Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 46

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  stezenie wapnia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono wyniki badań zawartości magnezu i wapnia w odciekach drenarskich. Stężenie magnezu zmienia się w niewielkich granicach, natomiast wapnia wykazuje znaczne zróżnicowanie, nawet wartości średnie dla poszczególnych obiektów różnią się 2-3-krotnie. Wraz z odciekami drenarskich z gleby odpływa od 10,7 do 34,4 kg Mg·ha-1-rok-1 oraz od 47,1 do 192,1 kg Ca·ha-1-rok-1, a o wielkości strat tych makroelementów w głównej mierze decyduje ilość wody odprowadzanej siecią drenarską. Gleby intensywnie odwadniane są narażone na duże straty magnezu i wapnia, w związku z tym wymagają wyższego nawożenia tymi składnikami.
W latach 1994 - 2002 na Pojezierzu Mazurskim prowadzono badania nad wpływem intensywności rolnictwa na jakość wód powierzchniowych. Wykazano, że stężenie i odpływ wapnia oraz magnezu w wodach odpływających urządzeniami melioracyjnymi z obszarów rolniczych zależą od warunków meteorologicznych (znaczna zmienność sezonowa), rodzaju systemu melioracyjnego, zwięzłości gleby i wielkości nawożenia mineralnego. Najwyższe straty wapnia i magnezu występują w okresie zimy i jesieni, a najniższe latem. Drenowanie gleb w porównaniu z odwadnianiem siecią rowów istotnie zwiększa stężenie wapnia i magnezu w wodzie oraz powoduje ponad 2-krotny wzrost ich wymycia. Drenowanie gleb lekkich powoduje największe wymycie Ca2+ i Mg2+. Rocznie ze zlewni rolniczych wraz z wodami drenarskimi do wód powierzchniowych odpływa 129,0 kg wapnia i 15,3 kg magnezu. Intensyfikacja nawożenia mineralnego powoduje istotny wzrost odpływu wapnia i magnezu z obszarów drenowanych.
Badaniom poddano dwie grupy owiec utrzymywanych w systemie pastwiskowo-alkierzowym: grupa 1-20 osobników ( ♀) rasy merynosxsuffolk, II grupa - 15 osobników ( ♀) rasy merynosxsuffolk, 5 osobników (♂) rasy Suffolk. Krew do badań pobrano w dwóch różnych okresach żywieniowych - wiosną (gr. I; zwierzęta nie wychodziły jeszcze na pastwisko) i jesienią (gr. II). W pozyskanej surowicy krwi oznaczono stężenie wapnia i magnezu oraz cholesterolu całkowitego (TCh), triglicerydów (Tg), fosfolipidów (PL), i HDL-cholesterolu. Stężenie LDL-cholesterolu wyliczono ze wzoru Friedewalda. Wyniki poddano analizie statystycznej, określając wartości średnie i odchylenia standardowe oznaczanych parametrów. Dla Ca i Mg oraz wybranych wskaźników gospodarki lipidowej wyznaczono współczynniki korelacji (r) wg Pearsona i oceniono ich istotność statystyczną. Średnie stężenia Ca i Mg u wszystkich badanych owiec mieściły się w granicach wartości referencyjnych, natomiast fizjologiczne stężenia Tg zostały widocznie przekroczone, podobnie jak średnie stężenie TCh w grupie II. Stężenia PL w surowicy krwi owiec z obu grup wykazywały bardzo duże zróżnicowanie indywidualne (wysokie wartości +SD), i były ogólnie niższe od wartości prezentowanych w dostępnym piśmiennictwie. Biorąc pod uwagę poziom HDL- i LDL-cholesterolu, w obu badanych grupach zaobserwowano przeciwny rozkład zależności. W grupie I poziom LDL-cholesterolu był wyższy niż HDL-cholesterolu, a grupa wykazywała dużą jednorodność. W grupie II odchylenie standardowe dla cholesterolu frakcji LDL było bardzo wysokie - 0,723 mmol/1, co może świadczyć o dużych różnicach osobniczych. Nie uzyskano istotnych zależności między Ca i Mg a wybranymi parametrami gospodarki lipidowej w obu grupach badanych owiec.
Celem pracy bylo oznaczenie stężenia magnezu i wapnia w surowicy krwi ludzi w różnym wieku: I - kobiety w wieku 19-25 lat, II - kobiety w wieku 26-43 lata, III - mężczyźni w wieku 19-25 lat, IV - mężczyźni w wieku 26-43 lata. Stwierdzono niedobory magnezu u kobiet w obydwu grupach wiekowych, zaś u mężczyzn mieścił się on w dolnej granicy normy. Stężenie wapnia u kobiet i mężczyzn starszych (26-43 lata) kształtowało się poniżej normy, u młodszych zaś było zbliżone do jej dolnej granicy. Nie stwierdzono istotnych zależności pomiędzy stężeniem magnezu a poziomem wapnia w surowicy krwi badanych ludzi.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.