Przedstawiono zmiany w strukturze organizacji produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz efektywności technicznej i ekonomiczno-technicznej w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej będące rezultatem zmieniających się warunków ekonomiczno-gospodarczych kraju.
Zaprezentowano wskaźniki wartości dodanej i wydajności pracy w 31 celowo dobranych rolniczych spółdzielniach produkcyjnych. Kryterium doboru obiektów stanowiło występowanie w rankingach 50 najlepszych rolniczych spółdzielniach produkcyjnych opracowanych w latach 2003 oraz 2004 przez pracowników Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Opracowanie dodatkowo zawiera klasyfikację RSP ze względu na poziom analizowanych wskaźników. Dokonano analizy wskaźników wartości dodanej z punktu widzenia przychodów ogółem, natomiast wydajności pracy - z punktu widzenia zatrudnienia przeciętnego w roku oraz udziału członków w zatrudnieniu. Przy doborze zmiennych do analizy autor kierował się wykorzystaniem ich przy ustalaniu badanych wskaźników.
W opracowaniu przedstawiono sytuację rolniczych spółdzielni produkcyjnych, głównie pod względem liczbowym, od początku ich funkcjonowania (1949) do przełomu lat 1980/90. Z badań wynika, że po początkowym wzroście liczby RSP do 10,5 tys. jednostek (1956) jednostek, nastąpił regres, który panuje do dnia dzisiejszego. Obecnie notowanych jest 700 RSP. Rolnicze spółdzielnie produkcyjne dysponując około 0,5% użytków rolnych kraju, odgrywają o wiele większą rolę w sferze form gospodarowania w rolnictwie. RSP uzyskiwały wyższe wyniki produkcyjne w zakresie plonów zbóż i pogłowia trzody chlewnej w porównaniu do indywidualnych gospodarstw rolnych, lecz była to produkcja dotowana przez państwo. Obecnie rolnicze spółdzielnie produkcyjne reprezentują sobą typ wielorodzinnego gospodarstwa rolnego o porównywalnych wynikach produkcyjnych z innymi podmiotami gospodarczymi.