Ograniczanie wyników

Czasopisma help

  1. 6 Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

  2. 4 Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

  3. 2 Biuletyn Ogrodów Botanicznych, Muzeów i Zbiorów

  4. 2 Plant Breeding and Seed Science

  5. 1 Acta Microbiologica Polonica

Więcej...
Autorzy help

  1. 27 Podyma W.

  2. 5 Nowosielska D.

  3. 4 Nowosielski J.

  4. 3 Dostatny D. F.

  5. 2 Kapler A.

Więcej...
Lata help

  1. 1 2020

  2. 2 2019

  3. 3 2018

  4. 2 2014

  5. 1 2010

Więcej...
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 27

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Zbior zasobow genowych roslin uzytkowych i ich dzikich przodkow oraz stan kolekcji w Polsce

100%
Podyma W.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1998
|
tom 463
31-50
W Polsce idea ochrony zasobów genowych roślin i ich znaczenia dla wzrostu produkcji rolniczej cieszyła się zawsze dużym poparciem i zrozumieniem, które spowodowało utworzenie Program Ochrony Zasobów Genowych Roślin Użytkowych. Programu Ochrony Zasobów Genowych Roślin Użytkowych ma wieloletnie doświadczenie w ochronie zasobów genowych roślin ex situ, posiada odpowiednie urządzenia do przechowywania materiałów, zostały wypracowane standardy przechowywania, dokumentacji i oceny materiałów. Głównym celem tego przedsięwzięcia jest zachowanie zasobów genowych podstawowych roślin uprawnych i ich dziko rosnących krewnych dla hodowli i badań naukowych. Program opiera się na współpracy wielu instytucji. Kolekcje znajdują się w trzech wyższych uczelniach, siedmiu branżowych instytutach, siedmiu stacjach hodowli roślin i w Ogrodzie Botanicznym PAN. Obecnie kolekcje poszczególnych gatunków są finansowane ze środków postępu biologicznego Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. W ramach programu chronionych jest około 64 tys. obiektów. Nowe filozofia ochrony przyrody zmienia jej tradycyjne pojmowanie. Szczególnie idea zachowania różnorodności biologicznej wymaga nowych rozwiązań. Powstają nowe możliwości, które pozwalają bankowi genów na udział w programach środowiskowych i wykorzystanie zachowania ex situ dla kompleksowej ochrony przyrody.
2

Rola banku genow we wdrazaniu globalnych i krajowych planow ochrony roznorodnosci biologicznej

100%
Podyma W.
Biuletyn Ogrodów Botanicznych, Muzeów i Zbiorów
|
2000
|
tom 09
99-106
3

Ochrona zasobow genowych roslin

100%
Podyma W.
Biologia w Szkole
|
2002
|
tom 55
|
nr 3
130-141
4

Rye genetic resources in Europe

100%
Podyma W.
Plant Breeding and Seed Science
|
2003
|
tom 48
|
nr 2
5

Dzialania Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz rolnictwa ekologicznego

63%
Podyma W., Wawiernia W.
Nowości Warzywnicze
|
2005
|
tom 41
9-19
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Zasoby genowe roslin uprawnych w ochronie roznorodnosci biologicznej [wprowadzenie]

63%
Swiecicki W. K., Podyma W.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1998
|
tom 463
17-20
7

Habitat conditions of astatic pools and differentiation of vegetation connected with them

63%
Nieckula M., Podyma W.
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
|
1985
|
tom 54
|
nr 2
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ekspedycje Centrum Roslinnych Zasobow Genowych

63%
Nowosielska D., Podyma W.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1998
|
tom 463
145-154
Celem ekspedycji organizowanych przez Centrum Roślinnych Zasobów Genowych IHAR w Radzikowie jest zbiór miejscowych populacji roślin użytkowych, starych odmian i dzikich gatunków pokrewnych roślinom uprawnym, rejestracja starych sadów drzew owocowych, a także ocena erozji genetycznej roślin uprawnych. Wyjazdy eksploracyjne odbywają się na terenie kraju i państw ościennych. W latach 1976-1998 podczas ekspedycji zebrano w Polsce 2447 próbek roślin użytkowych. W latach 1996-1998 w czasie ekspedycji zagranicznych uzyskano 2208 próbek. Na podstawie wyników ekspedycji, obserwacji terenowych i wywiadów z rolnikami stwierdzono, że erozja genetyczna roślin postępuje bardzo szybko, kontynuowanie więc ekspedycji jest niezbędne i ma na celu zabezpieczenie rodzimej różnorodności biologicznej.
9

Materiały kolekcyjne owsa w Krajowym Centrum Roślinnych Zasobów Genowych

63%
Dziubinska D., Podyma W.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2020
|
nr 290 suplement
10

Zimotrwalosc odmian owsa w warunkach klimatycznych Polski

63%
Podyma W., Krzeczkowska A.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
1993
|
tom 186
81-88
11

Ginace gatunki i odmiany roslin uprawnych w Europie

63%
Nowosielska D., Podyma W.
Biuletyn Ogrodów Botanicznych, Muzeów i Zbiorów
|
2000
|
tom 09
107-112
12
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wykorzystanie kombinacji starterów w metodzie AFLP do identyfikacji wybranych populacji roślin użytkowych

63%
Nowosielski J., Podyma W.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2004
|
tom 497
|
nr 2
Znaleziono kombinacje starterów AFLP generujących polimorficzne obrazy na żelach poliakrylamidowych za pomocą których można by było zróżnicować badane populacje i odmiany roślin: Phaseolus vulgaris var. nanus i Ph. coccineus, Avena maroccana, A. murphyi, A. macrostachya A. insularis, A. sativa, A. strigosa. R. japonka, R. sachalinense, Pyrus, Zea mays, Trifolium (T. nigrescens, T. occidentale, T. repens). Analiza zróżnicowania genetycznego w obrębie poszczególnych gatunków została oparta na metodzie AFLP. W badaniach wykorzystano 16 starterów, z których osiem zawierało w sekwencji nukleotydowej miejsce restrykcyjne EcoRI, a pozostałe osiem - miejsce restrykcyjne MseI, co dało 64 kombinacje starterów AFLP. Rozdział fragmentów prowadzono na sekwenatorze AbiPrism 377XL. W wyniku przeprowadzonych analiz znaleziono 32 pary starterów różnicujących dla Ph. vulgaris i Ph. coccineus, 18 kombinacji dla A. sativa, A. insularis, A. maroccana, A. murphy, A. macrostachya oraz 21 par starterów charakterystycznych dla A. strigosa. Dla R. japonica i R. sachalinense znaleziono 18 kombinacji starterów AFLP, zaś dla roślin z rodzaju Pyrus 30 par. Populacje Zea mays charakteryzowało 12, a Trifolium 18 par starterów różnicujących.
13

Effect of culture conditions of Pleurotus ostreatus [Fr.] Kumm. on cellulases complexes activity in post-cultivated substrates

63%
Chrapkowska K. J., Podyma W.
Acta Microbiologica Polonica
|
2000
|
tom 49
|
nr 2
14

Collecting missions in Poland in 1999 [Short communication]

63%
Nowosielska D., Podyma W.
Plant Breeding and Seed Science
|
2005
|
tom 52
15
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ocena wybranych cech morfologicznych i fenologicznych gatunków z rodzaju Reynoutria pod względem ich przydatności jako roślin użytkowych

51%
Bajor P., Podyma W., Wozniak W.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2004
|
tom 497
|
nr 1
W kolekcji Krajowego Centrum Roślinnych Zasobów Genowych Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie zgromadzono 43 gatunki roślin alternatywnych. Gatunki te mogą być przydatne do rekultywacji terenów zdegradowanych przez przemysł, gruntów odłogowanych oraz mogą mieć znaczenie jako odnawialne źródła energii. Mogą także stanowić surowce do produkcji pasz, podłoża do uprawy grzybów jadalnych, surowce do produkcji płyt i elementów budowlanych. Do grupy roślin dających największe plony biomasy należą dwa gatunki rdestów wieloletnich: rdestowiec ostrokończysty (Reynoutria japonica HOUTT.) i rdestowiec sachaliński (Reynoutria sachalinensis (F. SCHMIDT) NAKAI). W doświadczeniu polowym założonym w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie w 2001 r. badano w drugim roku wegetacji 14 klonów rdestowców, które zostały zebrane na terenie Polski, na Ukrainie, w Czechach i na Słowacji. Analiza statystyczna wykazała istotne różnice między badanymi populacjami pod względem następujących cech: długości liścia, szerokości liścia, liczby międzywęźli, liczby pędów w kępie, wysokości roślin oraz przyrostu w jednostkach czasu. Stwierdzono duże zróżnicowanie między badanymi populacjami i przydatność gatunków rdestowców do różnych celów. Kontynuacja badań pozwoli na poszerzenie wiedzy o tych gatunkach oraz pozwoli lepiej określić sposoby ich wykorzystania.
16
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Obecne użytkowanie dawnych gatunków pszenic

51%
Dostatny D. F., Ciepka A., Podyma W., Babalski M.
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego
|
2019
|
tom 19[34]
|
nr 4
17

Znaczenie dawnych gatunków i odmian roślin uprawnych w rolnictwie oraz pracach badawczych

51%
Dostatny D. F., Kloc G., Podyma W.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2018
|
nr 283
18
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Morfologiczne zróżnicowanie ekotypów trzcinnika piaskowego Calamagrostis epigeios (L.) Roth

51%
Hauptvogel P., Podyma W., Goral S.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1997
|
tom 451
Rekultywacja gruntów zdewastowanych przez przemysł polega na przywróceniu im życia biologicznego, umożliwiającego wegetację roślin wyższych. Trzcinnik piaskowy (Calamagrostis epigeios L. Roth) jest gatunkiem o zdolnościach pionierskich. Rozpoczyna on bowiem ciąg sukcesji naturalnej zarówno na hałdach odpadów kopalni węgla, jak też na wydmach piaskowych terenów zdewastowanych przez przemysł. Celowym jest więc poznanie biologii tego gatunku oraz określenie zakresu zmienności cech morfologicznych populacji występujących w Polsce. W 1996r. dokonano oceny cech morfologicznych 28 ekotypów trzcinnika piaskowego zebranych z terenu całego kraju. Dokonano pomiarów następujących cech morfologicznych: długość rozłogów na początku oraz po zakończeniu wegetacji, wysokość w fazie kłoszenia i pełni kwitnienia, długość i liczba wiech oraz bujność całej rośliny. Za najważniejszą cechę świadczącą o ekspansywności trzcinnika piaskowego uznano długość rozłogów. Ekotypy trzcinnika różniły się bardzo istotnie pod względem liczby wiech na roślinie. Różnorodność morfologiczna badanego materiału świadczy o bogactwie genotypowym trzcinnika piaskowego, występującego na stanowiskach naturalnych w Polsce. Istnieją więc możliwości wytworzenia populacji lub odmian tego gatunku, wykazujących wybitne zdolności pionierskie na gruntach bezglebowych i zdewastowanych.
19
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

The role of collection missions in gathering plant genetic resources material

51%
Kloc G., Dostatny D. F., Sekutowski T., Podyma W.
Agronomy Science
|
2018
|
tom 73
|
nr 4
20

Application of the AFLP method for identification of oats species

51%
Nowosielski J., Nowosielska D., Podyma W.
Seria Biologiczna. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
|
2005
|
tom 72
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.