 4,5 - 6,6 kg/m3 w czasie retencji 5-6 dni. Ilość wydzielanego biogazu kształtuje się na poziomie 0,317-0,330 m3/kg usuwanej suchej masy organicznej.
Celem pracy było określenie wpływu ozonowania soku surowego otrzymanego z buraków cukrowych na jego skład chemiczny i zanieczyszczenie mikrobiologiczne. Materiał do badań stanowiły próbki soku surowego z kampanii cukrowniczej 2014 r. Zastosowano następujące parametry procesu ozonowania soku: czas 5 ÷ 30 min, przepływ ozonu 1,0, 4,5 i 7 dm³·min⁻¹, temperatura soku ok. 18 ºC, objętość próbki: 500 ml. Stężenie ozonu w mieszaninie powietrzno-ozonowej wyniosło średnio 11 mg·dm⁻³. W badaniach wykazano, że ozon zastosowany w dawce 7 dm³·min⁻¹ obniżył liczbę bakterii mezofilnych o 4 log, bakterii tworzących śluz o 3,3 log, drożdży o 2,6 log, przetrwalników bakterii termofilnych tlenowych o 1,2 log a liczbę pleśni o 0,5 log. Statystycznie istotną (p ≤ 0,05) różnicę wykazano tylko w przypadku liczby bakterii mezofilnych po 30 min stosowania ozonu w dawce 7 dm³·min⁻¹. Nie wykazano wpływu ozonowania na zawartość takich składników soku surowego, jak: sucha masa sacharozy, związki mineralne w postaci popiołu, związki azotowe i metale – Na i K. Zmiany stwierdzono w przypadku zawartości związków redukujących, kwasowości i zabarwienia. Intensywność zabarwienia zmniejszyła się maksymalnie o 35 % przy 30-minutowym przepływie ozonu 7 dm³·min⁻¹. Kwasowość uległa redukcji o 52 % przy dawce 4,5 dm³·min⁻¹ i 20-minutowym ozonowaniu. Wydłużenie czasu ozonowania do 30 min przy przepływie 1,0 i 7,0 dm³·min⁻¹ nie wpłynęło znacząco na obniżenie kwasowości soku surowego. Zawartość związków redukujących zmniejszyła się maksymalnie o 44 % podczas 20-minutowego ozonowania, przy przepływie gazu 4,5 dm³·min⁻¹.
Celem pracy było określenie przydatności pozostałości z procesu fermentacji metanowej wysłodków buraczanych do rolniczego wykorzystania na plantacji buraka cukrowego. Doświadczenia prowadzono na plantacji buraka cukrowego na gruntach w Lesznie w latach 2013-2015. W doświadczeniach stosowano jako kontrolę nawożenie mineralne oraz nawożenie pozostałością po fermentacji w dawkach zawierających ilość azotu równoważną nawożeniu mineralnemu. Materiał do badań stanowiły pozostałości po fermentacji wysłodków buraczanych, wykorzystywane jako nawóz oraz zebrany plon buraka cukrowego (odmiana Beta vulgaris Fighter). Z badań wynika, że pozostałość po fermentacji wysłodków buraczanych może być wykorzystywana bez zastrzeżeń, biorąc pod uwagę zawartość metali ciężkich i drobnoustrojów, w rolnictwie do uprawy buraków cukrowych. Analiza statystyczna uzyskanych wyników badań wykazała istotny wpływ warunków pogodowych w okresie wegetacji buraków cukrowych na wzrost biomasy i zawartość cukru, niezależnie od sposobu nawożenia. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w masie i zawartości cukru w burakach w zależności od stosowanych sposobów nawożenia.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.