Celem badań było porównanie plonowania i trwałości wybranych sześciu czeskich i jednej polskiej odmian traw w zależności od siedliska i poziomu nawożenia azotem. Badania przeprowadzono w latach 1998–2000. Identyczne doświadczenie założono w dwóch różnych warunkach siedliskowych: na Polu Doświadczalnym Zakładu Łąkarstwa SGGW w Jaktorowie (Polska) oraz w Popradzie-Matejovce (Słowacja). Oceniano 7 odmian 4 gatunków traw: trzy czeskie odmiany Festulolium: Bečva, Perun i Lofa, dwie odmiany Lolium multiflorum: czeską Jiskra i polską Kroto, odmianę Mustang Lolium perenne, oraz odmianę Lekora Festuca arundinacea. Stosowano trzy poziomy nawożenia azotem — 90, 150 i 210 kg ha-1. Odmiany Perun, Lofa, Mustang i Lekora plonowały znacznie lepiej w warunkach Popradu-Matejovce niż w Jaktorowie, co związane jest przede wszystkim z wyższą sumą opadów w okresie wegetacji i bardziej korzystnym ich rozkładem; różnice wynosiły w zależności od roku badań średnio 10–30%. Niezależnie od miejscowości najwyższe plony za okres badań osiągnęła odmiana Lekora Festuca arundinacea i odmiany Festulolium Perun i Lofa. Warunki siedliskowe w Popradzie-Matejovce pozwoliły na utrzymanie się bardziej trwałych gatunków i odmian; już po pierwszym roku badań wypadły odmiany Lolium multiflorum Jiskra i Kroto oraz odmiana Festulolium Bečva. Nawożenie azotem korzystnie wpłynęło na plony badanych gatunków i odmian, ale różnice między plonami otrzymanymi na obiektach nawożonych dawkami N 150 i N 210 okazały się statystycznie nieistotne.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.