Poprawa stanu zdrowia mieszkańców Polski południowej w okresie międzywojennym wiąże się wprowadzeniem jodowania soli kuchennej, od 1935r. Dwukrotne przerwanie procesu jodowania (1939- 1945 i 1980-1986) dało zauważalne nasilenie występowania wola u ludzi. Przeprowadzone badania laboratoryjne prób wody oraz wybranych produktów spożywczych z obszaru endemicznie występującego wola Polski południowej - wykazało niski poziom jodu. Niezadowalające wyniki dotychczas prowadzonej profilaktyki jodowej w regionie krakowskim - nakazuje jej optymalizację; zaczynając od usprawnienia technologicznego procesu wzbogacania soli w KI a kończąc na uświadomieniu społeczeństwa o konieczności używania w gospodarstwie domowym wyłącznie soli jodowanej.
Celem pracy było określenie zawartości związków wolotwórczych w całodziennych racjach pokarmowych (w czterech porach roku) słuchaczy wyższej szkoły oficerskiej w relacji do podaży jodu.