Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 57

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było określenie wpływu stężenia roztworu, temperatury i czasu procesu na efektywność odwadniania osmotycznego jabłek. Próbki w kształcie prostopadłościanu o wymiarach 25×25×10 mm odwadniano osmotycznie w roztworach sacharozy o stężeniach 20, 40 lub 60 % w temperaturze 20, 40 lub 60 ºC przez 60, 180 lub 300 min. Podczas odwadniania osmotycznego jabłek, wraz ze wzrostem stężenia roztworu sacharozy i podwyższaniem temperatury, zwiększeniu ulegała ilość usuwanej wody i większe było wnikanie substancji osmotycznej. Wpływ stężenia roztworu sacharozy na wymianę masy w odwadnianych jabłkach był większy niż wpływ temperatury. Prowadzenie procesu w 20 % roztworze sacharozy było niewystarczające do skutecznego odwadniania tkanki jabłek. W jabłkach przetrzymywanych w tym roztworze w większym stopniu następowało wnikanie substancji osmotycznej niż usuwanie wody. Prawdopodobnie w niektórych przypadkach zamiast usuwania wody z jabłek następowało zwiększenie w nich zawartości wody i w konsekwencji efektywność procesu wyrażona stosunkiem ubytku wody do przyrostu suchej masy przyjmowała wartości ujemne. Wraz ze wzrostem stężenia roztworu i podwyższaniem temperatury odwadniania następowało zwiększenie szybkości usuwania wody z badanych jabłek. Szybkość wnikania substancji osmotycznej do jabłek odwadnianych w temperaturze 20 °C nie zależała od stężenia roztworu sacharozy i czasu procesu. Stosując stałą temperaturę odwadniania jabłek (20 °C) i zmienne stężenie sacharozy (20, 40 lub 60 %), największą szybkość wnikania uzyskano w jabłkach odwadnianych przez 60 min w 40 % roztworze sacharozy. Natomiast przy odwadnianiu w niezmienianym 40 % roztworze sacharozy i temperaturze 20, 40 lub 60 °C największą szybkość wnikania osiągnięto w jabłkach odwadnianych przez 60 min w temperaturze 40 °C.
Celem pracy była analiza wymiany masy (wody i substancji osmotycznej) w tkance jabłek odwadnianych osmotycznie. Jabłka w kształcie prostopadłościanów o wymiarach 25×25×10 mm odwadniano osmotycznie w roztworze sacharozy o stężeniu 60 % w temperaturze 30, 50 i 70 ºC w ciągu 180 min. Wykazano, że w wyniku osmotycznego odwadniania jabłek nastąpił ubytek masy, będący konsekwencją większego obniżenia zawartości wody w porównaniu z przyrostem suchej masy. Im wyższa była temperatura i dłuższy czas odwadniania, tym transport masy wewnątrz tkanki jabłek był większy. Podwyższenie temperatury spowodowało zwiększenie intensywności procesu odwadniania osmotycznego i w konsekwencji skrócenia czasu osiągania przez układ stanu równowagi. Po około 45 min osmotycznego odwadniania jabłek w niższej temperaturze (30 °C) ubytek masy był porównywalny z efektem uzyskanym w znacznie krótszym czasie odwadniania (około 10 min), ale w wyższej temperaturze (70 °C). Efektywność procesu była tym większa, im wyższy był stosunek ubytku wody w odwadnianym materiale do przyrostu substancji osmotycznej z otaczającego roztworu i w badanych jabłkach wynosiła 2,7 - 5,2, ale wielkość ta tylko nieznacznie była zależna od temperatury.
Kostki dyni odmiany Melonowa Żółta w kształcie prostopadłościanu o wymiarach 5 x 50 x 50 mm odwadniano osmotycznie w roztworach sacharozy i syropu skrobiowego w temp. 30, 50 i 80°C. Czas odwadniania wynosił od 0 do 180 min. Proces prowadzono w dyfuzorze umożliwiającym przepływ roztworu osmotycznego w stałej temperaturze. Równolegle prowadzono odwadnianie osmotyczne dyni w temp. 30 i 50°C z zastosowaniem wstępnej obróbki termicznej poprzez 3-minutowe zanurzanie w wodzie o temp. 80°C. Zawartość i ubytki wody w dyni odwadnianej osmotycznie w roztworze sacharozy zależały od temperatury i rodzaju substancji osmotycznej oraz w niewielkim stopniu od wstępnej obróbki termicznej. W przypadku zastosowania roztworu syropu skrobiowego tylko próbki dyni odwadniane w temp. 80°C różniły się istotnie pod względem zawartości wody od próbek odwadnianych w temp. 30 i 50°C. Największe wartości stosunku ubytku wody do przyrostu masy suchej substancji odnotowano podczas osmotycznego odwadniania dyni w temp. 30°C bez wstępnej obróbki termicznej.
Wzrost zapotrzebowania na żywność malo przetworzoną o cechach zbliżonych do świeżych owoców i warzyw jest przyczyną analizy metod stosowanych w technologii żywności i optymalizacji parametrów ograniczających zmiany surowca w czasie przetwarzania. Omówiono przydatność owoców i warzyw do produkcji żywności mało przetworzonej. Przedstawiono zmiany sensoryczne i żywieniowe mato przetworzonych owoców i warzyw z uwzględnieniem metod ich przetwarzania, utrwalania oraz pakowania i przechowywania.
Zastosowanie łagodnych parametrów odwadniania osmotycznego może być wykorzystane w technologii wytwarzania produktów o małym stopniu przetworzenia. Obecnie wzrasta zainteresowanie tzw. żywnością minimalnie przetworzoną, charakteryzującą się zachowaniem naturalnych walorów surowca pod względem właściwości odżywczych i cech sensorycznych. Budowa tkankowa jabłek o właściwościach półprzepuszczalnych umożliwia zmniejszenie zawartości wody w wyniku odwadniania osmotycznego oraz wprowadzenie substancji dodatkowych zawartych w roztworze immersyjnym. W pracy analizowano zmiany zawartości wody, suchej substancji oraz witaminy C w jabłkach odwadnianych osmotycznie. Próbki w kształcie kostek o boku 10 mm przetrzymywano w roztworach sacharozy i koncentratu soku jabłkowego z 2-procentowym dodatkiem witaminy C. Stężenia roztworów odpowiadały aktywności wody 0,9. Temperaturę zmieniano w zakresie od 20 do 40°C. Jabłka odwadniano osmotycznie w czasie od 0 do 180 min. Odwadnianie jabłek w roztworze koncentratu soku jabłkowego i sacharozy w obecności witaminy C nie wpłynęło istotnie na zawartość i ubytki wody w jabłkach w porównaniu z procesem odwadniania bez jej udziału. Natomiast przyrost suchej masy podczas odwadniania jabłek w obecności witaminy C został zwiększony o około 50% przy zastosowaniu koncentratu soku jabłkowego i o około 30% w roztworze sacharozy. Obecność witaminy C wpłynęła na szybkość usuwania wody z jabłek. W temp. 40°C szybkość ta była około 2-krotnie większa w porównaniu z odwadnianiem bez udziału witaminy C. Zawartość witaminy C w jabłkach uzależniona była od temperatury procesu, szczególnie przy zastosowaniu roztworu koncentratu jabłkowego. Z podwyższaniem temp. w zakresie 20-40°C zwiększeniu ulegała zawartość witaminy C w badanym materiale. Obecność witaminy C w roztworze osmotycznym spowodowała zwiększenie umownego współczynnika dyfuzji wody oraz bardziej intensywne przenikanie substancji osmotycznej do jabłek podczas odwadniania osmotycznego.
Do głównych branż przemysłu spożywczego zaliczane są piekarstwo i cukiernictwo. Charakteryzują się dużym zróżnicowaniem pod względem stosowanych procesów oraz skali produkcji. Ścieki generowane przez te branże nie są toksyczne, ale zawierają dużo substancji organicznych, charakteryzują się wysokim, pięciodniowym biochemicznym zapotrzebowaniem na tlen (BZT₅) i chemicznym (ChZT) oraz bogate w zawiesinę ogólną (tłuszcze, oleje i smary). Dotychczas ilość ścieków z tych branż w ogólnym bilansie oczyszczanych ścieków była niewielka i nie wpływała istotnie na przebieg procesów biologicznych w oczyszczalniach. Obecnie jednak można spotkać się z sytuacją, w której ścieki odprowadzane z zakładów produkujących wyroby piekarskie i cukiernicze stanowią zdecydowaną większość w stosunku do pozostałych ścieków trafiających do kanalizacji. Dlatego w artykule scharakteryzowano właściwości fizykochemiczne ścieków piekarskich i cukierniczych oraz możliwości ich oczyszczania.
W pracy przedstawiono wyniki badań wpływu parametrów odwadniania osmotycznego na emisję akustyczną jabłek suszonych konwekcyjnie. Odwadnianie osmotyczne, jako obróbka wstępna przed suszeniem konwekcyjnym jabłek wpływało na emisję akustyczną (EA) suszy. Wartości deskryptorów EA: amplituda dźwięku, czas trwania zdarzenia, średnia i maksymalna energia zdarzenia, liczba zdarzeń EA, współczynnik nachylenia charakterystyki widmowej (β) suszy jabłek wstępnie odwadnianych osmotycznie w roztworze sacharozy były istotnie wyższe niż suszu konwekcyjnego. Częstotliwość, amplituda dźwięku, energia zdarzenia EA i współczynnik nachylenia charakterystyki widmowej (β) nie zależały od parametrów obróbki osmotycznej jabłek. Podwyższenie temperatury wstępnego osmotycznego odwadniania jabłek przed suszeniem oraz wydłużenie czasu odwaniania spowodowało istotny wzrost liczby zdarzeń EA i maksymalnej energii zdarzenia EA. Na emisję akustyczną suszy jabłek odwadnianych osmotycznie w 60% roztworze sacharozy silniejszy wpływ miała temperatura niż czas wstępnej obróbki osmotycznej.
Zastosowanie polioli do odwadniania osmotycznego owoców na etapie obróbki wstępnej oraz odpowiedniej metody suszenia może być wykorzystywane do kreowania produktów o wysokich walorach odżywczych, sensorycznych oraz funkcjonalnych. Suszenie hybrydowe, będące połączeniem kilku zabiegów, np. suszenia konwekcyjnego i mikrofalowo-próżniowego, zyskuje coraz większe zainteresowanie. Zastosowanie tej techniki po wstępnej obróbce osmotycznej pozwala wytwarzać susze wysokiej jakości pod względem barwy, smaku i struktury. Takie rozwiązanie stanowi alternatywę dla kosztownego procesu liofilizacji. Poliole, ksylitol oraz erytrytol, mogą być wykorzystywane jako substancje alternatywne do odwadniania osmotycznego tkanki roślinnej.
Celem pracy było określenie wpływu dodatku kwasu askorbinowego na kinetykę oraz skład chemiczny jabłek odwadnianych osmotycznie. Próbki w kształcie kostek (10x10x10 mm) odwadniano osmotycznie w 20, 40 i 61,5% roztworze sacharozy z dodatkiem lub bez kwasu askorbinowego w temperaturze 50 i 70°C. Czas odwadniania wynosił od 0 do 1200 min. Wykazano, że wymiana masy w znaczącym stopniu przebiegała do około 180 min odwadniania osmotycznego. Podwyższenie temperatury, dodatek kwasu askorbinowego oraz zastosowanie wyższego stężenia sacharozy powodowało większe zmniejszenie zawartości i aktywności wody. Natomiast zwiększeniu uległ ubytek masy i przyrost masy suchej substancji. Wyższa temperatura odwadniania i stężenie sacharozy wpłynęło również na zwiększenie zawartości kwasu askorbinowego w badanych jabłkach. Zwiększone stężenie roztworu osmotycznego i temperatury oraz w mniejszym stopniu obecność kwasu askorbinowego w roztworze spowodowała zwiększenie zawartości cukrów bezpośrednio redukujących i cukrów ogółem oraz zawartości kwasu jabłkowego.
W pracy badano wpływ odwadniania osmotycznego na proces suszenia konwekcyjnego ziemniaków. Stwierdzono, że wstępne odwadnianie osmotyczne zmienia skład chemiczny żywności i jej strukturę. Zwykle zawartość wody jest mniejsza od krytycznej, dlatego w suszeniu konwekcyjnym brak okresu stałej szybkości suszenia. Odwadnianie osmotyczne nie powoduje skrócenia czasu trwania suszenia konwekcyjnego w stosunku do materialu nie odwodnionego.
Projektowanie nowych produktów spożywczych jest istotne dla osiągnięcia przez przedsiębiorstwo przewagi konkurencyjnej na rynku. Szansę powodzenia zwiększa znajomość trendów żywnościowych, które ulegają ciągłym przeobrażeniom. Bieżący monitoring i dostęp do informacji o potrzebach konsumentów oraz sposobach ich zaspokajania umożliwia producentom trafne projektowanie nowych produktów spożywczych.
Próbki marchwi w kształcie walców o średnicy 8 mm i wysokości 10 mm odwadniano w roztworach glukozy, sacharozy i syropu skrobiowego w temp. 20 i 50°C, w ciągu 3 godz. W tych samych warunkach prowadzono odwadnianie osmotyczne marchwi w roztworach cukrów z 2% dodatkiem chlorku wapnia. Analizę właściwości sensorycznych w warunkach laboratoryjnych, z wykorzystaniem 10-punktowej skali ocen poszczególnych wyróżników (kształtu, twardości i smaku), wykonał zespół oceniający. W drugim etapie, sensoryczną metodą duo-trio przeprowadzono ocenę wyczuwalności obecności jonów wapnia w próbach. Nie stwierdzono istotnego wpływu jonów wapnia na cechy sensoryczne odwadnionej osmotycznie marchwi. Kształt i twardość marchwi odwadnianej osmotycznie z udziałem jonów wapnia były ocenione nieznacznie wyżej w porównaniu z oceną identycznych cech marchwi odwadnianej osmotycznie bez udziału jonów wapnia. Pod względem kształtu i twardości najwyżej oceniono marchew odwadnianą osmotycznie w roztworze syropu skrobiowego zawierającego jony wapnia. Równocześnie ten sam roztwór wpłynął niekorzystnie na smak odwadnianej osmotycznie marchwi, co wyraziło się niższymi ocenami za tę cechę. Podwyższenie temperatury procesu od 20 do 50°C przyczyniło się do uzyskania nieznacznie wyższych ocen badanych wyróżników sensorycznych.
W obecnej dobie żywność jest postrzegana jako bardzo ważny czynnik wpływający na nasze samopoczucie i przyczyniający się do poprawy zdrowia. Na uwagę zasługują produkty roślinne, mało przetworzone, a jednocześnie bogate w naturalnie występujące składniki odżywcze. Dodatkowo mogą być wzbogacone wybranymi składnikami witaminowo-minerałnymi, mikroorganizmami lub są to produkty będące połączeniem żywności i leków. Zastosowanie odwadniania osmotycznego jako jednego z etapów produkcji żywności umożliwia wytworzenie nowych, atrakcyjnych artykułów żywnościowych promujących również spożywanie większych ilości owoców i warzyw.
Celem pracy była analiza wpływu techniki i parametrów procesu suszenia wiśni na właściwości teksturalne suszu oceniane metodami emisji akustycznej i mechaniczną. Wiśnie drylowane i mrożone suszono różnymi metodami: konwekcyjną, mikrofalową, próżniową oraz liofilizacyjną. Oznaczono wilgotność i aktywność wody oraz porowatość suszy. Wykonano testy ściskania pojedynczych owoców suszonych wiśni, rejestrując jednocześnie emisję akustyczną (EA) metodą kontaktową. Technika i parametry procesu suszenia wiśni wpływały na ich właściwości teksturalne ocenione na podstawie analizy deskryptorów emisji akustycznej i parametrów mechanicznych. Stwierdzono występowanie trzech grup suszy różniących się właściwościami teksturalnymi. Zwiększenie temperatury procesu suszenia liofilizacyjnego z 30 do 50 ºC spowodowało zwiększenie liczby zdarzeń EA i pracy ściskania. Wzrost temperatury z 50 do 70 ºC podczas suszenia konwekcyjnego spowodował istotne zwiększenie amplitudy dźwięku i zmniejszenie liczby zdarzeń EA oraz wzrost siły i pracy ściskania. Podwyższenie mocy mikrofal ze 100 do 300 W spowodowało, podczas testu ściskania suszonych wiśni, generację emisji akustycznej o malejącej amplitudzie i rosnącej liczbie zdarzeń EA oraz o istotnie mniejszej sile i pracy ściskania. Deskryptory EA i parametry mechaniczne wiśni suszonych różnymi technikami korelowały ujemnie z wilgotnością suszy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.