Celem, pracy była ocena zróżnicowania żywienia oraz dynamiki jego zmian w grupach osób o różnym poziomie wykształcenia w okresie 10 lat (1984-1993). W ramach projektu Pol-MONICA Warszawa zbadano w latach 1984, 1988 i 1993 sposób żywienia 2570, 1397 i 1485 mężczyzn i kobiet w wieku 35-64 lat. Stwierdzono istotny wpływ poziomu wykształcenia zarówno na skład racji pokarmowej, jak również i na intensywność dynamiki zmian sposobu żywienia. W 1984 r. najwyższe wskaźniki aterogenności diety zanotowano u osób z wyższym wykształceniem. W ciągu 10 lat osoby te w największym stopniu dostosowały skład racji pokarmowej do poziomu zalecanego w prewencji chorób układu krążenia (ChUK) i w 1993 roku osiągnęły najniższe wartości wskaźnika aterogenności Keysa, a także najbliższy prawidłowym wartościom indeks jakości diety. Rację pokarmową tej grupy cechowała także wyższa zawartość wapnia oraz witamin C i E u obu płci oraz witaminy A u kobiet. Było to odbiciem wyższej konsumpcji produktów mlecznych oraz warzyw i owoców przez osoby o wyższym poziomie wykształcenia w porównaniu z pozostałymi grupami.