W latach 1994 - 1998 w wysokim, nieogrzewanym tunelu foliowym założono dwa niezależne doświadczenia, w których porównywano wpływ różnych metod zapylania kwiatów na wysokość i jakość plonu odmian papryki i pomidora typu cherry. W doświadczeniu pierwszym testowano trzy odmiany papryki (Bendigo, Mayata, Sono) oraz dwa sposoby zapylania (trzmiel ziemny, samozapylenie). Analiza wyników dotyczących plonowania roślin wykazała, że zapylanie papryki przez trzmiela ziemnego powodowało istotne zwiększenie plonu ogólnego i poszczególnych jego frakcji. Najkorzystniejszą reakcję na zapylanie kwiatów przez trzmiele obserwowano u odmian Bendigo i Mayata. W doświadczeniu drugim do zapylania kwiatów wykorzystano wibrator elektryczny oraz trzmiele ziemne. W przypadku badanych odmian (Evita, Favorita, Camelia) największy plon handlowy i wczesny otrzymano przy zastosowaniu trzmiela jako zapylacza. Odmiana Camelia tworzyła owoce o większej masie i grubszych ściankach. Jakość owoców powstałych po zapyleniu przez trzmiele była lepsza.