Wyniki wyszukiwania

1

VI Konferencja nt. Problemy Automatyzacji w Geodezji Inzynieryjnej - pod patronatem Ministerstwa Infrastruktury, Glownego Geodety Kraju, Polskiej Akademii Nauk, Akademii Inzynierskiej w Polsce oraz Stowarzyszenia Geodetow Polskich

100%

Palys M.

Przegląd Geodezyjny

|

2003

|

tom 75

|

nr 06

27-29

2

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Produkcja kwasu mlekowego przez grzyby z rodzaju Rhizopus

63%

Palys M., Targonski Z.

Żywność Nauka Technologia Jakość

|

2013

|

tom 20

|

nr 4

Kwas mlekowy jest beztlenowym produktem glikolizy prowadzonej przez homo- i heterofermentatywne bakterie fermentacji mlekowej. Próby wykorzystania pleśni z rodzaju Rhizopus do produkcji kwasu mlekowego wykazały nieopłacalność procesu. Pleśnie z rodzaju Rhizopus mają o wiele mniejsze wymagania pokarmowe niż bakterie fermentacji mlekowej. Ponadto wykorzystują jako źródło węgla tanie polimery, takie jak: skrobia, hemicelulozy i celuloza, a produktem fermentacji jest pożądany kwas L(+) mlekowy. W pracy przedstawiono biochemizm wytwarzania kwasów organicznych, w tym mlekowego, z glukozy i ksylozy przy udziale szczepów Rhizopus oryzae z uwzględnieniem czynników warunkujących efektywność tego procesu. Z literatury wynika, że szczepy z rodzaju Rhizopus w optymalnych warunkach hodowli, takich jak: rodzaj i stężenie substratu, odpowiednia temperatura a także pH i natlenienie podłoża hodowlanego wyraźnie zwiększają produkcję kwasu mlekowego. Forma morfologiczna i unieruchomienie grzybni Rhizopus znacznie podnoszą produktywność i wydajność kwasu mlekowego.

3

Selekcja nowo wyizolowanych szczepów Rhizopus oryzae do wydajnej produkcji kwasu L(+) mlekowego

51%

Palys M., Targonski Z., Komon-Janczara E., Glibowska A.

Żywność Nauka Technologia Jakość

|

2017

|

tom 24

|

nr 1

Celem pracy była ocena zdolności nowo wyizolowanych szczepów z rodzaju Rhizopus do produkcji kwasu mlekowego. W przypadku 20 izolatów, spośród 40 przebadanych, w filtratach pohodowlanych stwierdzono znaczące stężenia kwasu mlekowego. Były to szczepy zaliczone do gatunku Rhizopus oryzae, podczas gdy pozostałe szczepy, w tym należące do gatunku Rhizopus stolonifer, tych uzdolnień nie przejawiały. Stężenia kwasu mlekowego w filtratach były zróżnicowane w zależności od użytego szczepu grzyba oraz rodzaju źródła węgla. Najwyższe stężenie kwasu mlekowego – 74,06 g/l oznaczono w filtracie pohodowlanym szczepu Rhizopus oryzae R-42, w podłożu zawierającym 100 g/l glukozy. Największą wydajność kwasu mlekowego wynoszącą 89,4 % oraz produktywność – blisko 0,5 g/l/h uzyskano również po hodowli szczepu R. oryzae R-42 na podłożu zawierającym 50 g/l glukozy. Nieznacznie niższe wartości stwierdzono, gdy jako źródło węgla użyto mannozy lub fruktozy. Zdecydowanie niższe wartości otrzymano natomiast, gdy źródłem węgla była ksyloza lub skrobia. Spośród badanych szczepów tylko 6 było zdolnych do wzrostu i produkcji kwasu mlekowego w podłożu z sacharozą, Najlepszy szczep R. oryzae R83 charakteryzował się dużą wydajnością produkcji kwasu mlekowego wynoszącą blisko 90 % na podłożu z dodatkiem 50 g/l sacharozy. Wszystkie badane szczepy wytwarzały kwas L(+) mlekowy.

4

Parametry ruchu kucow felinskich w wierzchowych probach dzielnosci

51%

Kolstrung R., Strzelec K., Goleman M., Palys M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio EE: Zootechnica

|

2005

|

tom 23

5

Parametry ruchu kucow felinskich w doswiadczalnych probach dzielnosci

39%

Kolstrung R., Strzelec K., Goleman M., Kulacka J., Palys M., Piasecka I.

Prace i Materiały Zootechniczne. Zeszyt Specjalny

|

2006

|

nr 16

111-124

6

Selected methods of in vitro embryo production in felids - a review

33%

Prochowska S., Nizanski W., Partyka A., Kochan J., Mlodawska W., Nowak A., Migdal A., Skotnicki J., Grega T., Palys M.

Animal Science Papers and Reports

|

2017

|

tom 35

|

nr 4

During the past decade the need for Artificial Reproductive Techniques in felids has greatly increased. Mostly, this is a result of growing expectations that these techniques may be applied in conservation biology and thereby contribute to saving wild felids from extinction. In this article we describe three most common methods of obtaining embryos in vitro in the domestic cat and its wild relatives: classic in vitro fertilisation, in vitro fertilisation by intracytoplasmic sperm injection and somatic cell nuclear transfer. Each of the methods provides a cleavage rate of around 50% and approx. 20% of embryos develop to the blastocyst stage. After the transfer of embryos produced by these methods, scientists obtained living offspring of the domestic cat, as well as several wild cats: the tiger, serval, fishing cat, caracal, ocelot, wild cat, sand cat, black-footed cat and the oncilla. These successes, in spite of the low efficiency of the discussed methods, are promising and suggest that biotechniques of reproduction will be valuable tools in the protection of wild species. Somatic cell nuclear transfer will allow to sustain the narrow gene pool in the critically endangered felids. For these reasons it is necessary to conduct further research on the optimization of artificial reproduction techniques in cats.

7

Geodezja - jej nauczanie i wykorzystanie w gospodarce

33%

Palys M., Kulesza J., Latos D., Kleczek D., Kowalska K., Wojciechowski K., Galuszkiewicz M., Antosz M., Latos M.

Przegląd Geodezyjny

|

2005

|

tom 77

|

nr 02

19-21