Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu stopnia rozdrobnienia trawy cytrynowej na kinetykę suszenia w złożu fontannowym z wykorzystaniem mikrofal. Suszenie prowadzono przy zastosowaniu prędkości powietrza suszącego 5 m∙s⁻¹, temperatury 50°C oraz mocy mikrofal 250 W, wykorzystując łodygi pocięte na plastry o grubości 1 cm oraz cząstki uzyskane po podzieleniu plastrów o grubości 1 cm na cztery części. Dla poprawy hydrodynamiki złoża zastosowano również szklane kule o średnicy 3 mm. Kinetykę suszenia oznaczono na podstawie ubytku masy złoża, a następnie opisano odpowiednim modelem matematycznym. Stwierdzono, że podzielenie plastrów na drobniejsze cząstki spowodowało zwiększenie tempa odwadniania materiału i skrócenie czasu trwania procesu o 20%. Zarówno w przypadku plastrów, jak i cząstek obserwowano chwilowe zakłócenia fontannowania złoża, których przyczyną było zbijanie się sztywnych cząstek trawy cytrynowej w porowatą, nieruchomą warstwę, a zastosowanie kul inertu pozwoliło wyeliminować ten efekt.
W pracy dokonano analizy działania różnych modeli neuronowych do oceny suszu melona żółtego. Zastosowane modele różnią się między sobą architekturą sieci (liczbą neuronów w warstwie ukrytej). Ocenę jakości działania sieci dokonano na podstawie średnich błędów względnych. Do nauki sieci wykorzystano zależności między oceną sensoryczną suszu melona żółtego a wynikami badań reologicznych i mechanicznych oraz sposobem suszenia i obróbki wstępnej materiału badawczego. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że wykorzystanie SSN pozwoli ograniczyć badania sensoryczne i zastąpić je analizą instrumentalną.