Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 83

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 2002 i 2003 w doświadczeniu polowym analizowano zmienność siedmiu cech ilościowych u dwóch odmian wyjściowych i 20 mutantów lędźwianu siewnego uzyskanych drogą mutagenezy z krajowych odmian — Derek i Krab. Dla uzyskanych wyników przeprowadzono dwuczynnikową analizę wariancji (obiekty i lata) pod względem wszystkich cech. Oba czynniki istotnie różnicowały wszystkie cechy a interakcje obiekt x lata były istotne dla wszystkich cech na poziomie α = 0,001. Pod względem większości analizowanych cech mutanty ustępowały ich odmianom wyjściowym. Efekt ten był widoczny w pierwszym roku badań (2002). W drugim roku badań (2003), z uwagi na wystąpienie silnego czynnika stresowego, jakim była długotrwała susza, obserwowano obniżenie wartości większości badanych cech obiektów w porównaniu z rokiem 2002. Wystąpienie skrajnie odmiennych warunków środowiskowych umożliwiło ocenę reakcji mutantów na stres wodny i wybrać najbardziej tolerancyjne genotypy.
W wyniku działania dwóch chemomutagenów (MNU i AS) na ziarniaki nieoplewionego rodu hodowlanego 1N/86 uzyskano mutanty, które odznaczały się niższą wysokością roślin i większą odpornością na wyleganie niż formy wyjściowe. Materiał ten (18 mutantów) wraz z rodem hodowlanym 1N/86 były przedmiotem doświadczenia polowego przeprowadzonego na polu doświadczalnym IGR PAN w Cerekwicy. Po zbiorze roślin określano wysokość roślin oraz mierzono wybrane parametry struktury plonu. Wybrane mutanty charakteryzowały się wysokością roślin w przedziale od 59,9 cm do 71,9 cm, przy wysokości ich formy wyjściowej wynoszącej 77,1 cm i różniły się istotnie pod względem tej cechy od rodu wyjściowego 1N/86. Mimo, że większość mutantów o skróconej długości źdźbła miało wyraźnie obniżone wartości cech struktury plonu, dwa z nich (M 39 i M 142) mieściły się na poziomie wzorca pod względem liczby ziaren z kłosa i masy ziaren z rośliny. Wskazuje to na możliwość uzyskania form o obniżonej wysokości i plonujących co najmniej na poziomie ich formy wyjściowej. Mutanty te stanowić mogą interesujący materiał wyjściowy w hodowli jęczmienia nagoziarnistego.
Celem badań była ocena reakcji krajowych odmian na działanie dwóch chemomutagenów i określenie korzystnych kombinacji do ich utylitarnego wykorzystania w mutagenezie lędźwianu siewngo. Nasiona krajowych odmian lędźwianu siewnego — Derek i Krab traktowano dwoma chemomutagenami — N-nitroso-N-metylomocznikiem (MNU) oraz azydkiem sodu (AS) wykorzystując w tym celu traktowania pojedyncze (wyłącznie MNU lub AS) oraz traktowania łączone — AS + MNU i MNU + AS, przy zróżnicowanych dawkach poszczególnych mutagenów. U roślin pokolenia M1 i roślin kombinacji kontrolnej (bez traktowania mutagenami) analizowano wysokość roślin, liczbę rozgałęzień i parametry struktury plonu. Stwierdzono, że zastosowane mutageny i ich kombinacje obniżały wartości badanych cech (z wyjątkiem wysokości roślin), a uzyskane wyniki zależne były od materiału wyjściowego, analizowanej cechy, rodzaju mutagenu, ich dawek oraz zastosowanych kombinacji. Wykazano, że MNU w porównaniu z AS wywoływał wysoki poziom uszkodzeń somatycznych a szkodliwość somatyczna kombinacji łączonych (mniejsza zwłaszcza dla MNU + AS w porównaniu z S.A. + MNU) i zastosowanie dwóch mutagenów o odmiennym wpływie na rodzaj indukowanych mutacji sugeruje ich większą przydatność do indukowania mutacji u lędźwianu siewnego. Ponadto odmiana Derek w porównaniu z odmianą Krab charakteryzowała się większą wrażliwością na zastosowane mutageny i ich kombinacje.
Wprowadzenie roślin alternatywnych, na tereny czasowo wyłączone z uprawy, nie przyczyniających się do nadprodukcji żywności a będących atrakcyjnym źródłem surowców dla potrzeb przemysłu, jest jednym z rozsądnych rozwiązań problemów współczesnego rolnictwa. W pracy, na przykładzie krajów Unii Eurpejskiej, przedstawiono rolę i możliwości wykorzystania roślin alternatywnych dla potrzeb przemysłu. Prezentowane dane dotyczą zastosowania meteriału roślinnego do produkcji biopaliw, bioenergii, biowłókna, bioplastików i bioskładników. Wskazują one na wzrastającą rolę roślin alternatywnych, jako źródła surowców odnawialnych oraz na korzyści proekologiczne wynikające z ich wykorzystania w krajach Unii Europejskiej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.