Artykuł wskazuje, na tle badań własnych, narzędzia informowania, konsultacji oraz uczestnictwa publicznego w procesach rewitalizacji. Istotną częścią tekstu jest, zawarty w Aneksie, raport z badań, przeprowadzonych w 2009 r. w postaci internetowej kwerendy lokalnych programów rewitalizacji 190 miast z wszystkich województw (ponad 20% ogółu polskich miast). Wyniki badań ujawniają, że polskie gminy realizują głównie nałożone na nie obowiązki związane z udostępnianiem informacji publicznej. Na poziomie konsultowania podejmowane są także głównie działania obligatoryjne w zakresie wynikającym z przepisów ustawowych. Tylko nieliczne z badanych gmin wdrażają instrumenty, które uznać można za przejaw zapewniania aktywnego uczestnictwa mieszkańców w podejmowaniu decyzji. Także nieliczne miasta posiadają rozbudowane, aktualizowane portale dotyczące rewitalizacji, w większości przypadków informacje na stronach www pojawiają się incydentalnie i nie tworzą spójnego i przystępnego kompendium wiedzy nt. działań rewitalizacyjnych. W artykule przedstawiono systematykę narzędzi partycypacyjnych oraz propozycję modelowego ujęcia partycypacji społecznej w zarządzaniu procesami rewitalizacji. Na podstawie doświadczeń zagranicznych – wskazano praktyczne propozycje podjęcia odpowiednich sekwencji działań we wdrażaniu uczestnictwa społecznego. Autorzy podkreślają, że kluczowym problemem w konstruowaniu zestawu działań są: otwartość partnerów procesu na współpracę i wzajemna gotowość do zrozumienia ich sytuacji i potrzeb. Bez owej otwartości i pełnej gotowości do współpracy – instrumenty partycypacji stają się martwe.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.