Celem pracy była ocena wpływu rekombinowanego ludzkiego hormonu wzrostu (rhGH) na gęstość mineralną kości (BMD) u dzieci z przewlekłą niewydolnością nerek. Badaniami objęto 69 dzieci z przewlekłą niewydolnością nerek leczonych rhGH co najmniej 6 miesięcy; 16 dzieci w wieku od 5,3 do 15,8 lat leczonych zachowawczo (PNN) i 53 dzieci dializowanych (SNN) w wieku od 6,3 do 16 lat. Dzieci otrzymywały alfakalci- dol i CaC03 w dawkach dostosowywanych do stężenia w surowicy wapnia (sCa) i fosforu (sP). Stężenie sCa, sP i parathormonu (PTH), aktywność fosfatazy alkalicznej (FA) badano co 3 m-ce, badanie BMD metodą DXA - co 6 m-cy, oceniając BMD całego szkieletu (TB BMD) i odcinka lędźwiowego kręgosłupa (LS BMD). Wyniki: Jeśli stężenie PTH utrzymywało się poniżej 250 pglml gęstość kości całego ciała rosła znamiennie już po 6 miesiącach leczenia rhGH zarówno u pacjentów leczonych zachowawczo (PNN) jak i dializowanych. Nie obserwowano takiego zachowania się gęstości kości gdy stężenie PTH rosło powyżej 250 pg/ml w trakcie leczenia. Wniosek: Leczenie rhGH u dzieci z SNN pozwala utrzymać przyrost gęstości kości, pod warunkiem stosowania indywidualnie dobieranych dawek alfakalcidolu, pozwalających na utrzymanie stężenia PTH < 250 pg/ml.