Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  organic-mineral fertilization
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The study investigated the effects of arbuscular mycorrhizal inocula Endorize- Mix, and Endomix, and mode of organic-mineral fertilization, on mycorrhizal coloni­zation and growth of Chamaecyparis lawsoniana 'Golden Wonder', Taxus x media 'Hicksii' and Thuja occidentals 'Smaragd' under a nursery-container production system. The fertilizing combination consisted of compost (0, 10 and 20% v/v) and Osmocote Standard 5-6M (1.5 and 3 g dm-3). The frequency of mycorrhiza in the root system, and growth of plants were evaluated. The use of Endorize-Mix resulted with mycorrhiza formation in all tested plants. The use of Endorize-Mix and Endomix in the container nursery production system allowed for the possibility of achieving well mycorrhized coniferous plants cultivated in pure peat-moss substrate and fertilized at the recommended rate of Osmocote Standard 5 -6M. The use of Endorize-Mix amelio­rated growth of C. lawsoniana and the use of Endomix ameliorated the growth of T. media after two years of cultivation.
This paper concerns the influence of a single application of various doses of or- ganic-mineral fertilizer, combined with yearly application of ammonium nitrate, and a single application of manure plus NPK, on the content of nitrate and ammonium nitrogen in the soil, considering the soil moisture. It was found that application of organic-mineral fertilizer at the dose of 12 t ha-1 plus N, caused a significant increase of the nitrates content in the soil. The content of ammonium nitrogen in the soil did not vary in the years, independently of the fertilizer doses. The nitrate nitrogen content in the soil was dependent on the moisture conditions, the lower the water content, the higher that of nitrates in the soil. The moisture content had a greater impact on the mineral nitrogen content in the soil than the applied fertilization. With the plants growth and development, the nitrate content in the soil decreased, which indicates a steady uptake of this nitrogen form by the plants during the whole growing season. In the case of ammonium nitrate no such connection was found, and the ammonium content in the soil was stable. The nitrates content in the soil was higher than that of the ammonium forms, in the course of the whole experiment.
A present study was conducted to determine the impacts of organic and organo-mineral fertilizers on total phenolic, flavonoid, anthocyanin and antiradical activities of Okuzgozu (Vitis vinifera L. cv.) grapes. Study treatments included organic fertilizers (green fertilizer (vetch), green fertilizer (barley), green fertilizer (vetch + barley), farmyard manure, bactoguard, lifebac NP, humanica) and organo-mineral fertilizers (bactolife quality organo, bactolife high organo, bactolife high organo, bactolife super organo power). The control treatment did not receive any application. The organic, and organo-mineral fertilizers applications positively influenced the total phenolic, flavonoid and anthocyanin productions, and antiradical activity (DPPH). The maximum total phenolic production was significantly higher under Bactolife Super Organo Power (785.49 µg GAE/mg in pulp) application, followed by those under bactolife high organo 5-5-5 (780.40 µg GAE/mg in pulp). The total flavonoid production in berry skin (34.26 µg QUE/mg), pulp (137.00 µg QUE/mg) and seed (23.52 µg QUE/mg) were the highest under the bactolife super organo power whereas the antiradical activities (DPPH) of berry pulp and seed were at the maximum level under the bactolife quality organo treatment. Total anthocyanin content of berry skin and pulp of Okuzgozu grape cultivar was the highest under the organic humanica.
Istotną rolą fosfataz jest utrzymanie równowagi pomiędzy zawartością fosforu związków organicznych a fosforem mineralnym, który po pobraniu z gleby włączany jest w metabolizm roślin. Poszukiwano zależności pomiędzy fosforem przyswajalnym a aktywnością fosfatazy kwaśnej w jęczmieniu jarym i w glebie płowej w aspekcie wieloletniego nawożenia organiczno-mineralnego. Próby roślinne i glebowe pobrano z wieloletniego doświadczenia polowego założonego w 1980 roku w RZD w Grabowie prowadzonego przez IUNG w Puławach na glebie płowej o składzie granulometrycznym piasku gliniastego mocnego. W doświadczeniu zastosowano następujące dawki obornika: 0, 20, 40, 60, 80 t·ha⁻¹, oraz nawożenie azotem w postaci saletry amonowej: 0, 40, 80, 120 kg N·ha⁻¹. Stwierdzono istotny wpływ nawożenia obornikiem i azotem mineralnym jak i interakcję zarówno na aktywność AcP jak i zawartość PE-R. Zwykle zwiększające się dawki nawozu organicznego powodowały wzrost aktywności AcP i zawartości PE-R. Stwierdzono wysoko istotną korelację pomiędzy aktywnością AcP w glebie oraz w części nadziemnej i podziemnej jęczmienia jarego.
Materiał do badań pochodził z doświadczenia polowego, założonego w ramach realizacji grantu UE „FertOrgaNic”. Średnio wczesna odmiana Triada była uprawiana na piasku gliniastym lekkim w latach 2004-2005, z zastosowaniem nawożenia azotem organicznym w postaci obornika i organiczno-mineralnym w połączeniu z nawadnianiem kroplowym. Dawki wody oraz azotu mineralnego w postaci płynnej (fertygacja) ustalane były przy wykorzystaniu komputerowego programu wspomagania decyzji (DSS). Zawartość azotu ogółem (metoda Kjeldahla) oraz plon białka i suchej masy określano po 4, 5, 7 i 9 tygodniach od wschodów roślin oraz po zaschnięciu roślin. Nawożenie azotem organicznym, zastosowane z właściwie dobraną dawką azotu mineralnego i precyzyjnym nawadnianiem, zapewniło w uprawie ziemniaka uzyskiwanie najwyższych plonów białka i suchej masy, odpowiednio 900 kg i 14 t z hektara. Zastosowanie w czasie wegetacji uzupełniających dawek azotu mineralnego, zwiększyło końcowy plon białka o 23%, zaś plon suchej masy o 15%. Stwierdzono wysoce istotną zależność liniową między nagromadzaniem plonów białka i suchej masy. Szczególnie intensywny przyrost plonu białka i suchej masy wystąpił w okresie od 60 do 105 dnia po wschodach, czyli do końca wegetacji. Dużemu przyrostowi zawartości suchej masy (o 9%), w okresie między 49 a 105 dniem po wschodach, towarzyszył ustabilizowany poziom białka wynoszący około 6,5% w suchej masie.
Wyniki badań zamieszczone w niniejszej pracy zebrano na wieloletnim doświadczeniu nawozowym z monokulturą żyta, założonym w 1923 r. w Skierniewicach. Przebadano wpływ zróżnicowanego nawożenia mineralnego, mineralno-organicznego i organicznego na zmiany zawartość azotu mineralnego (N-NH₄⁺ + N-NO₃⁻) w glebie oraz na zawartość azotu całkowitego w glebie po blisko 80 latach uprawy żyta w monokulturze. Zawartość różnych związków azotu była mierzona w profilu glebowym do 65 cm głębokości, w trzech poziomach genetycznych gleby (Ap, Eet, Bt) w trzech terminach: w marcu przed wysiewem nawozu azotowego, w sierpniu - po zbiorze roślin i w listopadzie - na końcu okresu wegetacji. Najwięcej azotu całkowitego znajdowało się w warstwie ornej gleby na obiekcie corocznie nawożonym obornikiem, mniej przy łącznym nawożeniu saletrą amonową i obornikiem co 4 lata, wyłącznie saletrą amonową, a najmniej na poletkach bez nawożenia azotowego. Największą zawartość azotu mineralnego w glebie badanych obiektów nawozowych stwierdzono w okresie późnej jesieni, mniejszą wiosną, a najmniejszą latem po zbiorach roślin. Jesienią i wiosną zawartość N mineralnego w glebie na obiektach nawożonych obornikiem była znacznie większa niż na obiektach z wyłącznym nawożeniem mineralnym. Po zbiorze roślin najwięcej N mineralnego w glebie stwierdzono na obiekcie nawożonym łącznie saletrą amonową i obornikiem. Zmniejszeniu zawartości N mineralnego w glebie pomiędzy jesienią a wiosną towarzyszyło przemieszczenie azotu do głębszego poziomu gleby (Bt). Wiosną, zawartość N-NH₄⁺ w glebie była przeważnie większa niż N-NO₃⁻. Natomiast po zbiorze roślin i późną jesienią przeważnie więcej było N-NO₃⁻ niż NH₄⁺.
Niniejszy artykuł obejmuje zakres tematyczny dotyczący uprawy ziemniaka oraz jego roli w zrównoważonym rolnictwie. Omawia jego funkcje w podnoszeniu zarówno produkcyjności płodozmianu jak i żyzności gleby. Porusza także negatywne aspekty uprawy tej rośliny zwłaszcza w monolkulturze. Poszczególne podrozdziały poświęcone są odrębnym zagadnieniom, które określają m.in. wpływ zwiększonego udziału ziemniaka w płodozmianie na plony roślin, wzrost zachwaszczenia czy też namnażanie się patogenów. W artykule tym zwraca się uwagę na konieczność znalezienia kompromisu między wymaganiami rolnika, mającymi charakter ekonomiczny, a aspektem przyrodniczym.
11
51%
Badania przeprowadzono w latach 2000-2002 w Stacji Badawczej Brody Akademii Rolniczej w Poznaniu. Celem doświadczeń była ocena wpływu wieloletniego organicznego i mineralnego nawożenia na plonowanie jęczmienia jarego w monokulturze. Plon jęczmienia jarego w monokulturze był o 24% niższy w porównaniu z płodozmianem. Największy plon odnotowano po łącznym nawożeniu organiczno-mineralnym. Ciągła uprawa jęczmienia jarego po sobie spowodowała wzrost zachwaszczenia oraz porażenia przez choroby podstawy źdźbła. Nawożenie obornikiem było głównym czynnikiem wywołującym zmiany chemicznych właściwości gleby, takich jak: odczyn, zawartość C organicznego, N ogólnego oraz przyswajalnych form P, K i Mg.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.