Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Następstwo pokoleń w gospodarstwach chłopskich jest procesem ciągłym, jednak jego tempo ulegało silnym wahaniom w poszczególnych okresach. Lata 1988-92 charakteryzowało silne przyspieszenie tego tempa, co spowodowało zmianę osoby kierującej produkcją w co 7 gospodarstwie i wyraźne zmniejszenie odsetka osób w wieku poprodukcyjnym kierujących gospodarstwami rolnymi. Nastąpiło skrócenie czasu trwania -Fazy schyłkowej wielu gospodarstw, w których na problemy o charakterze demograficznym nakładały się problemy gospodarowania w kryzysie. Przyczyn nasilenia zmian międzypokoleniowych upatrywać można w pozytywnej reakcji rolników na zmienione zasady dysponowania ziemią w ustawie emerytalnej oraz zwiększone zainteresowanie następców wywołane przez zjawisko bezrobocia. Przyspieszenie rotacji pokoleń - także w gospodarstwach dotychczas niechętnie przejmowanych /małych, zaniedbanych, niedoinwestowanych / spowodowało wystąpienie szeregu zjawisk negatywnych tj. zahamowanie wzrostu obszaru i koncentracji ziemi w gospodarstwach przejmowanych przez następców, utrwalenie egzystencji gospodarstw bez perspektyw rozwoju, zawężenie rynku ziemi. Ы gospodarstwach przejmowanych nasiliły się takie zjawiska jak wzrost udziału rodzin o zaburzonej strukturze oraz spadek poziomu wykształcenia rolniczego osób przejmujących gospodarstwa rolne. W odniesieniu do licznej grupy gospodarstw w których dokonała się zmiana osoby kierującej produkcją uzasadniona wydaje się być teza, że silniej umotywowane było dążenie przekazującego gospodarstwo do otrzymania emerytury, aniżeli następcy do przejęcia gospodarstwa . W związku z tym nie wszystkie zmiany międzypokoleniowe, które dokonały się w gospodarstwach chłopskich w badanym okresie spełniały podstawową zasadę prakseologii, tzn. dokonały się nie dla samych zmian, a przede wszystkim dla zwiększenia ekonomiczności i skuteczności działania.
W opracowaniu podjęto próbę identyfikacji podmiotów na rynku usług doradczych dla rolników i opisania podstawowych form ich działalności. W tej dziedzinie, w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych po stronie podaży najważniejszą rolę odgrywały na wsi Ośrodki Doradztwa Rolniczego (ODR) tj. bezpłatne doradztwo państwowe. Jednocześnie na rynku usług doradczych wzrastało znaczenie doradztwa - także bezpłatnego - świadczonego przez zakłady produkcyjne powiązane z przetwórstwem rolno-spożywczym i produkcją środków produkcji dla rolnictwa. Wyrazem tego jest między innymi fakt, że w wielu badanych wsiach rolnicy sytuowali ten typ doradztwa na pierwszym miejscu przed doradztwem państwowym. Znaczenie i zakres działania pozostałych firm i instytucji świadczących usługi doradcze dla rolników było znacznie mniejsze. W segmencie usług doradczych sytuowali rolnicy usługi realizowane przy okazji weterynaryjnej opieki nad zwierzętami, świadczone przez - w większości sprywatyzowane - lecznice weterynaryjne. Były to jedyne ogólnie dostępne płatne usługi doradcze, a w niektórych wsiach w ogóle jedyne, na które rolnicy mogli liczyć. Zasięg korzystania z usług doradczych nie zmienił się w latach 1992-1996 w sposób istotny, w 1996 roku skorzystało z nich około 15% rolników. Zmieniła się natomiast struktura gospodarstw korzystających z nich, formy współpracy, a także nastąpiły zmiany terytorialne w zakresie intensywności korzystania z omawianej formy usług. W opracowaniu scharakteryzowano rolników korzystających z usług doradczych i ich gospodarstwa oraz porównano z ogółem badanych. Rynek doradztwa rolniczego stawiał głównie na rolników aktywnych, tymczasem najwięcej potrzeb - w większości zresztą nieuświadamianych - jest tam, gdzie przede wszystkim trzeba przełamać postawy bierne, także wobec doradztwa. Wobec powolnych przemian strukturalnych doradztwo rolnicze może być najkorzystniejszą formą stymulacji postaw, a w wielu przypadkach pomoc doradcza może okazać się tańsza i skuteczniejsza niż pomoc społeczna. Obecny system doradztwa rolniczego nie jest ani nastawiony, ani przygotowany (kadrowo i finansowo ) na rozwiązywanie takich problemów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.