Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 155

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Phaseolus vulgaris
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono wpływ parametrów ekstruzji na skład i zawartość polifenoli oraz aktywność przeciwutleniającą nasion dwóch odmian fasoli (Phaseolus vulgaris L.). Badane odmiany zawierały przed ekstruzją 777-996 mg polifenoli ogółem w 100 g suchej masy. Zidentyfikowano następujące związki: mirycetynę, kwercetynę, kempferol, cyjanidynę oraz kwasy: chlorogenowy, kawowy, ferulowy i p- kumarowy. Po ekstruzji zmniejszyła się zawartość polifenoli ogółem (o 30-32%), jak również, w większości przypadków, zawartość poszczególnych związków. Najmniejsze straty przeciwutleniaczy stwierdzono w ekstrudatach otrzymanych przy nawilżeniu surowca do 20% i w temp. procesu 120°C. Aktywność przeciwutleniająca badanych odmian fasoli, mierzona w układzie ß-karoten/kwas linolowy, kształtowała się na zbliżonym poziomie, zarówno przed, jak i po ekstruzji. Najbardziej niekorzystnie wpłynęły na tę cechę parametry ekstruzji: 20% wilgotności i temp. 180°C.
Celem badań było określenie aktywności przeciwutleniającej nasion fasoli, ustalenie wpływu obróbki termicznej na tę aktywność oraz oznaczenie zawartości różnych grup związków polifenolowych w nasionach fasoli. Materiałem badawczym było pięć nowych odmian fasoli, w tym cztery odmiany kolorowe: Augusta, Nigeria, Rawela i Toffi oraz odmiana biała Laponia. Analizowano nasiona surowe i nasiona poddane gotowaniu. Aktywność przeciwutleniającą badanych produktów określono jako efektywność wygaszania syntetycznego rodnika DPPH oraz jako zdolność redukcji kompleksu Fe(III) z odczynnikiem TPTZ (metoda FRAP). Zawartość składników polifenolowych oznaczano metodami spektrofotometrycznymi. Nasiona kolorowych odmian fasoli okazały się bogatym źródłem składników polifenolowych, zawierały w 100 g s.m. od 427 mg (‘Toffi’) do 760 mg (‘Rawela’) polifenoli ogółem. Aktywność przeciwutleniająca odmian kolorowych była kilkanaście razy wyższa niż odmiany białej i korelowała z zawartością związków polifenolowych. Obróbka hydrotermiczna spowodowała w większości prób zmniejszenie zawartości składników polifenolowych o ponad 50%, a tym samym obniżenie aktywności przeciwutleniającej. Pomimo tego aktywność kolorowych odmian fasoli pozostała nadal wysoka, co wskazuje na wyższą wartość biologiczną tych odmian w porównaniu z białymi odmianami fasoli.
This study was conducted to evaluate the effect of rhizobial population on the effectiveness of locally isolated elite isolates of Rhizobium on common bean at the major growing area of Eastern Ethiopia. The result showed significant effect of inoculation, the varieties and their interaction on nodulation, yield and yield traits, except for the number of seed per pod. Most of tested Rhizobium isolates significantly improved the nodule number and nodules dry weight in all soils regardless of rhizobial population. Significant increase in total biomass yield and grain yield of common bean was recorded with NSCBR-14, inorganic N-fertilized and NSCBR-(25)₂ treatments in soil with a high, low and moderate rhizobial population, respectively. The highest values of most of the yield traits including NN and NDW in all experimental sites was recorded with Dursitu variety but the highest values GY and TBY with Kufanzik. Hence, the indigenous rhizobial population did not affect the effectiveness of inoculation but the soil types and varieties affect the effectiveness of the isolates.
W pracy określono zawartość tri-, tetra-, penta- i heksafosforanów inozytolu w suchych nasionach pięciu odmian fasoli (Phaseolus vulgaris L.) oraz wpływ parametrów ekstruzji na zawartość tych składników. Suche nasiona fasoli nie zawierały IP3, natomiast dominującą formą był heksafosforan. Ekstruzja spowodowała hydrolizę IP6 i wzrost zawartości pozostałych fosforanów. Najmniejszy wzrost zawartości IP3, IP4 i IP5 i najmniejsze straty IP6 stwierdzono w ekstrudatach uzyskanych przy wilgotności początkowej surowca 20% i temperaturze 120ºC, a największy wzrost zawartości IP3, IP4 i IP5 i największe straty IP6 – przy wilgotności 14% i temperaturze 180ºC.
Cytoplasmic and salt-extracted peroxidase and IAA oxidase activities were studied in Phaseolus vulgaris hypocotyls treated with gibberellic acid (GA, 200 µM), naphthyl acetic acid (NAA, 100 µM) and distilled water control (DW). Peroxidase activity was assayed with four hydrogen donors during the initial phase of hypocotyl elongation. Though peroxidase activity showed a decreasing trend with time in all the hydrogen donors studied; considerable variation with different hydrogen donors was observed. NAA had maximum peroxidase activity as compared to DW or GA treatment. The activity showed a clear inverse correlation with hypocotyl growth. IAA oxidase activity showed a similar trend with growth as peroxidase activity. A highly significant correlation was observed between peroxidase and IAA oxidase activities and high molecular weight xyloglucan content (P<0.001). Finally, the possible role of peroxidase and IAA oxidase activities in hypocotyl elongation growth is discussed.
The aim of our research was to evaluate the genetic diversity among 25 commercial varieties registered in Poland and 145 landraces of Phaseolus vulgaris var. nanus Asch. (the dwarf common bean) and Phaseolus coccineus L. (the runner bean) maintained in the National Centre of Plant Genetic Resources in Radzików. An additional goal of this study was to compare the precision and efficiency of two techniques of PCR (RAPD and AFLP), used to estimation the genetic diversity of bean. The breeding varieties of bean were registered in the period between 1950 and 2000. The landraces, collected during expeditions conducted from 1985 to 1988, mainly originated from the eastern and southern part of Poland. In the plant genetic diversity research of RAPD and AFLP markers are commonly used. Complex electrophoresis pictures of DNA fragments were taken, and revealed a considerable polymorphism. The polymorphic fragments were obtained on the basis of 6 differentiating primers using the RAPD method and 15 differentiating primers using the AFLP method. P. vulgaris and P. coccineus accessions formed distinct groups. Each of the RAPD and AFLP analyses allowed for the unique distinguishing of all accessions.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.