Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Knowledge about the role of cytokines in the action antidepressant drugs is still insufficient. The aim of the this study was to evaluate the effect of paroxetine (PAR) on the levels of tumor necrosis factor alpha (TNFα), and interleukin-10 (IL-10) in the blood of rats in an experimental model of depression. Male Wistar rats were subjected to chronic mild stress (CMS) for 6 weeks. Following the development of anhedonia, the stressed and control rats (non-stressed animals) were treated with PAR (12.5 mg/kg b.w., p.o. 1× daily) for three weeks. On the last day of the experiment, an acute lipopolysaccharide (LPS, 100 µg/kg b.w., i.p.) was injected to PAR or vehicle-treated rats and TNFα and IL-10 levels were assayed using ELISA methods. In stressed animals the level of TNFα was found to be significantly higher compared to non-stressed animals. PAR resulted in significant decrease in TNFα level and simultaneously the increase of IL-10 in the stressed animals. In conclusion, PAR induced normalisation of the TNFα level increased by stress and LPS and elevation of IL-10 level in animal model of depression what confirms the hypothesis that level of cytokines can be modulated by antidepressant drugs.
W ostatnich latach wzrasta zainteresowanie farmakoterapią zwiększającą skuteczność leczenia uzależnienia alkoholowego. Pojawienie się możliwości wykorzystania środków pochodzenia roślinnego, które mają zdolność obniżenia chęci picia alkoholu wydaje się obiecujące. Wiadomo, że podawanie wyciągu z korzenia ołownika łatkowatego Pueraria lobata (Willd) Ohwi, Fabaceae (kudzu) może zmniejszać spożycie alkoholu u gryzoni mających skłonność do etanolu. Opublikowano także pracę, w której stwierdzono, że wyciąg z Puerariae radix może być użyteczny w leczeniu pacjentów pijących alkohol „w sposób szkodliwy” (tzw. heavy drinkers). Należy jednak podkreślić, że mechanizmy biochemiczne i farmakologiczne leżące u podstaw działania kudzu są na razie nieznane. Wiadomo, że zawarte w nim izoflawonoidy mogą zmniejszać objawy neurotoksycznego działania alkoholu w hipokampie i mają właściwości Mechanizmy przeciwalkoholowego działania wyciągu z korzenia Pueraria lobata (kudzu). Współczesne poglądy neuroprotekcyjne prowadzące do zahamowania następstw doświadczalnie wywołanej ischemii. Dlatego uzasadnione są poszukiwania zmierzające do wyjaśnienia istoty działania tej rośliny na ośrodkowy układ nerwowy.
Rozwój badań nad molekularnymi mechanizmami fitoterapii pozwala na coraz lepszą identyfikację mechanizmów neurochemicznych prowadzących do występowania interakcji pomiędzy lekami roślinnymi a syntetycznymi na poziomie receptorów ośrodkowego układu nerwowego (OUN). W naszej pracy podjęliśmy próbę podsumowania oraz krytycznej analizy doniesień o tego rodzaju interakcjach pomiędzy wybranymi roślinami leczniczymi: Ginkgo biloba (Ginkgo), Hypericum perforatum (St. John’s Worth) (część I cyklu artykułów), Valeriana officinalis (Valerian) oraz Panax ginseng (Ginseng) (część II) a lekami syntetycznymi (np. benzodiazepiny i barbiturany, opioidy) na poziomie receptorów OUN (między innymi: receptorów GABA-ergicznych, glutaminianergicznych, dopaminergicznych, adenozynowych) zarówno wynikających z badań in vitro, jak i z in vivo. Analiza danych bibliograficznych wykazała, że ginkgolidy oraz bilobalid wiążą się z receptorami GABA-ergicznymi (jako antagoniści niekompetycyjni), a także skracają czas snu indukowanego heksobarbitalem oraz uretanem. Inne badania pozwoliły na stwierdzenie, że hiperforyna, hiperycyna oraz amentoflawon wpływają na aktywność różnych receptorów ośrodkowego układu nerwowego (NMDA, DA, GABA, 5-HT). Kilka badań wykazało wiązanie kwasu walerenowego do receptorów GABA, co potwierdziło, że ekstrakty Valeriane radix mogą powodować interakcje z anestetykami, anksjolitykami oraz lekami uspokajającymi i nasennymi oraz mogą nasilać sedatywny efekt działania tych leków. Ponadto stwierdzono, że ginsenozydy mogą powodować interakcje z morfiną oraz apomorfiną na poziomie receptorów dopaminergicznych. Wydaje się, że w celu wyjaśnienia dokładnej natury receptorowych mechanizmów interakcji pomiędzy lekami roślinnymi a syntetycznymi konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań neurochemicznych i farmakologicznych.
Choroba Alzheimera (AD) jest związaną z wiekiem, nieodwracalną chorobą neurodegeneracyjną, w przebiegu której dochodzi do postępujących zaburzeń funkcji poznawczych. Charakteryzuje się głównie obecnością w mózgu blaszek starczych, splątków neurofibrylarnych oraz deficytem neurotransmisji cholinergicznej (acetylocholiny). Zahamowanie aktywności acetylocholinoesterazy (AChE) jest uważane za obiecującą strategię w leczeniu chorób neurologicznych, nie tylko AD, lecz także w innych typach demencji (otępienie z ciałami Lewy’ego, otępienie w zespole Downa, otępienie naczyniowe, demencja w przebiegu choroby Parkinsona), ataksji oraz miastenii. W leczeniu zaburzeń funkcji poznawczych oraz utraty pamięci związanej z AD stosuje się kilka leków: takrynę, donepezil, rywastygminę oraz galantaminę, lecz związki te wykazują wiele działań niepożądanych. Aktualne badania dowodzą, że w metabolizm acetylocholiny w mózgu zaangażowane są zarówno AChE, jak i butyrylocholinoesteraza (BuChE), dlatego uważa się, że wpływ na aktywność obu tych enzymów może zwiększać efektywność terapii. Wykazano bowiem, że w mózgach pacjentów z chorobą Alzheimera paradoksalnie aktywność BuChE może się zwiekszać, w przeciwieństwie do zmniejszonego działania AChE. Wzrastające zainteresowanie i zapotrzebowanie na nowe leki przeciwneurodegeneracyjne uzasadnia prowadzenie badań nad poszukiwaniem związków chemicznych pochodzących również z roślin leczniczych. Celem niniejszego artykułu jest dokonanie przeglądu badań nad wybranymi roślinami leczniczymi z rodziny Lamiaceae (Rosmarinus officinalis, Salvia miltiorrhiza, Melissa officinalis) w zakresie ich działania w różnych modelach dotyczących choroby Alzheimera in vitro i in vivo.Wiadomo, że ekstrakty z omawianych roślin leczniczych z rodziny Lamiaceae nie tylko hamują aktywność AChE i odkładanie złogów β-amyloidu, lecz również mogą mieć działanie anty-BuChE. Wykazano, iż te wyciągi działały antyoksydacyjnie, cytoprotekcyjnie, antyapoptotycznie i przeciwzapalnie. Najbardziej aktywne były kwas rozmarynowy, flawonoidy (np. apigenina) i terpenoidy (np. citral, citronelal, tanszinony).
The main purpose of this study was to determine if fenugreek (Trigonella foenum graecum L.) seeds extract (FSE ) and lucerne (Medicago sativa L.) extract (LDE) modulate post-challenge carbohydrate metabolism in type 2 diabetes animal model. Type 2 diabetes was induced in the Wistar rat neonates by intraperitoneal administration of streptozotocin. Experimental animals (60) were divided into following groups: normal rats treated with FSE or LDE, diabetic rats treated with FSE or LDE or glibenclamide or vehicle and given orally examined substances for 4 weeks. Glycaemia was controlled prior to the administration of test substances and at time points of 2 h and 4 h, thereafter at 1st, 7th and the last day of experiment. Insulin serum concentration was measured at time 0 at the same days. The present study demonstrates the ability of FSE and LDE to decrease postprandial glycaemia in type 2 diabetic and non-diabetic rats. It seems that this effect mediated by enhancing insulin secretion is related only for LDE-treatment and observed only in n5-STZ rats.
Administration of isofl avones present in Pueraria radix, daidzin (DAI) or puerarin (PUE), reduces ethanol intake in rodents. The paradigm showed by these compounds is probably mediated centrally, therefore an assessment of infl uence of DAI and PUE on association between alcohol consumption and changes in memory and motor functions seems to be of scientifi c importance. Ethanol “preferring” (PR) and “non-preferring” (NP) rats were treated with DAI (40 mg/ kg, p.o.) and PUE (150 mg/kg, p.o.) for 28 consecutive days and their motor activity, motor coordination, anxiety-related reactions, shortand long-term memory were assessed. It was found that DAI (23%) and PUE (52%) lowered alcohol intake in PR rats. PUE produced a facilitation effect on long- (signifi cantly) and short-term (tendency) memory in PR rats. The effects seemed to be specifi c since PUE did not affect motor activity and anxiety-related reactions and led to improvement motor coordination in PR rats. On the contrary, DAI did not change cognitive and behavioral functions in PR animals, whereas positive effect especially on short-term memory in NP rats was found. Unfortunately, DAI lowered motor activity and coordination in NP animals. In conclusion, since PUE attenuated the defi - cits of inhibitory avoidance performance induced dizocilpine (Hsieh et al. 2002), therefore its positive effect on long-term memory via NMDA receptor activation in PR rats can be considered. The study has been supported by grant N405024 32/1684.
One of alternative strategies in prevention and therapy of Benign Prostatic Hyperplasia (BPH) is the usage of a number of traditional herbal plants. In recent years, there is an increasing interest in some members of the Epilobium genus in the treatment of BPH. So far there is no data about molecular mechanisms of action of Epilobium angustifolium L. extracts in liver. The aim of this study was to investigate the influence of the standardized water extract from the Epilobium angustifolium L. on expression level of selected P450 cytochromes encoding genes (CYP3A1 and CYP7A1) in rats liver tissues, which protein products are involved in steroids metabolism. The most abundant fraction of active compounds obtained from the extract was a phenolic fraction (24.36% m/m phenolic compounds and small amounts of flavonoglycosides – 0.91% and sterols – 0.09%). The plant extract showed the strongest and significant inhibitory CYP3A1/2 mRNA expression effect in rat liver. Our results suggest that a standardized E. angustifolium extract can regulate transcription level of investigated CYP genes in a different manner since a strong inhibition of CYP3A1 mRNA expression and slight induction of CYP7A1 may be a result of different extract action on the investigated CYP’s transcription machinery in rat liver cells.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.