Badania wykonano na 200 gęsiach białych włoskich (100 ♂ i 100 ♀) przydzielonych do 4 grup żywieniowych: kontrolnej (I) - żywionej do woli i trzech doświadczalnych - żywionych dawkami ograniczonymi ilościowo (o 20%. w stosunku do żywienia ad libitum) przez cały okres odchowu (od 1. dnia do 12 tygodni; IV), od 1. dnia do 6 tygodni (II) i od 7. tygodnia do końca odchowu (III). Stwierdzono, że gęsi żywione przez cały okres odchowu ograniczoną dawką, w porównaniu z ptakami karmionymi ad libitum, odznaczały się po zakończeniu odchowu istotnie mniejszą masą ciała (odpowiednio 4404 i 5294 g) i masą mięsa w tuszkach (1374 i 1598 g). Z cech pozytywnych natomiast należy podkreślić mniejszą procentową zawartość tłuszczu łącznie ze skórą (25,4 i 30,2%), a większy udział mięsa (51,3 i 48,7%) oraz nieco lepsze wykorzystanie paszy. Gęsi żywione w pierwszym okresie odchowu ( do 6. tyg.) ograniczoną dawką, a w drugim (od 7. tyg.) - do woli (grupa II), pod względem masy ciała i składu tkankowego tuszek były zbliżone do ptak6w z grupy kontrolnej. Natomiast ptaki i ich tuszki z grupy III, o zmienionej w stosunku do grupy II kolejności ograniczenia dawek, były zbliżone do ptaków z grupy IV, żywionych ograniczoną dawką przez cały okres odchowu.