Zaprezentowano teorię z zakresu rozwoju zrównoważonego oraz możliwości wykorzystania analizy skupień Warda do oceny podobieństwa i zróżnicowania państw wchodzących w skład UE. Stwierdzono, że wykorzystanie metody Warda wpłynie na poprawę poziomu rozwoju zrównoważonego. Metoda pozwoliła na podzielenie badanych jednostek na cztery grupy. Każdą z grup scharakteryzowano na podstawie ich wad i zalet. Najwięcej zalet miała grupa B, najwięcej wad grupa C. W skład grupy A weszły następujące państwa: Estonia, Irlandia, Cypr, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Malta, Słowenia, Słowacja. W grupie B znalazło się 10 państw: Austria, Belgia, Bułgaria, Czechy, Dania, Finlandia, Grecja, Węgry, Holandia i Portugalia. Najmniej liczne okazały się grupy C i D, skupiające jedynie po 3 państwa. W skład grupy C weszły Niemcy, Hiszpania i Wielka Brytania, a do grupy D należały Francja, Polska i Włochy.