W pracy porównano charakterystykę kleikowania pięciu naturalnych skrobi (ziemniaczana, kukurydziana, ryżowa, pszenna, tapiokowa) oraz siedmiu skrobiowych mąk niechlebowych (gryczana, owsiana, z ciecierzycy, ryżowa, z kasztanów jadalnych, sojowa i dyniowa). Kleikowanie analizowano na podstawie wyników analizy amylograficznej, lepkości dynamicznej oznaczonej w reometrze oscylacyjnym i za pomocą oznaczenia liczby opadania. Wyniki badań potwierdziły silne działanie zagęszczające skrobi ziemniaczanej oraz najsłabsze skrobi pszennej i tapioki. Zawartość skrobi była najniższa w mące z pestek dyni, z kasztanów jadalnych oraz w mące sojowej. Mąki z pestek dyni i z kasztanów jadalnych dają stosunkowo lepkie roztwory w temperaturach odpowiednio 88 i 94°C, które szybko ulegają degradacji w temperaturze bliskiej wrzenia wody
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.