Na podstawie własnych pomiarów wykonanych echosonda oraz korzystając z pomiarów archiwalnych opracowano 3 numeryczne modele dna zbiornika po 37 latach jego eksploatacji i określono objętości osadów zgromadzonych w zbiorniku. Do stworzenia modeli użyto różnej liczby punktów pomiarowych. Najdokładniejszy model uwzględniał wszystkie punkty pomiarowe, drugi bazuje na 38 przekrojach, najmniej dokładny został oparty na 20 przekrojach oddalonych od siebie o ok. 90 m. Różnica w objętości zbiornika, a tym samym objętość osadów w jego czaszy z tych dwóch skrajnych modeli wyniosła 50,9 tys. m3, co można uznać' za równoważne zamuleniu zbiornika w okresie 9 lat jego istnienia. Oceniono, że zbiornik główny o powierzchni zalewu 33,6 ha, zlewni całkowitej 70,5 km stracił 188,7 m3 pojemności.