Bakterie z grupy B. cereus są coraz częściej wiązane z przypadkami zachorowań u ludzi stąd w ocenie bezpieczeństwa zdrowotnego żywności prawidłowa diagnostyka tych nabiera szczególnego znaczenia. Standardowe metody oznaczeń bakterii z grupy B. cereus w żywności (PN- EN ISO 7932:2005 i PN-EN ISO 21871:2007) oparte na cechach fenotypowych mogą być powodem ich pominięcia lub błędnej identyfikacji, stąd celem pracy była ocena skali zjawiska atypowości szczepów z grupy B. cereus w różnego typu żywności wygodnej (170 próbek). Przynależność szczepów do grupy B. cereus oraz obecność genu ces, warunkującego produkcję toksyny emetycznej, określano techniką jakościowej real-time PCR. Określano także potencjał chorobowórczy atypowych B. cereus oceniając obecność genów kodujących enterotoksyny HBL, NHE i CytK. Na ogółem wyizolowanych 444, w tym 35 o atypowym wzroście na pożywce PEMBA (lecytynazo-ujemne i/lub nie alkalizujące podłoża) przynależność do grupy B. cereus techniką real-time PCR potwierdzono w przypadku 434 szczepów. Gen ces warunkujący produkcję toksyny emetycznej posiadało 26 z nich. W grupie 434 szczepów potwierdzonych jako B. cereus, 11 było lecytynazo- ujemnych (1 emetyczny), a 18 miało nietypową barwę na pożywce PEMBA (2 emetyczne). Hemolizy typu β nie dawało 12/434 szczepów, w tym 1 emetyczny wyizolowany z kiełków rzodkiewki. Jednocześnie, atypowe fenotypowo emetyczne szczepy B. cereus wyizolowane z próbek kiełków i surówek warzywnych posiadały wszystkie geny kodujące toksyny HBL, NHE i cytotoksynę K oraz toksynę NHE. Wśród atypowych B. cereus 12 szczepów posiadało potencjał do produkcji przynajmniej jednej z oznaczanych toksyn. Ocena oparta jedynie na cechach fenotypowych nie pozwoliłaby na prawidłowe zaklasyfikowanie 25/434 potencjalnie toksyno twórczych szczepów B. cereus. Choć skala atypowości fenotypowej chorobotwórczych szczepów B. cereus nie jest duża, to ich wyjątkowy potencjał chorobotwórczy zasługuje na uwagę.