Doświadczenie polowe założono w 1988 roku w Gospodarstwie Doświadczalnym Uhrusk należącym do AR w Lublinie, zaś prezentowane wyniki zebrano w latach 1993-1996. Eksperyment przeprowadzono metodą losowanych bloków, w 4 powtórzeniach, na poletkach o powierzchni 37,5 m². Gleba na której prowadzono badania jest rędziną o składzie gliny lekkiej słabo spiaszczonej. Przedmiotem badań były: przyorywana wsiewka życicy westerwoldzkiej (Lolium multiflomm v. westervoldicum Wittm.); przyorywana wsiewka seradeli (Ornithopus sativus L.); obornik w ilości 30 t·ha⁻¹ przyorywany co 4 lata, obornik w ilości 15 t·ha⁻¹ przyorywany corocznie. Obiektem kontrolnym było pszenżyto uprawiane w płodozmianie norfolskim. Wykazano, że uprawa pszenżyta ozimego w monokulturze powodowała istotną obniżkę plonu ziarna w porównaniu z obiektem kontrolnym - płodozmianem norfolskim. Różna jednak była wielkość tej obniżki, gdyż po przyoranej wsiewce życicy westerwoldzkiej wynosiła ona średnio o 43,2%, po seradeli o 33,6%, zaś po oborniku od 25,8 do 27,8%.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.