Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule omówiono fizyczne i fizykochemiczne metody eliminacji L monocytogenes z żywności. Wyjaśniono, jakie czynniki wpływają na skuteczność ich antyiisteryjnego działania. Podkreślono, że komórki L. monocytogenes są odporne na działanie wielu ekstremalnych czynników środowiskowych, ale zwykle giną podczas prawidłowo przeprowadzonej pasteryzacji. Metody nietermiczne, takie jak MAP, HHP,PEF, radiacja, UV, obróbka ultradźwiękami czy wędzenie na zimno, są znacznie mniej efektywnym sposobem oddziaływania na L monocytogenes, gdyż zwykle jedynie ograniczają intensywność wzrostu tych bakterii.
W artykule omówiono wpływ różnych substancji-zarówno naturalnych,jak i syntetycznych - na przeżywalność patogennych bakterii L. monocytogenes w żywności. Zwrócono uwagę, że wiele z nich redukuje jedynie liczebności, monocytogenes, nie gwarantuje więc otrzymania żywności w pełni bezpiecznej dla konsumentów. Podkreślono ponadto, że najlepszym sposobem eliminacji bakterii L. monocytogenes z żywności, niepowodującym pogorszenia jej właściwości sensorycznych i wartości odżywczej, jest stosowanie kombinacji dwóch lub więcej odpowiednio dobranych czynników antyllsteryjnych.
Celem pracy było wyizolowanie z serów regionalnych bakterii fermentacji mlekowej oraz przeprowadzenie ich selekcji pod kątem zdolności do antagonistycznego oddziaływania na Listeria. Dokonano również wstępnej charakterystyki czynników odpo­wiedzialnych za antagonizm względem Listeria oraz zidentyfikowano bakterie o najsil­niejszej listeriobójczej aktywności. Bakterie te przebadano ponadto w kierunku obecności genów bakteriocyn klasy Ila (bakteriocyn listeriobójczych). Materiałem izolacyjnym było pięć rodzajów serów regionalnych: bundz, bryndza, gołka niewędzona, gołka wędzona oraz warkocze. Jako podłoża izolacyjne stosowano pożywkę MRS i M17. Antylisteryj- ną aktywność pozyskanych izolatów oznaczano metodą punktowo-dyfuzyjną względem bakterii Listeria innocua. Identyfikacji wybranych bakterii fermentacji mlekowej doko­nywano metodą analizy sekwencji genu kodującego 16S rRNA, a geny bakteriocyn kla­sy Ila wykrywano, stosując zdegenerowane startery oligonukleotydowe. W wyniku prac izolacyjnych pozyskano 1000 czystych kultur bakterii fermentacji mlekowej. Co trzecia z nich wykazywała antagonistyczną aktywność względem Listeria. Najwięcej bakterii zdolnych do antylisteryjnego działania wykryto w obrębie populacji LAB wyizolowanych z bryndzy i gołki niewędzonej. Wśród kultur aktywnych wobec Listeria dominowały kultury o działaniu bakteriobójczym. Działanie to było przede wszystkim następstwem konkurencji oraz syntezy kwasów organicznych i H2O2. Jedynie niecały 1% badanych kultur, oprócz wymienionych związków, syntezował także inne metabolity o działaniu antylisteryjnym. Były nimi bakteriocyny. Zdolność do ich syntezy posiadały bakterie, które zidentyfikowano jako Lactococcus garvieae, Leuconostoc mesenteroides oraz Lactobacillus plantarum.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.