Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Wykonano próbę kiszenia owoców derenia oraz ocenę składu chemicznego i aktywności przeciwutleniającej surowca i otrzymanego produktu. Niedojrzałe, wyrośnięte owoce derenia, wykorzystane do kiszenia charakteryzowały się mniejszą zawartością składników cukrowych i kwasów, a większą polifenoli i wyższym potencjałem przeciwutleniającym niż owoce derenia w pełnym stadium dojrzałości. W wyniku kiszenia dereni obniżyła się znacząco zawartość cukrów, kwasów, polifenoli, witaminy C oraz aktywność przeciwutleniająca kiszonych dereni. Kiszony dereń, w zależności od użytej metody i odmiany, charakteryzował się zawartością ekstraktu od 5,7% do 14,0%, cukrów ogółem od 0,9 do 2,4%, oraz kwasowością w zakresie 0,4-0,7%. Zawartość polifenoli ogółem wynosiła od 87 do 475 mg·100 g⁻¹ a aktywność przeciwutleniająca od 7 do 16 µM Trolox·g⁻¹ . Dodatek ziół wpłynął istotnie na zawartość cukrów i aktywność przeciwutleniającą gotowego produktu oraz zawartość alkoholu w zalewie. Produkt z derenia z dodatkiem tymianku wykazywał najwyższy potencjał przeciwutleniający i największe stężenie alkoholu etylowego. W zalewie oznaczono, w zależności od metody i odmiany derenia, do 1,5% alkoholu etylowego. Najwięcej było go w próbkach z dodatkiem tymianku, a najmniej (śladowe ilości lub jego brak) - w próbkach z mieszanką ziół, w których znajdował się czosnek. Wyniki oceny konsumenckiej wskazują na dużą akceptowalność nowego produktu. 55% oceniających akceptowało kiszony dereń, 16% było obojętnych a 30% było negatywnie ustosunkowanych.
Archebakterie stanowią bardzo złożoną, a przez to niezwykle interesującą grupę drobnoustrojów, zarówno ze względu na ich uzdolnienia do zasiedlania rozmaitych środowisk, w tym zwłaszcza ekstremalnych, jak również z powodu specyficznej budowy komponentów komórkowych. W ostatnich latach obserwuje się duży rozwój wiedzy na ich temat, co skutkuje pojawieniem się ogromnej puli mniej lub bardziej szczegółowych publikacji. W literaturze polskojęzycznej brakuje jednak prac przeglądowych ujmujących szerzej temat budowy i fizjologii tych organizmów. Niniejsza praca uzupełnia tę lukę, omawiając wybrane elementy komórek Archaea wyróżniające się unikalną budową lub funkcjami, takie jak warstwa S, ściana komórkowa, błona cytoplazmatyczna oraz różnorodne wypustki komórkowe. Ponadto zwrócono uwagę na niektóre niezwykłe aspekty metabolizmu archebakterii.
W pracy badano efektywność izolacji liniowych plazmidów dsDNA z komórek drożdży D. hansenii po zastosowaniu enzymatycznych metod protoplastyzacji, mechanicznych technik dezintegracji oraz chemicznej lizy komórek. Wykorzystane w procesie protoplastyzacji lytikaza z Arthrobacter luteus oraz mieszanina enzymów litycznych z Trichoderma harzianum umożliwiły efektywną izolację liniowych plazmidów. Lytikaza okazała się enzymem najszybciej lizującym ścianę komórkową, podczas gdy zaletą enzymów T. harzianum była czystość otrzymanego preparatu DNA. β-glukuronidaza nie powodowała wydajnego trawienia ściany komórkowej, przez co uznana została za nieodpowiednią do tego procesu. Wszystkie metody mechaniczne (rozcieranie kulkami szklanymi, mikrotłoczkami, mrożenie w ciekłym azocie, rozbijanie w Mikro-Dismembratorze) okazały się w pełni użyteczne do izolacji plazmidów w przeciwieństwie do metod chemicznych. Standardowo stosowana do izolacji plazmidów kolistych metoda lizy alkalicznej z SDS powodowała utratę plazmidów, natomiast CelLytic Y Cell Lysis Reagent prowadził do otrzymania wysoce zanieczyszczonych próbek.
Four yeast strains: Yarrowia lipolytica PII6a, Candida famata MI1a, C. kefyr PII1b, C. sphaerica FII7a, adjunct cultures for cheese production were preserved by freeze-drying. The effect of process parameters and cryoprotective agents on cell survival and stability of growth characteristics was evaluated. Among three lyophilisation protocols, the process with three-step drying at temperatures of -38°C, -20°C and -10°C assured the highest cell viability. The survival of yeast strains in the presence of multicomponent cryoprotective agents containing skimmed milk, trehalose and sodium glutamate in three combinations (MT, MG, MTG) was signifi cantly higher than in the presence of those agents used alone. The best agent for Y. lipolytica, C. kefyr and C. sphaerica appeared to be MT, while for C. famata – MG. Cell viability of yeast strains directly after freeze-drying was in the range of 74–80% and was relatively stable during one-year storage except C. famata. Initial yeast growth patterns were very well preserved in most of the preparations during 6 months of storage.
The purpose of the investigation was to assess the dynamics of biomass and citric acid production in sucrose media by two invertase-positive (Suc+) Yarrowia lipolytica transformants (W 29 ura3-302 and JM23/pINA169), originating from Laboratoire de Genetique Moleculaire et Cellulaire, INRA-CNRS. The industrial strain Y. lipolytica ATCC 20 460 (W29) with Sue- phenotype was used as a control. The growth of the two strains on sucrose was as good as on glucose under the conditions favourable for the expression of invertase activity in the transformants examined, i e. in the presence of peptone and phosphate buffer at pH 6.8. The specific growth rates, µmax, were 0.5 - 0.536 h-1 and 0.492 - 0.565 h-1, respectively. The biomass yield on sucrose was 6 to 19% higher than that on glucose. Satisfactory cell growth of the two transformants was also observed in production media (based on pure sucrose or sugar beet molasses) at N deficiency and low pH 5.5. However, only W29 ura 3-302, the strain derived from the industrial strain W29, was able to produce high levels of citric acid. Maximum accumulation of the citric acid in 20% molasses broth fermented by this strain reached 50.2 g/L, which can be considered promising. However, further studies are required to improve productivity of this bioprocess. Moreover, the results obtained in the present study show that the expression of foreign SUC2 gene in Y. lipolytica, under the control of the XPR2 promoter and using the alkaline extracellular protease signal sequence (encoded by the XPR2 gene), allowed the production of citric acid on carbohydrate materials.
Przedmiotem badań była ocena zdolności 113 szczepów drożdży wyizolowanych z polskich serów z przerostem pleśni do produkcji zewnątrzi wewnątrzkomórkowych enzymów proteolitycznych i lipolitycznych. Hodowle drożdży należących do 7 gatunków: Candida famata, C. sphaerica, C. intermedia, C. kefyr, Geotrichum penicillatum, Yarrowia lipolytica i Saccharomyces kluyveri prowadzono metodą wstrząsaną w podłożu zawierającym ekstrakt drożdżowy-kazeinę-glukozę (YCG). Oznaczano zewnątrzkomórkową aktywność endopeptydazową w pH 3,0 i 7,5, odpowiednio wobec kwasowo zdenaturowanej hemoglobiny i kazeiny jako substratów. Obok zewnątrzkomórkowej aktywności proteolitycznej badano także aktywność wewnątrzkomórkową. Ocenie poddano również aktywność karboksypeptydazową, di-, tripeptydazową oraz aminopeptydazową drożdży. Aktywność zewnątrzi wewnątrzkomórkowych lipaz oznaczano metodą studzienkową.
Lipolytic activity of seven yeast strains: Candida famata MI1a, C. intermedia BI2a, C. kefyr PII1b, C. sphaerica FII7a, Geotrichum penicillatum EII6a, Saccharomy- ces kluyveri BII3a and Yarrowia lipolytica PII6a was investigated. These strains represen­ting yeast species occurring in mould cheese Rokpol are potential cheese co-starters. The extra and intracellular lipolytic activity of the yeast was analyzed against tributyrine and p-nitrophenyl derivatives of fatty acids. Also their ability to hydrolyze bovine milk fat was assayed. It was shown that generally activity of extracellular yeast lipases were higher than of intracellular enzymes. The most lipolytic were strains Y. lipolytica PII6a and C. sphaeri- ca FII7a, which preferentially hydrolyzed butyrate p-nitrophenyl derivative and release the highest amounts of oleic acid from milk fat.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.