Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 29

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przedmiotem badań były losowo nabywane na wybranych targowiskach Gdańska i Bydgoszczy następujące warzywa: sałata, marchew, rzodkiewka. Wykazano, że warzywa nabywane w początkowym okresie prowadzenia badań (kwiecień, maj) cechowała wyższa zawartość azotu azotanowego. W miesią­cach letnich (lipiec, sierpień) na ogół obserwowano obniżenie kumulacji tej formy azotu. Nie stwierdzono wyraźnych różnic między zawartością azotanów w warzywach pochodzących z targowisk gdańskich i bydgoskich. Jak wykazało doświadczenie wazonowe, rodzaj podłoża, a także poziom nawożenia znacząco wpływały na zdolność gromadzenia azotanów w sałacie.
W pracy przedstawiono wybrane właściwości gleby płowej właściwej wytworzonej na glinie (zawartość C org., N org., przyswajalne P, K, Mg, odczyn) w statycznym doświadczeniu, w którym czynniki doświadczenia to : nawożenie mineralne NPK, nawożenie organiczne (obornik) oraz nawożenie mineralne i organiczne. Zmiany we właściwościach gleby na poszczególnych obiektach doświadczenia przedstawiono po 24 latach prowadzenia badań, dla oznaczeń wykonanych w kolejnych latach 7 rotacji czteroczłonowego zmianowania. Stwierdzono, że systematyczne stosowane przez wiele lat nawożenie organiczne i mineralne powoduje wyraźne zmiany we właściwościach gleby. Obserwuje się wyraźny, zwiększający wpływ nawożenia mineralnego na zawartość przyswajalnych form: fosforu i potasu w glebie. Zawartość węgla organicznego i azotu ogółem w glebie w dużym stopniu determinowana jest nawożeniem organicznym. Nawożenie w warunkach prowadzenia badań w niewielkim stopniu wpływa natomiast na odczyn gleby.
W pracy określono na podstawie wyników z 3 serii doświadczeń wazonowych wpływ zastosowanych w formie oprysku ekstraktów z wodorostów i z nasion łubinu gorzkiego na rozwój żyta. Wykazano w porównaniu do obiektu kontrolnego, że w krótkim okresie wegetacji najskuteczniejszym w oddziaływaniu na plon zielonej masy uprawianego żyta okazał się ekstrakt z nasion łubinu gorzkiego. Zwiększył on plon zielonej masy o około 17% i jednocześnie powodował zaniżenie o 16 % zawartości suchej masy. Badane ekstrakty wykazały dodatnie oddziałowywanie na rozwój roślin co winno być obiektem dalszych pogłębionych badań.
W latach 1987-1989 przeprowadzono serię 36 ścisłych doświadczeń polowych, badając wpływ dawek alkoholowego ekstraktu z nasion łubinu gorzkiego stosowanych w formie oprysku na plon roślin zbożowych oraz lnu i pomidorów. Na podstawie przeprowadzonych badań oraz doniesień literatury wykazano, że stosując ekstrakt łubinowy, zawierający ok. 60% węglowodanów oraz ok. 10% alkaloidów, można zwiększyć plon badanych roślin o 10-24%. Wykazano, że stosowanie tego preparatu jest szczególnie wysoko efektywne w warunkach agrotechnicznych i meteorologicznych, zapewniających uzyskanie wysokiego poziomu plonów.
W pracy przedstawiono plon i skład chemiczny 4 roślin (ziemniak, jęczmień jary, rzepak ozimy, pszenica ozima) uprawianych w zmianowaniu w statycznym doświadczeniu zlokalizowanym na glebie średniej, w którym czynnikami doświadczenia były: nawożenie mineralne i nawożenie organiczne. Wyniki badań obejmują oznaczenia wykonane w 7 rotacji 4-letniego zmianowania. Stwierdzono, że nawożenie mineralne NPK stosowane w dawkach równoważnych potrzebom pokarmowym plonu 4,5 t·ha⁻¹ ziarna powoduje wyraźny wzrost plonu oraz zawartości w plonie azotu, potasu i fosforu. Stosowane w badaniach nawożenie organiczne wpływa również na zwiększenie plonów i skład chemiczny plonu, ale w wyraźnie mniejszym stopniu. Najlepsze efekty plonotwórcze uzyskuje się, stosując dawki NPK łącznie z nawożeniem obornikiem.
Glebę ze statycznego 16-letniego doświadczenia gdzie stosowano nawożenie mineralne i organiczne, poddano przez okres 8 dni wymywaniu wodą destylowaną. W przesączach oznaczano zawartość N-NO₃, fosforu, potasu oraz CHZT. Na podstawie wyników oznaczeń składu chemicznego przesączy wykazano, że najwięcej składników wymywa się z gleby nawożonej wysokimi dawkami NPK stosowanymi łącznie z obornikiem, od 3 do 4 razy więcej fosforu i potasu oraz 6 razy więcej N-NO₃ w porównaniu do obiektu bez nawożenia. Największą zawartość N-NO₃ i potasu stwierdzono w pierwszych 48 godzinach wymywania, natomiast związki fosforu wymywały się równomiernie w ciągu 8 dni. Najwyższą wartość wskaźnika CHZT (126 mg O₂,) uzyskano dla przesączu z obiektu "NPK + obornik" natomiast dla pozostałych obiektów wartości tego wskaźnika były podobne (69-90 mg O₂).
W latach 1984-1994 w Stacji Badawczej ATR w Mochełku koło Bydgoszczy przeprowadzono doświadczenia polowe, których celem było prześledzenie wpływu nawożenia azotem na plon ziarna i białka jęczmienia ozimego. Badanym czynnikiem były 4 poziomy nawożenia azotem: 0, 60, 120 i 180 kg N·ha-1. Wzrastające – do poziomu 120 kg N·ha-1 – nawożenie azotem powodowało, średnio w czasie 10 lat badań, istotne przyrosty plonu ziarna i białka ogólnego oraz zawartości azotu ogólnego w ziarnie. Zastosowanie nawożenia azotem w wysokości 180 kg N·ha-1 – w odniesieniu do dawki 120 kg N·ha-1 – spowodowało: obniżenie plonu ziarna, załamanie się dynamiki przyrostu plonu białka ogólnego oraz wyraźny wzrost zawartości azotu ogólnego w ziarnie. Uzyskane wyniki badań wskazują, iż przebieg warunków pogodowych w kolejnych latach znacznie modyfikował wpływ zastosowanego nawożenia azotem na badane cechy jęczmienia ozimego.
W doświadczeniu polowym badano wpływ alkoholowego ekstraktu z nasion łubinu gorzkiego na plon oraz zawartość i jakość białka nasion fasoli zwyczajnej (Phaseolus vulgaris L.) odmiany Bor. Stwierdzono, że dawki ekstraktu w zakresie od 5 do 20 kg s.m./ha powodowały wzrost plonu nasion fasoli o 4,2 - 16,2 %. Dawki te w zasadzie nie wpływały na zawartość białka, zmieniały natomiast w pewnym stopniu jego skład aminokwasowy. W efekcie wartość wskaźnika aminokwasów egzogennych dla białka nasion fasoli wzrastała o 2,85 % pod wpływem dawki 5 kg s.m. ekstraktu/ha i o 2,87 % pod wpływem dawki 20 kg s.m. ekstraktu/ha.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.