Jednym ze zjawisk utrudniających rozwój zakładów usług leśnych jest zatrudnianie dużej liczby pracowników sezonowych wynikające ze znaczącej naturalnej sezonowości prac leśnych. Jedną z możliwości zmniejszenia zapotrzebowania na pracowników sezonowych, często nie mających specjalistycznego przygotowania, jest podniesienie poziomu mechanizacji wykonawstwa prac. Dzięki temu skraca się całkowity czas realizacji zadania oraz liczba zaangażowanych osób. W efekcie można wtedy zatrudnić mniejszą liczbę pracowników, pracowników stałych, przygotowanych do pracy specjalistycznymi środkami technicznymi.
Artykuł dotyczy problematyki przestrzennej koncentracji zatrudnienia. Przedstawiono wybrane koncepcje teoretyczne wskazujące na nierównomierne rozmieszczenie czynników produkcji i zróżnicowanie tempa rozwoju w przestrzeni geograficznej. Opisano przypadek Polski, wykorzystując wskaźniki dynamiki zmian i struktury oraz współczynnik koncentracji. Stwierdzono, że w latach 2004-2011 zatrudnienie wzrastało najszybciej w podregionach, w których przeważały tereny miejskie, zaś najwolniej w podregionach z przewagą terenów wiejskich. Jednocześnie współczynnik koncentracji wzrósł, co pozwala wnioskować, że zatrudnienie w Polsce w coraz większym stopniu koncentruje się w największych miastach.