Sok pomarańczowy jest najczęściej spożywanym (pod względem smaku) produktem branży sokowniczej zarówno w Polsce, jak i całej Unii Europejskiej. W artykule porównano wybrane cechy jakości soków pomarańczowych dostępnych na rynku krajowym z wytycznymi Kodeksu Praktyki AIJN. Zbadano osiem różnych soków pochodzących zarówno od największych producentów, jak i będących markami własnymi sieci handlowych. Oznaczono parametry fizykochemiczne stanowiące kryteria oceny tożsamości i autentyczności soków. Uzyskane wyniki zestawiono w formie tabelarycznej z wytycznymi Kodeksu Praktyki AIJN. Dodatkowo wykonano oznaczenie obecności dwutlenku siarki w celu weryfikacji zamieszczanej na opakowaniach informacji na temat sposobu utrwalania. Analiza wykazała zróżnicowaną jakość badanych soków, a wykryte niezgodności w większości przypadków dotyczyły pojedynczych cech, wskazujących jednak na działania mające na celu zafałszowanie soku (zbyt niska lub zbyt wysoka zawartość sumy karotenoidów, wskazująca na nadmierne rozcieńczenie lub prawdopodobieństwo docierania skórek do soku, nietypowy udział fosforu ogólnego w popiele ogólnym, co wskazuje na nadmierne rozcieńczenie).
Celem artykułu była analiza zmian na rynku przedsiębiorstw zajmujących się produkcją soków owocowych i warzywnych w Polsce w latach 2003-2013. Z przeprowadzonych analiz wynika, że produkcja soków owocowych i warzywnych jest branżą, która charakteryzuje się dużym potencjałem rozwojowym, o czym świadczy 80-procentowy wzrost liczby przedsiębiorstw produkujących soki w analizowanym okresie. Dalszy rozwój tej branży w najbliższych latach może być stymulowany przez systematyczny wzrost eksportu soków owocowych i warzywnych z kraju, a nie przez popyt na te produkty na rynku krajowym.
W opracowaniu przytoczono ogólną definicję autentyczności oraz podano interpretację zafałszowania w odniesieniu do produktu spożywczego. Zwrócono uwagę na gtówne przyczyny fałszowania produktów, w tym uwarunkowania rynkowe. Podano przykłady oszustw dotyczących jakości produktów przemysłu sokowniczego, mających miejsce w okresie przed wejściem Polski do UE, i omówiono obecną sytuację. Podano też przykłady stosowanych procedur i metod analitycznych wykorzystywanych w ocenie jakości produktów w celu zwalczania nieuczciwej konkurencji i zapewnienia efektywności kontroli. Wspomniano także o znaczeniu organizacji producenckiej w tej dziedzinie i zasadach współpracy z państwowymi jednostkami kontrolnymi. W konkluzji stwierdzono, że problemy z fałszowaniem produktów spożywczych znikną tylko wtedy, gdy zastosowane zostaną restrykcje eliminujące opłacalność fałszerstw.