Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  susz z jablek
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Wzbogacanie suszy z owoców w bioskładniki podczas wstępnego odwadniania osmotycznego jest nowym sposobem uatrakcyjniania owocowych produktów suszonych. Umożliwia projektowanie produktów o pożądanych właściwościach, takich jak barwa, smak, zawartość bioskładników, z pominięciem utrwalania chemicznymi środkami konserwującymi. Susze otrzymane metodą hybrydową z efektem puffingu oceniono wyżej niż susze liofilizowane. Dodatek soków, zwłaszcza koncentratu soku aroniowego, do roztworu sacharozy wpływał na zwiększenie zawartości związków polifenolowych w odwadnianych owocach. Poprzedzając proces suszenia odwadnianiem w roztworze sacharozy, częściowo zastąpionej sokiem z owoców jagodowych, uzyskiwano znaczące zwiększenie zawartości antocyjanów, a w przypadku soku aroniowego nawet 13-krotne. Wykorzystanie metody konwekcyjno-mikrofalowo-próżniowej stanowi alternatywę dla liofilizacji. Proces ten jest bardziej ekonomiczy, głównie ze względu na czas trwania, umożliwia także uzyskanie suszu o podobnej lub wyższej jakości.
Zaletą preparatów błonnikowych z suszu jest postrzeganie ich przez konsumentów jako naturalnych składników owoców i warzyw. Dzięki takiemu pozytywnemu odbiorowi sproszkowane susze z owoców jako potencjalne źródło błonnika nabierają coraz większego znaczenia dla przemysłu spożywczego. Celem pracy było określenie wpływu zastosowania dwóch dawek suszu jabłkowego: 1,5 i 3 % na kwasowość, barwę, synerezę, teksturę i cechy sensoryczne jogurtów produkowanych metodą termostatową. Zakres pracy obejmował produkcję jogurtów naturalnych oraz z dodatkiem suszu jabłkowego i ocenę ich jakości po 7 dniach przechowywania w warunkach chłodniczych. Oceniono: pH, kwasowość ogólną, synerezę, parametry barwy (L*, a*, b*), teksturę testem TPA oraz cechy sensoryczne. Dodatek suszu jabłkowego wpływał istotnie na ograniczenie synerezy, zwiększenie kwasowości ogólnej oraz zmniejszenie twardości jogurtów. Wprowadzenie 1,5 % suszu spowodowało zmniejszenie wydzielania serwatki o ok. 4 %, a zwiększenie dodatku suszu do 3 % wpłynęło na ograniczenie synerezy aż o ok. 6,5 %. Ponadto zwiększanie ilości wprowadzanego suszu z 1,5 do 3 % istotnie zwiększało intensywność barwy żółtej i czerwonej jogurtów. Susz jabłkowy spowodował niekorzystne pociemnienie barwy jogurtów, ale jednocześnie nadał wyrazisty smak i zapach jabłkowy preferowany przez konsumentów. Dodatek jabłkowy wpływał na zmniejszenie intensywności odczucia smaku mleczno-kremowego, a zwiększał intensywność smaku kwaśnego w jogurtach. Susz jabłkowy nie nadawał jogurtom zapachu i posmaku obcego i dodatek ten był postrzegany przez konsumentów jako naturalny, owocowy. Susz z wytłoków jabłkowych jest naturalnym produktem owocowym, który w szerszym stopniu powinien być stosowany do produkcji napojów mlecznych ze względu na dużą zawartość błonnika, optymalną zawartość cukru oraz bardzo dobry smak i zapach. Składnik ten dobrze wpisuje się w trend „czystej etykiety” w segmencie rynku żywności naturalnej.
Cel i zakres pracy obejmował określenie wpływu temperatury i prędkości powietrza w komorze suszarki konwekcyjnej oraz czasu odwadniania osmotycznego jabłek w roztworze sacharozy, w temperaturze 30 °C, na przebieg procesu i wybrane właściwości suszu: czas suszenia do osiągnięcia wilgotności suszu około 10 % oraz szybkość suszenia osiąganą przy tej wilgotności materiału, współczynnik dyfuzji wody, końcową (równowagową w danych warunkach suszenia) zawartość i aktywność wody otrzymanego suszu. Stwierdzono istotny wpływ temperatury na wybrane do analizy wskaźniki charakteryzujące proces suszenia i otrzymany susz jabłkowy w badanym zakresie zmienności temperatury, prędkości powietrza i czasu odwadniania osmotycznego. Analiza otrzymanych zależności pozwoliła wykazać, że wzrost temperatury suszenia w zakresie 55 – 85 °C powoduje zmniejszenie końcowej (równowagowej) zawartości i aktywności wody w suszach jabłkowych wstępnie odwadnianych osmotycznie. Jednocześnie podwyższenie temperatury suszenia spowodowało przyspieszenie procesu i skróciło czas potrzebny do uzyskania w produkcie wilgotności około 10 %.
Określono wpływ czasu i temperatury wstępnego odwadniania osmotycznego oraz dodatku kwasu askorbinowego na przebieg izoterm adsorpcji pary wodnej suszy jabłkowych. Nie wykazano istotnego wpływu czasu i temperatury odwadniania osmotycznego na zawartość wody suszy jabłkowych. Zaobserwowano jednak większy wpływ temperatury niż czasu wstępnego odwadniania na zmiany higroskopijności suszy. Wpływ dodatku kwasu askorbinowego na zwiększenie higroskopijności suszy jabłek w zakresie aktywności wody 0,3-0,75 był istotny. Uwzględniając korzystny wpływ wstępnego osmotycznego odwadniania oraz dodatku kwasu askorbinowego można modyfikować właściwości produktu końcowego oraz zmiany higroskopijności suszy jabłkowych, w zależności od przewidywanych warunków ich przechowywania.
W pracy zbadano wpływ wstępnego odwadniania osmotycznego tkanki jabłka, zmieniającego skład chemiczny i strukturę jabłka, na właściwości sorpcyjne otrzymanych suszy. Zakres pracy obejmował analizę wpływu: stopnia odwodnienia, temperatury odwadniania i rodzaju substancji odwadniającej na kinetykę adsorpcji pary wodnej przez susze jabłka. Otrzymane sposobem osmotyczno-konwekcyjnym susze jabłka wykazały stały wzrost zawartości wody w czasie bez osiągnięcia stanu równowagi po 40 godzinach w środowisku o aw>0.9. Szybkość adsorpcji pary wodnej w suszach poddanych obróbce osmotycznej w roztworze sacharozy malała wraz ze wzrostem stopnia wstępnego odwodnienia. Zaobserwowano brak wpływu temperatury odwadniania na właściwości sorpcyjne suszów jabłkowych. Natomiast stwierdzono większy wpływ sacharozy niż syropu skrobiowego na obniżenie higroskopijności badanego suszu.
W pracy przedstawiono wyniki badań wpływu parametrów odwadniania osmotycznego na emisję akustyczną jabłek suszonych konwekcyjnie. Odwadnianie osmotyczne, jako obróbka wstępna przed suszeniem konwekcyjnym jabłek wpływało na emisję akustyczną (EA) suszy. Wartości deskryptorów EA: amplituda dźwięku, czas trwania zdarzenia, średnia i maksymalna energia zdarzenia, liczba zdarzeń EA, współczynnik nachylenia charakterystyki widmowej (β) suszy jabłek wstępnie odwadnianych osmotycznie w roztworze sacharozy były istotnie wyższe niż suszu konwekcyjnego. Częstotliwość, amplituda dźwięku, energia zdarzenia EA i współczynnik nachylenia charakterystyki widmowej (β) nie zależały od parametrów obróbki osmotycznej jabłek. Podwyższenie temperatury wstępnego osmotycznego odwadniania jabłek przed suszeniem oraz wydłużenie czasu odwaniania spowodowało istotny wzrost liczby zdarzeń EA i maksymalnej energii zdarzenia EA. Na emisję akustyczną suszy jabłek odwadnianych osmotycznie w 60% roztworze sacharozy silniejszy wpływ miała temperatura niż czas wstępnej obróbki osmotycznej.
W pracy badano zmiany właściwości higroskopijnych suszy jabłkowych, uzyskanych w wyniku suszenia konwekcyjnego, mikrofalowo-konwekcyjnego i promiennikowokonwekcyjnego, w czasie przechowywania w różnych temperaturach (4, 25 i 40°C). Badania wykazały, że susz promiennikowo-konwekcyjny i mikrofalowo-konwekcyjny bezpośrednio po suszeniu charakteryzowały się większą higroskopijnością niż susz konwekcyjny. W czasie przechowywania, wraz ze wzrostem temperatury i czasu przechowywania, susze te miały mniejszą zdolność adsorpcji pary wodnej. Dynamika tych zmian była największa dla suszu mikrofalowo-konwekcyjnego, tak że pod koniec okresu przechowywania susz ten charakteryzował się najgorszymi właściwościami higroskopijnymi. Najmniejsze zmiany właściwości higroskopijnych w czasie przechowywania nastąpiły w przypadku suszu promiennikowo-konwekcyjnego. Warunki przechowywania suszy jabłkowych różnicowały właściwości higroskopijne w większym stopniu niż metoda ich suszenia.
W pracy badano zmiany aktywności przeciwrodnikowej i zawartości polifenoli oraz barwy w czasie przechowywania suszu jabłkowego uzyskanego przy wykorzystaniu promieniowania podczerwonego. Badania wykazały, że suszenie spowodowało zmniejszenie zawartości polifenoli i zdolności przeciwrodnikowej w tkance jabłka. Natomiast przechowywanie przez 12 miesięcy nie wpłynęło istotnie na zdolność przeciwutleniającą suszonego jabłka oraz zawartość polifenoli w jabłkach przechowywanych w temperaturze 25 i 40ºC. Jedynie niższa temperatura przechowywania spowodowała istotne zmniejszenie zawartości polifenoli po roku przechowywania. Suszenie z wykorzystaniem promieniowania podczerwonego spowodowało ciemnienie tkanki jabłka i wzrost wartości współrzędnych barwy a* i b*. Natomiast w czasie przechowywania w niższych temperaturach produkt jaśniał, a w temperaturze 40ºC susz ulegał ciemnieniu i wzrastała wartość współrzędnej a*. Wartości współrzędnej b* ulegały znacznemu zmniejszeniu, niezależnie od zastosowanej temperatury przechowywania. Susz promiennikowo-konwekcyjny przechowywany w temperaturze 25°C charakteryzował się największą stabilnością.
Celem pracy było określenie aktywności przeciwrodnikowej suszu jabłkowego otrzymanego metodą konwekcyjną i metodą wykorzystującą promieniowanie podczerwone oraz zbadanie zmian właściwości przeciwrodnikowych w czasie przechowywania suszy w zróżnicowanej temperaturze. Podczas suszenia konwekcyjnego aktywność przeciwrodnikowa jabłek osiągnęła około 70% aktywności surowca przed suszeniem, a w suszu promiennikowym nie stwierdzono statystycznie istotnych zmian aktywności przeciwutleniającej i zawartości polifenoli w stosunku do jabłek surowych. W czasie przechowywania następowało zmniejszenie aktywności przeciwrodnikowej i zawartości polifenoli. Większą szybkością zmian charakteryzował się susz promiennikowy, jednak osiągał on zdolność wygaszania wolnych rodników i zawartość polifenoli na poziomie przewyższającym odpowiednie wartości suszu konwekcyjnego. Przeprowadzone badania wykazały istnienie dodatniej korelacji pomiędzy aktywnością przeciwrodnikową i zawartością polifenoli.
Określono wpływ przechowywania suszy przez 1, 3, 6 i 12 miesięcy w temperaturach 4, 25 i 40°C, otrzymanych metodą konwekcyjną i mikrofalowo-konwekcyjną na zdolność przeciwutleniającą i zawartość polifenoli w tkance jabłek. W przypadku suszu konwekcyjnego po dłuższym okresie przechowywania nastąpił wzrost zdolności przeciwutleniającej, który najprawdopodobniej związany był z powstawaniem związków o charakterze przeciwutleniaczy, w wyniku przebiegu reakcji Maillarda lub brązowienia enzymatycznego. Po 12 miesiącach przechowywania susz konwekcyjny charakteryzował się zdolnością przeciwrodnikową wynoszącą 52-64% pojemności przeciwutleniającej jabłka surowego. Natomiast w przypadku suszu mikrofalowo-konwekcyjnego nastąpiła większa degradacja związków o charakterze przeciwutleniaczy, zależna od temperatury przechowywania. Im temperatura była niższa, tym zdolność przeciwutleniającą suszu była większa, a odpowiednie wartości wynosiły 29, 38 i 51% wartości przed suszeniem. Wyższą zawartością polifenoli po przechowywaniu charakteryzował się susz konwekcyjny (78-79%) w porównaniu do mikrofalowo-konwekcyjnego (62-69%).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.