Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Pomurnik Tichodroma muraria (L.) gniazduje obecnie w Polsce wyłącznie w Tatrach. Są to najbardziej na północ wysunięte stanowiska lęgowe tego gatunku. W artykule zestawiono dawniejsze i współczesne obserwacje tego taksonu w polskiej części Tatr, a obszerniej omówiono wyniki inwentaryzacji przeprowadzonych w latach 1995–1997 i 2006. Pomurniki są stwierdzane w Tatrach od roku 1835 (w polskiej części od r. 1850), obecnie głównie w Tatrach Zachodnich. Najważniejszymi ostojami gatunku są: Dolina Kościeliska – zwłaszcza rejon Kominiarskiego Wierchu i Wąwóz Kraków, Dolina Kasprowa i Kościelec. Liczebność gatunku w latach 90. XX wieku oceniono na 16–19 par, z tego w granitowych Tatrach Wysokich (w latach 1995–1997) wykryto jedynie rewiry trzech par. W trakcie cenzusu w 2006 roku stwierdzono brak ptaków na niektórych stanowiskach, a obecny stan liczebny oceniono na 10–15 lub nawet tylko na 5–10 par. Tatrzańska populacja lęgowa podlega fluktuacjom związanym prawdopodobnie z ekstremalnymi warunkami pogodowymi zwłaszcza wiosną. Pomurniki gniazdują w Tatrach Zachodnich przede wszystkim na skałach wapiennych, bogato urzeźbionych i porośniętych roślinnością zielną oraz trawami. Głównym zagrożeniem dla populacji, obok drapieżników i niekorzystnej pogody, może być niepokojenie ptaków przez alpinistów. Istnieje pilna potrzeba rozpoczęcia regularnego monitoringu pomurnika, by dokładniej określić jego liczebność w polskich Tatrach
W Tatrzańskim Parku Narodowym (TPN; 211,64 km2) w sezonach lęgowych 2008 i 2009 roku przeprowadzono cenzus populacji pluszcza Cinclus cinclus (L., 1758) i pliszki górskiej Motacilla cinerea (Tunst. 1771). Było to już trzecie liczenie tych gatunków ptaków od 1985 roku przeprowadzone na tym samym obszarze, według tej samej metodyki i przez tych samych autorów. Stwierdzono 174 i 178 par pliszki górskiej oraz po 46 par pluszcza. Najwięcej stanowisk lęgowych obu omawianych gatunków zlokalizowano w Dolinach Kościeliskiej i Chochołowskiej (Tatry Zachodnie). Pliszki górskie zajęły tu w latach 2008 i 2009 łącznie odpowiednio 55 i 61 rewirów lęgowych, a pluszcze 24 i 20. Przeciętne zagęszczenie populacji pliszki w TPN wahało się w obu sezonach badawczych nieznacznie i wynosiło 23,0–23,6 par w przeliczeniu na 10 km biegu potoku, natomiast zagęszczenie pluszcza w obu sezonach było identyczne – 6,1 pary/10 km biegu potoku. Liczebność populacji pluszcza w TPN w ostatnim ćwierćwieczu wahała się w zakresie 35–55 par (n = 8 cenzusów w latach 1985–2009). Stan populacji pliszki górskiej w tym samym czasie ulegał większym wahaniom – od 66 par (w 1985 r.) po 147 (w 2000 r.) i 178 par (2009 r.). W ostatnich latach badań, zapewne w wyniku wzmożonej konkurencji wewnątrzgatunkowej, kilkanaście par tych ptaków zasiedliło rewiry suboptymalne, zlokalizowane w niewielkim oddaleniu od potoków i innych wód
W pracy przedstawiono wyniki badań araneofauny epigeicznej rezerwatu torfowiskowego „Bór na Czerwonem” niedaleko Nowego Targu. Zbadano skład gatunkowy zgrupowań pająków w czterech reprezentatywnych zespołach roślinnych: Pino rhaeticae-Sphagnetum, Eriophoro vaginati- -Sphagnetum fallax, Vaccinio uliginosi-Pinetum i Calamagrostio villosae-Pinetum. Łącznie złowiono 3011 osobników reprezentujących 94 gatunki. Najwięcej gatunków (55) odnotowano w Pino rhaeticae-Sphagnetum, najmniej (34 gatunki) w Calamagrostio villosae-Pinetum. Złowiono także nowy gatunek dla fauny Polski – Sibianor larae oraz szereg rzadkich w naszym kraju gatunków pająków związanych z torfowiskami np.: Carorita limnaea, Oryphantes angulatus, Taranucnus setosus, Arctosa lamperti, Alopecosa pinetorum, Scotina palliardi, Gnaphosa microps, G. muscorum, Neon valentulus, Talavera parvistyla. Przeprowadzone badania pozwoliły na wzbogacenie listy pająków znanych z terenu Kotliny Nowotarskiej o 74 gatunki
W pracy przedstawiono skład gatunkowy, rozmieszczenie i liczebność ptaków wodno- -błotnych gniazdujących w dolinie dwóch podgórskich rzek – Białego i Czarnego Dunajca oraz na przylegających do nich stawach w Krauszowie i Ludźmierzu na terenie Obniżenia Orawsko- -Podhalańskiego w latach 2015–2016. W dolinach obu rzek łącznie stwierdzono 22 gatunki ptaków wodno-błotnych, z czego 12 gatunków było lęgowych: nurogęś Mergus merganser, krzyżówka Anas platyrhynchos, sieweczka rzeczna Charadrius dubius, brodziec piskliwy Actitis hypoleucos, samotnik Tringa ochropus, zimorodek Alcedo atthis, świerszczak Locustella naevia, łozówka Acrocephalus palustris, trzciniak A. arundinaceus, pluszcz Cinclus cinclus, pliszka górska Motacilla cinerea i potrzos Emberiza schoeniclus. Nad Białym Dunajcem odnotowano 9 gatunków lęgowych, w tym 6 w korycie rzecznym, natomiast nad Czarnym Dunajcem łącznie 11 lęgowych, spośród których 8 gatunków zasiedlało koryto tej rzeki. Na stawie w Ludźmierzu stwierdzono lęgowe – rybitwę rzeczną Sterna hirundo i krzyżówkę. Zagęszczenia czterech gatunków lęgowych (sieweczki rzecznej, brodźca piskliwego, pluszcza i pliszki górskiej) są porównywalne lub znacznie wyższe od tych notowanych w dolinach innych rzek karpackich i nizinnych. Wskazuje to na znaczącą rolę Białego i Czarnego Dunajca dla wymienionych gatunków w skali polskich Karpat.
During studies on spiders of high peat bogs in Orawa - Nowy Targ Basin (southern Poland), a few larvae of two Soma- tochlora species were caught in Barber's traps. Larvae were found in traps situated by the edges of peat bogs, in places without isolated water bodies, in patches of damp Sphagnum. Somatochlora alpestris was caught in Puścizna Wielka (49°27'N, 19°46'E, UTM: DV 17) and Baligówka (49°28'N, 19°50'E, DV 18) peat bogs. Both localities are situated at the height of ca. 650 m above sea level. New data confirm the occurrence of the species in peat bogs in the Orawa - Nowy Targ Basin: the last record from 78 years ago was given by Fudakowski (1932). Taking into consideration small effectiveness of Barber's traps in collecting dragonflies, even so scarce material shows that S. alpestris can be present in the area numerously and in many sites, however, this needs to be verified on the field. This species does not react on climatic changes as Aeshna caerulea whose range of occurrence moved from 840 to ca. 1 400 m above sea level. Together with data about good condition of mountain populations of this species it proves the validity of shifting S. alpestris in the Red list of Dragonflies of Poland from EN category to NT. New locality of Somatochlora arctica is a nature reserve „Bór na Czerwonem" (49°27'N, 20°02'E, DV37). This site is important for the protection of this species for its acreage has become even more fragmented in Poland. Our data as well as random literature one (including the record of Coenagrion ornatum) indicate on the great significance of peat bogs of the Orawa - Nowy Targ for dragonfly protection. This area urgently needs to be adequately investigated.
Qualitative observations of owls were carried out in the Polish Tatra Mts, S Poland in the years 1998-2003. The following six species were recorded: Eagle Owl, Tawny Owl, Ural Owl, Pygmy Owl, Tengmalm’s Owl and Long-eared Owl. The distribution of particular owl species in the Tatra Mts is clearly associated with changes in the habitat according to the altitude. Records of the Tawny Owl predominate in the lower montane zone, those of Tengmalm’s Owl in the upper montane zone, and of Long-eared Owl at higher altitudes (timberline and above).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.