At present there are used two methods of standardization of the propolis preparations: the chemical methods and the microbiological ones. The first methods are based on the determination of a sum of either phenolic compounds or flavonoids, whereas the second ones comprise the determination of MIC (Minimal Inhibitory Concentration) or antibacterial activity of the propolis preparations in units. Both liquid and agar media as well as the standard strains of Staphylococcus aureus, Bacillus cereus and Bacillus subtilis are applied for these purposes. It seems to be worth to introduce pharmacological standardization into practice, for the internal preparations in particular.
Integrację ochrony roślin jako koncepcję ochrony roślin uznano na Kongresie Entomologicznym w Tokio w 1976 r. Pierwsze próby wykorzystania niechemicznych metod ochrony roślin, w tym zastosowania biologicznej ochrony sadów w Ameryce Północnej i Europie, miały miejsce na początku XX wieku, po pojawieniu się agrofagów odpornych na pestycydy. W Polsce w 1966 r. Rada Ministrów powołała Instytut Ochrony Roślin jako główną jednostkę do opracowania metody walki z chorobami, szkodnikami roślin oraz chwastami. Jego głównym zadaniem było stworzenie programów ochrony roślin oraz ograniczenie szkodliwego wpływu środków chemicznych na środowisko przyrodnicze i zdrowie ludzi. Od 1 stycznia 2014 r. w krajach Unii Europejskie, w tym również w Polsce, obowiązuje Integrowana Ochrona Roślin (IOR). Jej głównym celem jest wykorzystanie niechemicznych, metod ochrony roślin, co pozwala na ograniczenie zabiegów chemicznych i zminimalizowanie zagrożenia dla ludzi i środowiska. Wdrożenie systemu IOR w gospodarstwach rolnych pozwala na uzyskanie wysokiej jakości surowców rolniczych przy jednoczesnej dbałości o środowisko, co wpisuje się w Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej(KDPR) i Dobrej Praktyki Ochrony Roślin (DPOR)
Z powyższego przeglądu wynika, że tylko niektóre z opisanych metod dekontaminacji mikrobiologicznej surowców zielarskich mogą znaleźć zastosowanie w praktyce. Z metod chemicznych, na skutek zakazu stosowania tlenku etylenu w krajach Unii Europejskiej i zapowiedzi wycofania z użytkowania bromku metylu do końca tego wieku, tylko metoda obniżania zanieczyszczeń mikrobiologicznych w surowcach zielarskich za pomocą ozonu daje nadzieje na wprowadzenie do praktyki przemysłowej. W przypadku metod fizycznych z dużym prawdopodobieństwem można przewidzieć powszechne zastosowanie w przemyśle dekontaminacji mikrobilogicznej surowców zielarskich za pomocą promieniowania jonizującego i pary wodnej pod ciśnieniem. Duże znaczenie praktyczne może odegrać także metoda obniżania zanieczyszczeń mikrobiologicznych za pomocą wysokiego ciśnienia hydrostatycznego. Natomiast pozostałe metody dekontaminacji mikrobiologicznej surowców zielarskich nie mają większych szans na zastosowanie w przemyśle.