W artykule przeanalizowano koloidy srebra stabilizowane hydrolizatami skrobiowymi pod kątem właściwości bakteriobójczych, określając również ich wielkość oraz kształt. Zbadano także właściwości wytrzymałościowe zapraw cementowych z domieszkami analizowanych hydrolizatów skrobiowych, lignosulfonianów sodowych i ich połączenia z nanosrebrem. Koloidy srebra poddano analizie spektrofotometrycznej UV-vis w celu stwierdzenia obecności nanostruktur srebra. Określono również rozkład wielkości nanocząstek metodą nieinwazyjnego wstecznego rozproszenia światła oraz ich kształt za pomocą mikroskopii elektronowej (TEM). Otrzymane koloidy srebra podczas wykonania prób bakteriobójczych wykazały silną odporność na działanie tzw. bakterii bytowych. Połączenie wymienionych właściwości nanosrebra z właściwościami uplastyczniającymi plastyfikatorów daje możliwość wytwarzania zapraw cementowych i betonów odpornych na działanie mikroorganizmów o zwiększonej urabialności i wytrzymałości na ściskanie.
Zaproponowano wykorzystanie rodzimego, łatwo dostępnego i taniego surowca jakim jest skrobia ziemniaczana do przygotowania opornych dekstryn, w miejsce skrobi pozyskiwanych z innych roślin. Skrobię ziemniaczaną modyfikowano poprzez termolizę w obecności katalizatora kwasowego w temperaturze 130°C w zamkniętych butelkach szklanych przez 180 min. Przebadano wpływ dodatku wielofunkcyjnych kwasów polikarboksylowych (cytrynowego i winowego) na przebieg procesu dekstrynizacji, strukturę i właściwości końcowych produktów reakcji. Przeprowadzone badania wskazały na możliwość przygotowania dobrze rozpuszczalnych (do 86%) dekstryn o dużej średniej wagowo masie cząsteczkowej - Mw (do 15000 Da, DP @ 93), zawierających około 40% frakcji opornych na trawienie enzymami amylolitycznymi.