Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Panicum miliaceum
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The aim of the study was to recognize the variation of some selected usable traits of millet (Panicum miliaceum L.) basing on the initial experiment carried out in 2005 in the Agricultural Experimental Station at Zawady near Siedlce, which belongs to the University of Podlasie. Seventeen accessions of millet, which originated from the Gene Bank collection in IHAR Radzikow and Jagna variety, which is currently cultivated, were used as an experimental material. The tested millet objects belonged to three subspecies: contractum, effusum and compactum. The estimated trais were number of stalks, number of panicles on lateral shoots, plant height, number of seeds per plant, seed weight per plant and thousand seed weight. The statistical analyses showed that the tested millet forms were characterized by a great variety of the analysed traits in each subspecies. Objects such as 060135 (ssp. effusum), 060037 (ssp. compactum) and 0600050 (ssp. contractum) were on the similar level with Jagna cultivar regarding the number of seeds and seed weight per plant. The largest thousand seed weight was found in 0600135 form. A significantly larger number of panicles on lateral shoots in tested millet objects as compared to Jagna cultivar was observed. The analysed millet subspecies had a significantly lower seed weight per plant and a lower thousand seed weight than Jagna cultivar.
Celem badań przeprowadzonych w latach 2005-2006 w Kruszynie Krajeńskim koło Bydgoszczy było określenie masy korzeni prosa zwyczajnego (Panicum miliaceum L.) odmian: Gierczyckie i Jagna oraz ich rozmieszczenia w glebie bardzo lekkiej w warunkach deszczowania i nawożenia azotem. Stwierdzono, że masa i rozmieszczenie korzeni w glebie zależą od nawadniania i nawożenia azotowego. Deszczowanie przyczyniło się do zwiększenia masy korzeni u odmiany Gierczyckie o 11%, a u odmiany Jagna o 53%, przy jednoczesnym ich rozroście w warstwie przypowierzchniowej. Nawożenie azotowe istotnie zwiększyło masę korzeni prosa, przy czym największy wzrost u odmiany Gierczyckie stwierdzono po zastosowaniu azotu w dawce 80 i 120 kg·ha⁻¹ (wzrost o 82 i 52%), a u odmiany Jagna – w dawce 40 i 80 kg·ha-¹ (wzrost o 43 i 51%). Deszczowanie rozszerza wartość stosunku współczynnika P : K (plonu ziarna – P – do masy korzeni – K), natomiast nawożenie azotem ten stosunek zawęża.
Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2005–2006 na glebie bardzo lekkiej w Kruszynie Krajeńskim koło Bydgoszczy. Badano wpływ deszczowania i czterech poziomów nawożenia azotowego na zdrowotność prosa odmiany ‘Gierczyckie’. Doświadczenie założono jako dwuczynnikowe w układzie splitplot. Czynnikiem pierwszego rzędu było deszczowanie zastosowane w dwóch wariantach: bez nawadniania (kontrola) i deszczowanie na podstawie wskazań tensjometrów (-0,03 MPa). Czynnikiem drugiego rzędu była dawka nawożenia azotowego: 0, 40, 80 i 120 kg N•ha-1. Badania obejmowały ocenę stopnia porażenia korzeni przez kompleks patogenów, podstawy źdźbła przez Fusarium spp., Oculimacula spp. i Rhizoctonia spp. Na liściach obserwowano nasilenie mączniaka prawdziwego, czerwonej plamistości i innych plamistości. Deszczowanie spowodowało istotny wzrost nasilenia fuzaryjnej zgorzeli podstawy źdźbła oraz spadek ostrej plamistości oczkowej. Zdrowotność niedeszczowanego prosa zależała w dużym stopniu od opadów atmosferycznych. Niższe nasilenie fuzaryjnej zgorzeli podstawy źdźbła zanotowano w roku z mniejszą ilością opadów w okresie wegetacji prosa, a ostrej plamistości oczkowej w roku z większą ilością opadów. Wraz ze zwiększaniem dawki nawożenia azotowego następował istotny wzrost porażenia korzeni prosa, a w warunkach deszczowania także podstawy źdźbła przez Fusarium spp. Plamistości na liściach występowały w największym nasileniu przy braku nawożenia azotowego, a najmniejszym przy dawce 40 kg N•ha-1. Choroby obserwowane na prosie nie wywarły wyraźnego wpływu na plon ziarna prosa. Jedynie plamistości, gdy występowały na liściach w większym nasileniu przyczyniały się do spadku plonu.
Celem badań przeprowadzonych w latach 2005–2006 w Kruszynie Krajeńskim koło Bydgoszczy było określenie wpływu nawodnienia deszczownianego i zróżnicowanego nawożenia azotem na cechy morfologiczne korzeni i pędu oraz strukturę plonu prosa dwóch odmian ‘Gierczyckie’ i ‘Jagna’, uprawianych na glebie bardzo lekkiej. Badania wykazały, że na zróżnicowanie wartości wyżej wymienionych cech morfologicznych testowanych odmian prosa istotnie wpływało nawadnianie, przy czym lepiej na ten czynnik doświadczenia reagowała odmiana ‘Jagna’. W obu odmianach nawodnienie intensywniej zwiększało masę pędu i ziarna w stosunku do masy korzeni, co odzwierciedlają wyższe wartości współczynników P1 (stosunek masy ziarna do masy korzeni) oraz P2 (stosunek masy części nadziemnej do masy korzeni). Obie odmiany reagowały również pozytywnie na nawożenie azotem, przy czym w warunkach bez deszczowania odmiana ‘Gierczyckie’ lepiej wykorzystuje wyższe dawki azotu (80–120 kg•ha-¹) a odmiana ’Jagna’ dawki azotu w zakresie 40–80 kg•ha-¹. Deszczowanie natomiast zwiększyło efektywność nawożenia azotem u odmiany ‘Gierczyckie’ już po zastosowaniu azotu w ilości od 40 do 80 kg•ha-¹ a u odmiany ‘Jagna’ 40 kg•ha-¹.
Proso jest rośliną trawiastą, popularną głównie w krajach azjatyckich i afrykańskich, gdzie stanowi podstawę wyżywienia miejscowej ludności. W Polsce uprawa prosa wynosi ok. 50 tys. t/rok. Zboże to wykorzystywane jest głównie do otrzymywania kaszy jaglanej i paszy dla zwierząt oraz jako pokarm dla ptaków. W ostatnim czasie sporo mówi się o właściwościach przeciwdrobnoustrojowych prosa i kaszy jaglanej, jednak wciąż mało jest dowodów naukowych, które potwierdzają tę hipotezę. Do tej pory ustalono, że białka niektórych odmian prosa mogą wykazywać działanie hamujące względem bakterii z rodzajów Escherichia, Salmonella, Pseudomonas czy Bacillus.
This paper presents the results of a study on the tolerance of proso millet to herbicides (2,4-D + fluroxypyr; tribenuron-methyl + fluroxypyr; MCPA – 2-methyl-4-chlorophenoxyacetic acid; dicamba + triasulfuron) foliar-applied at the tillering stage of proso millet, at the maximum rate (100%) and at a rate reduced by 50%. Plots without herbicide application were the control treatment. The experiment was carried out on a loess-derived soil (soil class II) under the climatic conditions of the central Lublin region, Poland. The study proved that herbicide application in millet crops was justified, because the herbicides (in particular 2,4-D + fluroxypyr and tribenuron-methyl + fluroxypyr) contributed to a statistically significant improvement in the grain chemical composition (especially to an increased content of essential amino acids, fat, selenium, and o-dihydroxy phenols). Moreover, no residues of active substances of the herbicides were found in the millet grain samples analysed. The herbicide rate reduced by 50% proved to be sufficient to ensure appropriate quality of millet grain.
The effect of light irradiance on the amount of ATP synthase α-subunit in mesophyll (M) and bundle sheath (BS) chloroplasts of C4 species such as maize (Zea mays L., type NADP-ME), millet (Panicum miliaceum, type NAD-ME) and guinea grass (Panicum maximum, type PEP-CK) was investigated in plants grown under high, moderate and low light intensities equal to 800, 350 and 50 μmol photons m -2 s -1, respectively. The results demonstrate that α-subunit of ATP synthase in both M and BS chloroplasts is altered by light intensity, but differently in the investigated species. Moreover, we identified two isoforms of the CF1 α-subunit, called α and ά. The CF1 α-subunit was the major isoform and was present in all light conditions, whereas ά was the minor isoform in low light. A strong increase in the level of the ά-subunit in maize mesophyll and bundle sheath thylakoids was observed after 50 h of high light treatment. The α and ά-subunits from investigated C4 species displayed apparent molecular masses of 64 and 67 kDa, respectively, on SDS/PAGE. The presence of the ά-subunit of ATPase was confirmed in isolated CF1 complex, where it was recognized by antisera to the α-subunit. The N-terminal sequence of ά-subunit is nearly identical to that of α. Our results indicate that both isoforms coexist in M and BS chloroplasts during plant growth at all irradiances. We suggest the existence in M and BS chloroplasts of C4 plants of a mechanism(s) regulating the ATPase composition in response to light irradiance. Accumulation of the ά isoform may have a protective role under high light stress against over protonation of the thylakoid lumen and photooxidative damage of PSII.
Celem przeprowadzonego w latach 2005-2006 doświadczenia było określenie wpływu nawodnienia deszczownianego i zróżnicowanej dawki nawożenia azotem (0, 40, 80, 120 kg N•ha-1) na zdrowotność prosa odmiany 'Jagna', uprawianego na glebie bardzo lekkiej. Badania obejmowały ocenę stopnia porażenia korzeni przez kompleks patogenów, podstawy źdźbła przez Oculimacula spp., Rhizoctonia spp. oraz Fusarium spp. i Bipolaris sorokiniana. Na liściach obserwowano nasilenie czerwonej i innych plamistości. Ponadto określano skład gatunkowy grzybów zasiedlających porażone korzenie i podstawę źdźbła. Deszczowanie spowodowało istotny wzrost porażenia korzeni przez kompleks patogenów oraz podstawy źdźbła przez Fusarium spp. i B. sorokiniana. Zdrowotność niedeszczowanego prosa zależała w dużym stopniu od opadów atmosferycznych. Słabsze porażenie przez większość patogenów zanotowano w roku z mniejszą ilością opadów w okresie wegetacji prosa. W miarę zwiększania dawki nawożenia azotowego następował istotny wzrost porażenia korzeni, a także podstawy źdźbła przez Oculimacula spp. Z porażonych korzeni prosa, spośród grzybów patogenicznych izolowano głównie Fusarium spp., zwłaszcza F. solani, F. oxysporum i F. equiseti. Z porażonej podstawy źdźbła izolowano przede wszystkim F. equiseti i B. sorokiniana. Znacznie rzadziej wyodrębniano Rhizoctonia solani i R. cerealis. Techniką PCR potwierdzono, iż R. cerealis i R. solani były sprawcami ostrej plamistości oczkowej, a R. solani także porażenia korzeni.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.