Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 43

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  nawozenie miedzia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Podjęte badania miały na celu określenie wpływu nawożenia pszenżyta jare­go zróżnicowanymi dawkami azotu i miedzi (podawanej dolistnie) na zawartość tego mikroelementu w ziarnie oraz wartość technologiczną ziarna. Przeprowadzone badania wykazały większe nagromadzenie miedzi w ziarnie pszenżyta dokarmianego dolistnie tym mikroelementem w porównaniu z ziarnem pszenżyta nawożonego wyłącznie azotem. Pszenżyto reagowało zwiększeniem zawartości miedzi w ziarnie pod wpływem dolistnego dokarmiania miedzią w dawce 0,2 kg·ha⁻¹ Nie stwierdzono wpływu dolistnego dokarmiania miedzią na większość wybranych wskaźników wartości technologicznej ziarna, z wyjątkiem zawartości białka ogółem i szklistości ziarna. Nawożenie azotem wpłynęło korzystnie na większość badanych cech w dru­gim roku badań. Najlepszą wartością technologiczną charakteryzowało się ziarno pszenżyta nawożonego dawką azotu 120 kg·ha⁻¹ w drugim roku doświadczenia.
Badano wpływ żywienia miedzią na wzrost i plon nasion kilku gatunków roślin strączkowych, uzależnionych od symbiotycznego wiązania N₂, w doświadczeniu wazonowym przeprowadzonym na podłożu torfowo-piaskowym, niedoborowym pod względem Cu. Spośród testowanych gatunków roślin strączkowych najsilniejszą reakcję wykazywał bobik, następnie łubin żółty, a najsłabszą soja. Żywienie miedzią zwiększało istotnie suchą masę części wegetatywnych i brodawek korzeniowych bobiku i łubinu żółtego, a soi - nieistotnie. Natomiast dodatek Cu do podłoża wpływał istotnie na plon suchej masy nasion wszystkich uprawianych w doświadczeniu roślin, lecz najbardziej efektywnie w bobiku i łubinie żółtym.
W obetonowanych mikropoletkach wypełnionych glebą lekką badano następczy wpływ wapnowania i na jego tle nawożenia kukurydzy Cu i Mo. Nawożenie wykonane 4 lata wcześniej spowodowało wzrost zawartości Cu i Mo w glebie i w roślinie. Wapnowanie gleby o pH 3,6 podniosło odczyn do pH 5,3 i spowodowało następczy wzrost plonów surowca kiszonkowego o 55 %, a samo nawożenie molibdenem o 44 %. Na glebie zwapnowanej nawożenie Mo nie powodowało wzrostu plonów. Nawożenie miedzią zwiększało plon o 10-19 % i zwyżki te nie były zależne od uprzedniego wapnowania.
W dwuletnich badaniach określano Wpływ chelatowych (EDTA + DTPA) form manganu i miedzi (Cu FORTE 12% i Mn FORTE 14% Mn) na plonowa nic pomidora szklarniowego oraz stan odżywienia roślin mikroelementami w porównaniu do form mineralnych (MnSO₄·H₂O 32,3% Mn i CuSO₄·5H₂O 25,6% Cu). Określano plon ogólny, wczesny i handlowy. W częściach wskaźnikowych (8-9 liść od wierzchołka) oznaczono całkowite zawartości Mn, Cu, Zn i Fe. Pomidor odmiany Cunero F₁ uprawiano w szklarni od stycznia do października. Rośliny rosły w wełnie mineralnej w zagęszczeniu 2,7 szt·m⁻². Łączne stosowanie chelatów manganu i miedzi zwiększało plonowanie pomidora szklarniowego. Średni wzrost plonów na formach chelatowych, w stosunku do form mineralnych, wynosił: 6,6% dla plonu ogólnego, 6,2% dla handlowego i 15,1% dla wczesnego. Nie stwierdzono natomiast pozytywnego wpływu indywidualnego stosowania tych chelatów na plonowanie pomidora. Chelat manganu (Mn FORTE), stosowany indywidualnie zwiększał istotnie, w stosunku do formy mineralnej, zawartość manganu w liściach. Łączne stosowanie chelatu manganowego z miedziowym (Mn FORTE i Cu FORTE) miało wielokierunkowy wpływ na stan odżywienia roślin manganem. Nie stwierdzono pozytywnego wpływu chelatu miedzi (Cu FORTE), stosowanego indywidualnie i łącznie z chelatem manganowym (Mn FORTE), na wzrost zawartości miedzi w liściach pomidora. Nie wykazano jednoznacznego pozytywnego wpływu chelatów manganu FORTE i miedzi FORTE, stosowanych indywidualnie i łącznie, na poprawę stanu odżywienia roślin żelazem i cynkiem.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.