Badanie zanieczyszczenia światłem wymaga wiedzy na temat lokalizacji i intensywności antropogenicznych źródeł światła. Najefektywniejszym sposobem uzyskania takich danych są obserwacje satelitarne. Współcześnie systematycznym kartowaniem antropogenicznych świateł Ziemi zajmują się dwa instrumenty teledetekcyjne: sensor OLS (Operational Linescan System) satelitów DMSP oraz sensor VIIRS (Visible Infrared Imaging Radiometer Suite) satelity Suomi-NPP. Uzupełnieniem danych OLS i VIIRS są okazyjne obserwacje kamer HSC (High Sensitivity Camera) satelitów SAC-C i SAC-D oraz fotografie cyfrowe wykonywane przez astronautów Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.