Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była analiza wpływu sonikacji (US) immersyjnej i kontaktowej oraz obróbki pulsacyjnym polem elektrycznym (PEF) na przewodność elektryczną. Określono także zawartość suchej substancji w materiale poddanym obróbce US oraz PEF. W przypadku obróbki pulsacyjnym polem elektrycznym natężenie pola elektrycznego wynosiło 0,3 lub 5 kV·cm–1, liczba impulsów 0–100, a właściwe zużycie energii 0–80 kJ·kg–1. Aplikacja pulsacyjnego pola elektrycznego prowadzi do wzrostu przewodności elektrycznej analizowanej tkanki roślinnej. Największy wzrost tego parametru zanotowano w przypadku zastosowania natężenia 3 kV·cm–1 oraz aplikacji 100 impulsów. Obróbka tkanki marchwi pulsacyjnym polem elektrycznym skutkowała także wzrostem zawartości suchej substancji w porównaniu z materiałem niepotraktowanym PEF, co wiązało się z wyciekiem wody z materiału w wyniku elektroporacji. Z kolei wpływ sonikacji na przewodność elektryczną oraz zawartość suchej substancji był niejednoznaczny i prowadził, w zależności od zastosowanych parametrów, do wzrostu lub obniżenia wartości tych parametrów. W tym przypadku, na ogół, największe zmiany zanotowano w próbkach poddanych obróbce kontaktowej.
Celem pracy była analiza możliwości wykorzystania przewodności elektrycznej właściwej do oceny przebiegu procesu zamrażania oraz rozmrażania, a także wybranych parametrów jakościowych rozmrożonej tkanki roślinnej. W tym celu próbki marchwi, ziemniaka oraz jabłka poddano zamrażaniu owiewowemu (–20°C), owiewowo-szokowemu (–20 lub –40°C) oraz immersyjnemu (–20°C), a następnie rozmrażano w temperaturze pokojowej (konwekcja naturalna) oraz wyznaczono czasy trwania poszczególnych etapów tych procesów. Po rozmrożeniu wyznaczono ubytek masy, przewodność elektryczną właściwą i zawartość suchej substancji tkanki. Stwierdzono, że zamrażanie, a następnie rozmrażanie prowadziło do wzrostu przewodności elektrycznej, przy czym wielkość tych zmian zależała przede wszystkim od rodzaju materiału. Na podstawie analizy statystycznej (przeprowadzonej metodą analizy skupień) wyników badań udowodniono, że przewodność elektryczna może być zgrupowana w jednej kategorii z zawartością suchej substancji, czasem przemiany fazowej podczas zamrażania, rozmrażania oraz z całkowitym czasem rozmrażania.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.