Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem obserwacji była analiza barwy okrywy włosowej polskiej owcy górskiej z 10 bacówek Tatr i Podhala. Obserwacje barwy przeprowadzono podczas wypasów (sierpień) łącznie na 6285 maciorkach z wybranych bacówek. Ocenę organoleptyczną barwy przedstawiono wg określonej wcześniej skali barwnej. Przeprowadzone obserwacje wskazują na znikomy udział owiec z barwną wełną (ok. 2%), mimo że barwne owce występowały w każdym z analizowanych stad. Owiec o wełnie brązowej wśród badanej populacji zwierząt było najmniej - ich udział wynosił zaledwie 0,4%. Ilość owiec o barwie czarnej w stosunku do wszystkich badanych owiec kształtowała się na poziomie 0,6%. Jeżeli chodzi o wełnę barwną, najwięcej zaobserwowano owiec z wełną siwą, stanowiły one 1,2% w badanym stadzie. Zdecydowanie najwięcej owiec było białych, bo aż około 98%. Należy uznać, że była to podstawowa barwa okrywy włosowej polskiej owcy górskiej w stadach z analizowanych bacówek.
W badaniach oceniano skład chemiczny i profil kwasów tłuszczowych bryndzy z mleka polskiej owcy górskiej oraz owcy fryzyjskiej. Mleko do wyrobu serów pochodziło z okresu żywienia pastwiskowego (czerwiec-lipiec) od owiec będących w trzeciej laktacji (w ok. 15 tygodniu jej trwania). Na podstawie wykonanych oznaczeń stwierdzono różnice w zawartości suchej masy, białka i tłuszczu między bryndzą z mleka polskiej owcy górskiej i owcy fryzyjskiej. W zakresie analizowanych składników korzystniej wypadła bryndza z mleka polskiej owcy górskiej. Różnice odnotowano również w zawartości funkcjonalnych składników sera, tj. kwasów tłuszczowych oraz skoniugowanej formy kwasu linolowego cis-9, trans-11. Korzystniejszym profilem kwasów tłuszczowych i wyższą zawartością izomeru c9tl1 charakteryzowała się bryndza z mleka polskiej owcy górskiej.
Celem podjętych badań była analiza składu kwasów tłuszczowych tłuszczu mleka pochodzącego od trzech gatunków przeżuwaczy (krowy, kozy, owce) z okresu żywienia letniego. Badania przeprowadzono na 60 próbkach mleka (po 20 prób od każdego gatunku). W badaniach analizowano skład kwasów tłuszczowych oraz zawartość izomeru kwasu linolowego c9, tl1. Na podstawie wykonanych analiz stwierdzono istotny wpływ gatunku przeżuwacza na profil kwasów tłuszczowych tłuszczu mleka. Najkorzystniejszym składem kwasów tłuszczowych (najmniej kwasów tłuszczowych nasyconych i najwięcej nienasyconych) charakteryzowało się mleko kozie. Z kolei mleko owcze zawierało najwięcej izomeru kwasu linolowego cis-9, trans-11.
Przedmiotem badań była analiza przydatności skór owczych na wyroby kożuchowe i futrzarskie, pochodzące od owiec rasy wrzosówka o okrywie mieszanej oraz merynosa o okrywie jednolitej. Badaniami objęto skóry pozyskane z tryczków rasy merynos polski i wrzosówka w wieku 100 dni. Skóry po zdjęciu schłodzono i zakonserwowano metodą solenia, a po 3 tygodniach wyprawiono. Surowe i wyprawione skóry zbadano pod kątem przydatności kożuchowej (powierzchnia, masa i grubość skóry, wysadność i długość włosów, wytrwałość na zrywanie, miąższość okrywy włosowej). Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że skóry wrzosówkowe charakteryzowały się mniejszą grubością, większą wytrzymałością oraz mieszaną okrywą włosową. W związku z tym bardziej nadają się one jako skóry kożuchowe niż skóry jagniąt merynosowych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.