Zaburzenia gospodarki magnezowej oraz wapniowo-fosforanowej nieodłącznie towarzyszą przewlekłej niewydolności nerek od jej wystąpienia do fazy schyłkowej. Jeszcze do niedawna oceniając te zaburzenia koncentrowano się na patologii układu kostnego. Powikłania kostne dotyczą większości chorych w programie leczenia nerkozastępczego i stwierdzane są zarówno u chorych z wtórną nadczynnością przytarczyc jak i niskoobrotową osteodystrofia nerkową. Stanowią przyczynę bardzo dotkliwej chorobowości, jednak to powikłania sercowo-naczyniowe są główną przyczyną śmiertelności chorych dializowanych. W pracy autorzy wykazali, że przewlekła niewydolność nerek jest czynnikiem proaterogennym, przyspieszającym zmiany miażdżycowe w naczyniach krwionośnych. Zwrócono szczególną uwagę, że w patogenezie przyspieszonej aterogenezy u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek uczestniczą nie tylko klasyczne czynniki ryzyka miażdżycy (nadciśnienie tętnicze, palenie papierosów, wzrost stężenia cholesterolu LDL i triglicerydów, spadek HDL, hyperinsulinemia, cukrzyca, otyłość, stres oksydacyjny), ale również nie klasyczne, wśród których należy wymienić: parathormon (PTH), hyperfosfatemię oraz podwyższony iloczyn wapniowo-fosforcmowy (Ca x P).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.