W pracy do badań polowych nad ziemniakiem wprowadzono przenośną aparaturę kontrolno-pomiarową i scharakteryzowano za jej pomocą rozwój, przyrost biomasy i wydajność fotosyntetyczną roślin dwóch bardzo wczesnych odmian ziemniaka, Karatop i Ruta, o zróżnicowanym poziomie plonowania. W badaniach zastosowano ceptometr AccuPAR, analizator gazowy LI-6200, miernik poziomu chlorofilu Minolta Camera SPAD 502 i analizator fluorescencji HandyPEA. Określono absorpcję fotosyntetycznie aktywnej radiacji (PAR), wskaźnik powierzchni liści (LAI), wskaźnik transmisji PAR do spodu łanu (TAO), intensywność fotosyntezy, transpirację, przewodność szparkową, międzykomórkowe stężenie CO₂, wewnętrzny i zewnętrzny współczynnik efektywności wykorzystania wody (WUEi i WUE), względną zawartość chlorofilu w liściach i parametry fluorescencji. Nowa odmiana Karatop o wyższym poziomie plonowania w stosunku do odmiany Ruta, charakteryzowała się: wyższą absorpcją fotysyntetycznie aktywnej radiacji w głębi łanu przeciętnie o 46%, niższym wskaźnikiem powierzchni liści (2,02), nieco wyższą intensywnością fotosyntezy, przewodnością szparkową i transpiracją, wyższym poziomem zawartości chlorofilu we wczesnym stadium rozwojowym roślin i niższymi parametrami fluorescencji chlorofilu. Wymienione cechy można wstępnie uznać za wskaźniki wyższej produkcyjności odmian ziemniaka.