Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The color of sugar beet molasses vinasse is produced mainly by melanoidins (from Maillard reaction of sugars (carbohydrates) with proteins (amino groups)), caramels (from overheated sugars), and invert degradation products of alkaline hydrolysis. The aim of this study was to remove colorants from vinasse using lactic acid bacteria (Lactobacillus coryniformis, Lactobacillus sakei, Lactobacillus plantanim, Weisella soli, Pediococcus parvulus, and Pediococcus pentosaceus). The highest color removal was obtained with L. plantarum (44%). The highest reduction in melanoidins and invert degradation products was observed with P. parvulus (38% and 36%, respectively). The colorants underwent biotransformation. No correlation was found between color removal and COD reduction.
Biosorption and bioaccumulation can be applied to remedy environments contaminated with heavy metals as complementary methods to currently used physical and chemical methods. The overall goal of this work was to analyze potentials of biosorption and bioaccumulation for removal of heavy metals from the contaminated environment. The most frequently used methods for removal of heavy metals from water and wastewater were presented. Select biosorbents applied in the process of removal of heavy metals from contaminated environment were characterized. Factors that influence biosorption were analyzed. Also, methods for improving the efficiency of removal of heavy metals with biosorbents through biomass modification and immobilization were presented. Types of reactors applied in the processes of biosorption and bioaccumulation were described. It was found that removal of heavy metals from the environment with biotechnological methods should consider a number of physicochemical factors such as temperature, pH, contact time of biomass, and a solution containing metals, concentration and age of biomass, and toxicity when living microorganisms are applied. Improving the efficiency of removal of metals can be performed through physical and chemical modifications and immobilization of biomass. The most frequently applied reactors include: stirred tank reactors, fixed-bed, reactors and fluidized-bed reactors.
Buraczany wywar melasowy jest produktem ubocznym powstającym podczas wytwarzania etanolu z melasy buraczanej. Jego ciemnobrązowa barwa jest efektem obecności karmeli, melanoidyn oraz produktów alkalicznej degradacji inwertu. Ciemno-brązowe zabarwienie wywaru nie jest usuwane metodami biologicznymi. Celem prezentowanych badań było porównanie zdolności i wydajności dekoloryzacji buraczanego wywaru melasowego na złożu glinki haloizytowej z wynikami uzyskanymi na złożach pylistego węgla aktywnego. Zbadano wpływ pH i stężenia wywaru, czasu reakcji z nośnikiem oraz ilości badanego złoża sorpcyjnego na skuteczność odbarwiania wywaru melasowego.
Sugar beet molasses vinasse is characterized by a high COD and dark brown color produced by three groups of colorants: melanoidins, caramels, and invert degradation products of alkaline hydrolysis. These environmental pollutants have to be effectively removed via biodegradation processes before discharge into a watercourse. The aim of this study was to assess how the type of the bacterial culture used (static or agitated), and the addition of nutrients (wheat stillage, MgSO₄·7H₂O, (NH₄)₂SO₄, KH₂PO₄, yeast extract, glucose, fructose, sucrose, and peptone) contribute to the effectiveness of sugar beet molasses vinasse decolorization with Lactobacillus plantarum. The Plackett-Burman experimental design was used to reduce the number of experiments. Decolorization of nutrient-enriched vinasse (25% v/v) was performed at an initial pH of 6.25 and 37ºC for 7 days. Color was measured spectrophotometrically at 475 nm. Concentrations of sugars, organic acids, and colorants were determined by HPLC. The nutrient was screened when the probability value exceeded 95% of the confidence level. 67% efficiency of decolorization of sugar beet molasses vinasse by L. plantarum was obtained. The type of bacterial culture and the addition of wheat stillage, yeast extract, glucose, peptone, and (NH₄)₂SO₄ were significant factors for the decolorization process.
Głównym produktem ubocznym produkcji biodiesla, którego ilość w ostatnich latach gwałtownie wzrosła, jest odpadowy glicerol. Na tonę wytwarzanych etylowych lub metylowych estrów kwasów tłuszczowych przypada około 100 kg glicerolu odpadowego. Wykorzystanie odpadowego glicerolu jest jednym z najważniejszych wyzwań dla ochrony środowiska. Celem pracy była weryfikacja możliwości produkcji biomasy komórkowej drożdży Candida pelliculosa G4KB2 z bezwodnego glicerolu cz.d.a. podczas hodowli okresowych wytrząsanych. W pierwszym etapie badań zdolność wzrostu tych drożdży na glicerolu bezwodnym cz.d.a. sprawdzano poprzez pasażowanie ich na modyfikowane podłoża agarowe na płytkach Petriego – YPDG (zawierające ekstrakt drożdżowy, pepton, glukozę i glicerol), a następnie YPG (ekstrakt drożdżowy, pepton, glicerol). Hodowle inkubowano w 30°C przez 2 dni. Wpływ stężenia glicerolu na tempo wzrostu i poziom biomasy drożdży G4KB2 przeprowadzono w dwóch powtórzeniach w podłożach zawierających różne stężenia glicerolu, tj. 2, 5, 10, 15 oraz 20%. Hodowle inkubowano w 30°C w wytrząsarce obrotowej (120 obr. min-1). Tempo wzrostu drożdży analizowano poprzez pomiar gęstości optycznej (620 nm), a biomasę oznaczano metodą grawimetryczną. Najwyższy poziom biomasy (13,9 g·dm-3 po 24 godz. i 19,2 g·dm-3 po 40 godz.) uzyskano podczas hodowli zawierającej w podłożu 10% glicerolu bezwodnego.
Dokonano przeglądu piśmiennictwa na temat możliwości wykorzystania krajowych jabłek, aronii, wiśni, czarnej porzeczki i innych tego typu produktów do produkcji win owocowych. Scharakteryzowano te owoce pod kątem zawartości związków polifenolowych, przeciwutleniaczy i in. Związki te mogą zapobiegać m.in. chorobom serca i naczyniowym; mają działanie przeciwkancerogenne, a także łagodzą ból i przeciwdziałają stresowi. Wiele owoców wykorzystuje się do produkcji win owocowych zarówno w przemyśle, jak i w warunkach domowych. Na podstawie dostępnej literatury można stwierdzić, że możliwe jest uzyskanie win o bardzo dobrej jakości oraz wyrazistym, pełnym smaku, który jest całkiem odmienny od smaku wina gronowego.
The aim of the study was to optimize the temperature, pH and oxygenation state for the aerobic biodegradation of vinasse using a mixed culture of thermo- and mesophilic bacteria of the genus Bacillus. At the initial stage of the study a series of experiments was performed in shake flasks over the temperature range of 30 to 65°C and an initial pH of the medium ranging between 5.40 (the pH of vinasse) and 9.5 in order to determine the optimal values of the two parameters (T = 58°C, pH = 8.35) and thus maximize the extent of COD reduction (60.88%). At the subsequent stage, with the optimal values of temperature and initial pH, batch biodegradation processes were conducted in an STR with aeration at 1.0 vvm and two stirrer speeds, 550 rpm and 900 rpm, which provided a reduction in COD of 77.56% and 76.48%, respectively. With 900 rpm, a concomitant rise in the biodegradation rate was observed. The extent of COD reduction increased to 85.37% when biodegradation was conducted at 58o C (optimal temperature) and a stirrer speed of 900 rpm, the pH being maintained at 8.35 throughout the process.
Rozwój bioekonomii w Polsce jest uzależniony od ścisłej współpracy pomiędzy pracownikami uczelni, administracji publicznej i przedsiębiorcami. W artykule zdiagnozowano stan biogospodarki na świecie i w Polsce oraz wskazano kierunki zmian i perspektywy rozwoju. W artykule zdefiniowano pojęcie bioekonomii i biogospodarki, zaprezentowano przebieg dotychczasowej współpracy między administracją, przedsiębiorstwami a jednostkami naukowymi. Wskazano, że możliwe jest upowszechnienie wyników badań naukowych i innowacji związanych z bioekonomią, poprawa zarządzania odnawialnymi zasobami biologicznymi oraz stworzenie nowych, zróżnicowanych rynków żywności i bioproduktów. W tym celu należy stworzyć dogodniejsze warunki do wdrażania badań i innowacji, ukierunkowania badań na praktyczne i opłacalne rozwiązania, wymiany wiedzy w tym zakresie między nauką i praktyką oraz uproszczenia procedur dla przedsiębiorstw aplikujących o projekty badawcze. Stwierdzono, że przedsiębiorcy będą musieli nabyć umiejętność poszukiwania współpracowników z uczelni wyższych oraz administracji rządowej. Publiczno-prywatne partnerstwa na rzecz badań koncentrujących się na nowych technologiach i innowacyjnym podejściu projektowym wzmocnią badania prywatne, obejmujące kluczową rolę rolnictwa w bioekonomii. Wykazano, że niezbędne jest tworzenie interdyscyplinarnych zespołów do prowadzenia projektów badawczo-rozwojowych, których celem będzie wspólne przygotowanie wniosku aplikacyjnego na pozyskanie środków finansowych, przeprowadzenie badań, opracowanie i wdrożenie efektów naukowych (studium przypadku Akademickiego Centrum Badań i Rozwoju BioR&D).
Wywar melasowy buraczany jest to produkt odpadowy otrzymywany w gorzelniach podczas produkcji etanolu z melasy buraczanej. Ze względu na wysoką wartość ChZT oraz związków barwnych (melanoidyn, karmeli oraz produktów alkalicznego rozkładu inwertu) jest on wysoce niebezpieczny dla środowiska. Celem badań było określenie wpływu stężenia wywaru, dodatku ekstraktu drożdżowego, KH2PO4, (NH4)2SO4 oraz glukozy na stopień dekoloryzacji wywaru melasowego buraczanego przy udziale bakterii Lactobacillus casei 0848 z wykorzystaniem dwuwartościowego planu frakcyjnego. Hodowle bakterii prowadzono na wytrząsarce rotacyjnej przy 120 obrotach·min-1 w temp. 37°C przez 96 godzin, w kolbach stożkowych o poj. 250 cm3 zawierających 100 cm3 podłoża hodowlanego o składzie wynikającym z planu eksperymentu (wartości minimalne i maksymalne): stężenie wywaru (25 i 100%), ekstrakt drożdżowy (0,5 i 5 g· dm-3), KH2PO4 (0 i 2 g· dm-3), (NH4)2SO4 (0 i 2 g·dm-3) oraz glukoza (5 i 50 g· dm-3). Eksperymenty wykonano w dwóch powtórzeniach dla każdego z wariantów doświadczenia. Stopień dekoloryzacji wywaru oznaczano spektrofotometrycznie (475 nm). Odnotowano dobre dopasowanie przyjętego planu eksperymentu (R2 = 0,9891). Stwierdzono istotnie statystyczny wpływ (p ≤ 0,05) minimalnego i maksymalnego stężenia wywaru, glukozy i (NH4)2SO4 na proces dekoloryzacji. Najwyższy uzyskany stopień dekoloryzacji wywaru wynosił 24,78%.
Vinasse is the waste product from the production of ethanol that is most loaded with pollutants. Known methods of treating vinasse allow for a reduction in the pollution load, but do not remove the brown colour. The aim of this study was to investigate the effect of the addition of yeast extract (YE) on the decolourization of sugar beet molasses vinasse by lactic acid bacteria (Lactobacillus plantarum, L. casei, and Pediococcus parvulus). Experiments were performed in batch mode in a BioStat B bioreactor (working volume of 2 dm³) for 72 h at 35.8ºC and pH₀ of 6.5. The medium consisted of 25% v/v vinasse, glucose (38.67 g dm⁻³), and different amounts of yeast extract addition (2.24, 4.48, and 8.96 g dm⁻³). It was observed that an increase in the YE dose in the medium was followed by a decrease in decolourization of the vinasse. The maximum decolourization was 28.36% (YE = 2.24 g dm⁻³). Regardless of the YE amount added to the medium, removal of invert alkaline degradation products content in all experiments was at a similar level (approx. 13%). With an increased dose of YE, an increase in the caramel content was observed. The biggest melanoidins removal (62.3%) was found in the process with the highest YE dose. The acrylamide, 4-methylimidazole, furfural, 5-hydroxymethylfurfural, and 2-acetyl-4-(1,2,3,4)-tetrahydroxy-butylimidazole were completely assimilated.
Buraczany wywar melasowy, produkt uboczny przemysłu gorzelniczego, charakteryzuje ciemnobrunatna barwa, za którą odpowiadają melanoidyny, karmele oraz produkty alkalicznego rozkładu inwertu. Celem badań było określenie wpływu dodatku ekstraktu drożdżowego i stężenia wywaru na stopień jego dekoloryzacji w hodowli bakterii fermentacji mlekowej Pediococcus parvulus MiLab099. Zastosowano kompozycyjny plan rotatabilny (N = 2, α= 1,4142, N = 10). Hodowlę prowadzono metodą wstrząsarkową (120 obr.· min-1) w kolbach stożkowych (250 cm3), które zawierały 100 cm3 podłoża o składzie wynikającym z planu eksperymentu: stężenie wywaru od 7,57 do 92,43% oraz dodatek ekstraktu drożdżowego (YE) od 0,17 do 5,83 g·dm-3. Inokulum dodawano w ilości 1 cm3. Efektywność dekoloryzacji wywaru oceniano spektrofotometrycznie (475 nm). Stopień usunięcia kolorantów oznaczano metodą Iwanowa-Sapronowa. Dla większości wariantów stopień dekoloryzacji wywaru nie przekroczył 10%, a maksymalna wartość wyniosła ok. 21%. Statystycznie istotny wpływ (p ≤ 0,05) na stopień dekoloryzacji wywaru miało jego stężenie, zaś nieistotny statystycznie okazał się dodatek YE.
The aim of the study was to optimise the parameters (temperature and pH) of potato slops biodegradation with a mixed population of thermophilic and mesophilic aerobic bacteria of the genus Bacillus. Temperature and pH were optimised during 93-hour growth in the shake-flasks at 30 to 60°C and pH 3.88 to 9.0. The course of the biodégradation process at optimal temperature and pH, and with increased oxygen supply, was investigated in an aerated stirred-tank bioreactor. During cultivation in shake-flasks, the following phenomenon was observed: the higher was the process temperature, the sooner the maximal number of cells was achieved. Taking into account the need of maximising the extent of the COD reduction, the optimal temperature and pH values (calculated on the basis of experimental data) were 44.6°C and 7.40. With such parameters, a 22.5% reduction in COD was obtained. The highest number of cells (2.3x109/mL) was achieved at 30°C and pH 5.96. The biodégradation of potato slops in the stirred-tank bioreactor yielded an 86.5% reduction in COD. The process was carried out for 53 hours but most of the pollutants were degraded at the initial stage (21 h). Of the compounds which were utilised as carbon sources and occurred in the highest amounts, lactic, propionic and acetic acids were removed completely (100%), while the removal of reducing substances and glycerol exceeded 90%.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.