Celem artykułu badawczego jest wskazanie możliwości zastosowania koncepcji masowej kastomizacji przez producentów dóbr wybieranych w procesie kreowania wartości dla klientów. Badania oparto na następujących metodach: krytycznej analizie literatury przedmiotu, dokumentacyjnej, case research, obserwacji. Wyniki badań dowiodły, że producenci kreując wartość dla klienta stosują dwa typy masowej kastomizacji, tj. soft oraz hard (niektórzy równolegle wdrażają obydwa typy), a w ich obrębie różne odmiany. Większe możliwości personalizowania wartości występują przy hard customization, gdyż jest ona zaplanowana na etapach B+R i procesu wytwórczego. W efekcie produkty mają architekturę modułową lub modułowo-pakietową. Klient może skomponować produkt według indywidualnych potrzeb, jednak wybór ma ograniczony do udostępnionych przez firmę elementów. Hard customization wymaga znacznego zaangażowania klienta. Powodzenie tej metody zależy m. in. od dobrego poznania specyficznych potrzeb nabywców.