Badania prowadzone były w profilach czarnych ziem i gleb opadowo-glejowych występujących na terenie Obniżenia Milicko-Głogowskiego. Pierwotnie obszar ten zdominowany był przez liczne hodowlane stawy rybne otoczone rozległymi bagnami oraz terenami torfowiskowymi. Rozbudowa obwałowań rzeki Baryczy na początku XIX w. przyczyniła się do znacznego osuszenia terenu. W wielu miejscach obszar ten utracił cechy bagien i został przekształcony w użytki leśne, łąki i grunty orne. Celem prowadzonych badań była charakterystyka substancji próchnicznych w gle¬bach postawowych oraz próba odnalezienia śladów dawniej prowadzonej gospodarki stawowej na obszarze zagospodarowanym obecnie w kierunku rolniczym i leśnym. Analizowane gleby repre¬zentują gleby niecałkowite wytworzone z piasku, z wyraźnymi cechami oglejenia i odwapnienia. Według systematyki (IUSS 2006) można je zaklasyfikować do Phaeozems (Arenic), Mollic Gley- sols (Arenic) i Ferric Gleysols (Arenic). W ich budowie profilowej zaznacza się występowanie dobrze wykształconego poziomu próchnicznego, w którym zaobserwowane zostały warstwy o ce¬chach namułu. Wartości pH wskazują na odczyn od lekko kwaśnego w kierunku do zasadowego. Zawartość Corg oraz Nog była wyraźnie zróżnicowana, a kompleks sorpcyjny w dużym stopniu wysycony kationami zasadowymi, wśród których dominował wapń. Analizując skład frakcyjny związków próchnicznych, można zauważyć, że niewielki udział stanowiła frakcja Ia reprezentująca niskocząsteczkowe połączenia organiczne łatwo przemieszczające się w profilu glebowym. Naj¬większą ilość w puli związków próchnicznych stanowiła frakcja I, w której udział węgla kwasów huminowych wyraźnie dominował nad węglem kwasów fulwowych. Udział frakcji II definiowa¬nej jako stabilne połączenia z krzemianami był niewielki i wynikał prawdopodobnie ze znikomej ilości minerałów ilastych, z którymi frakcja ta tworzy trwałe kompleksy mineralno-organiczne. W warstwach ektohumusu udział węgla niehydrolizującego był bardzo wysoki, typowy dla pozio¬mów organicznych, świadczący o powolnym tempie humifikacji i stale wysokiej ilości nierozło- żonych szczątków organicznych, natomiast w mineralnych poziomach próchnicznych kształtował się na zdecydowanie niższym poziomie, typowym dla czarnych ziem i gleb gruntowo-glejowych. We wszystkich analizowanych profilach glebowych zaobserwowano spadek wartości relacji A4/6 wraz ze wzrostem głębokości. Wskazuje to na obecność kwasów huminowych o większej ma¬sie cząsteczkowej i wyższym stopniu kondensacji struktur aromatycznych w głębiej zalęgających poziomach genetycznych. Zmiany zagospodarowania badanego obszaru w kierunku rolniczym i leśnym, dokonane w XIX w., widoczne są w profilach gleb gruntów ornych w postaci poziomu namułu o podwyższonej zawartości C org.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.