Praca zawiera charakterystykę zarobkującej ludności wiejskiej pod względem miejsca pracy (wieś, miasto), struktury zawodową oraz działu gospodarki i sektora własności. Wykorzystany w analizie materiał źródłowy stanowiły wyniki badań przeprowadzonych w IERiGŻ w 1996 roku. Objęto nimi 16753 osoby w wieku produkcyjnym, wśród których 38% pracowało zarobkowo poza gospodarstwami rolnymi. W opracowaniu zwrócono uwagę na odmienny typ rynku pracy w zależności od jego usytuowania na wsi bądź w mieście. Ogólnie więcej miejsc pracy dla mieszkańców wsi oferowało miasto. Jednocześnie charakter zatrudnienia mieszkańców wsi w aglomeracjach wskazywał, że była to grupa w słabym stopniu objęta ogólnymi przemianami w systemie społeczno - gospodarczym. Większość z tych osób pracowała najemnie w zakładach pracy będących publiczną własnością. Najczęściej były to stanowiska robotnicze. Należy przypuszczać, że przynajmniej część z tej grupy narażona będzie na utratę pracy. Wpływ nowych zasad w funkcjonowaniu gospodarki zaznaczył się głównie w strukturze zawodowej ludności zarobkującej na obszarach wiejskich. W tej zbiorowości stosunkowo mało było osób pracujących w sektorze publicznym. Jednocześnie zarobkujący na terenach wiejskich charakteryzowali się relatywnie wysokim odsetkiem prowadzących działalność gospodarczą na własny rachunek lub zatrudnionych najemnie w sektorze prywatnym. Pomimo tych, ogólnie korzystnych, tendencji, zaawansowanie w wielofunkcyjnym rozwoju wsi na większości terenów nie zapewniało liczby miejsc pracy konkurencyjnych ilościowo w stosunku do możliwości zarobkowych w miastach.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.